Αν και, όπως αναφέραμε, οι ωμές μάχες σώμα με σώμα είναι συχνές και αναπόφευκτες στο The Last of Us Part II, αυτή τη φορά οι παίκτες έχουν στην διάθεσή τους περισσότερες κινήσεις (που αποδίδονται με αισθητά περισσότερο πειστικό animation απ' ότι στο αρχικό) και όπλα - και... ευτυχώς, γιατί οι αντίπαλοι της Ellie είναι ταχύτεροι και αισθητά "εξυπνότεροι" αυτή τη φορά, ειδικά σε ομάδες, "σαρώνοντας" κάθε εκατοστό των χώρων όπου κινούνται αν την αντιληφθούν. Τα προαναφερθέντα εκτενή περιβάλλοντα σε αυτές τις περιπτώσεις που η Ellie έχει "κυκλωθεί" βοηθούν αποτελεσματικά. Τα τελευταία αξιοποιούνται έξοχα και σε ουκ ολίγους έξυπνους γρίφους, δύσκολους μα λογικούς, οι οποίοι ευτυχώς έχουν υλοποιηθεί με τρόπο που δεν διαταράζει τον ρυθμό του τίτλου. Προσθέτοντας κανείς και ορισμένα μέσα μεταφοράς που αξιοποιούνται, συνθέτει εύκολα την εικόνα μιας παραγωγής που επιδιώκει και όντως προσφέρει αρκετή ποικιλία στο πέρασμα των περίπου 30 ωρών που διαρκεί.
Βεβαίως ως παραγωγή της Naughty Dog - μιας εταιρείας ανάπτυξης με σχεδόν... εμμονική προσοχή στην οπτικοακουστική λεπτομέρεια - το The Last of Us Part II δεν θα μπορούσε παρά να είναι τεχνικά εξαιρετικό. Είναι όμως κάτι περισσότερο από αυτό: γνώμη μας είναι πως ορίζει το αποκορύφωμα των δυνατοτήτων του PS4/PS4 Pro, ειδικά στα γραφικά, με περισσότερο εκπληκτικό όλων το γεγονός ότι δείχνει ίδιο και στα δύο συστήματα, κι ας είναι το αρχικό... ηλικίας επτά ετών πια! Η απεικόνιση δεν χαρακτηρίζεται από φαντεζί "γυαλάδες" ή εφέ του εντυπωσιασμού γιατί το όλο στυλ της στηρίζεται σε ατμοσφαιρική, υποτονισμένη παλέτα, όμως η λεπτομέρεια στους χαρακτήρες, τα πρόσωπά τους, τις εξωτερικές τοποθεσίες, τους εσωτερικούς χώρους κλπ. είναι ασύλληπτη. Τα εφέ των διαφανειών, των αντανακλάσεων κλπ. είναι προσεγμένα, αλλά διαμορφωμένα ρεαλιστικά. Tο συνολικό οπτικό αποτέλεσμα είναι απίθανα υψηλού επιπέδου - αν μάς το έδειχνε κανείς πριν από π.χ. 3 χρόνια, ίσως στ' αλήθεια να πιστεύαμε πως βλέπαμε αρχικό υλικό από τίτλο του... PlayStation5!
Το αρχικό The Last of Us είχε ξεχωρίσει και για τα υπόλοιπα τεχνικά του στοιχεία, ωστόσο, οπότε το Part II δεν θα μπορούσε παρά να επιδιώξει το ίδιο. Και τα καταφέρνει περίφημα. Η συνοδευτική μουσική, τόσο το soundtrack αυτό καθ' αυτό όσο και ορισμένα συγκεκριμένα τραγούδια που έχουν επιλεγεί, είναι επιπέδου παραγωγής του Hollywood και συνεισφέρουν όσο και τα γραφικά στην "κινηματογραφικότητα" του τίτλου. Η απόδοση των διαλόγων στα αγγλικά είναι εξαιρετική σε όλους τους χαρακτήρες που συμμετέχουν - στα ελληνικά άλλοτε οι φωνές ικανοποιούν και άλλοτε... όχι τόσο - ενώ όλα ανεξαιρέτως τα εφέ, από τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις μέχρι την κίνηση του νερού ή τους πλέον ανεπαίσθητους τριγμούς, όλα είναι σε απίθανο βαθμό πειστικά.
Στα υπόλοιπα τεχνικά και το πρόσθετο περιεχόμενο δεν μπορούμε να έχουμε παράπονο. Ο χειρισμός είναι κατανοητός και ακριβής - και 100% προσαρμόσιμος στις προτιμήσεις του χρήστη - τα επίπεδα δυσκολίας που προσφέρονται ευδιάκριτα, οι επιλογές και ρυθμίσεις σε γραφικά, παρουσίαση και ήχο επαρκέστατες, το Photo Mode ικανότατο (προστίθεται στον τίτλο με την πρώτη ενημέρωση που κάνει μέσω PSN), ορισμένα bonus σχετικά με την παραγωγή κλπ. ενδιαφέροντα. Όταν όλα έχουν ειπωθεί, ωστόσο, τα... περιμέναμε όλα αυτά: η Naughty Dog απλώς δεν θεωρεί τελειωμένη μία παραγωγή αν δεν "την γυαλίσει" σε όλα της τα στοιχεία μέχρι η ίδια να είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα - και το The Last of Us Part II δεν αποτελεί εξαίρεση.
Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν η πιθανώς κορυφαία ομάδα ανάπτυξης της Sony να κατορθώσει για δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα: να δημιουργήσει ένα video game που στηρίζεται στο καλογραμμένο σενάριο και στην αριστουργηματική σκηνοθεσία - όχι μόνο στην δράση και στον τεχνικό τομέα - για να προσφέρει ψυχαγωγική εμπειρία αντίστοιχη ενός Hollywood blockbuster που όμως σέβεται το κοινό του και επιδιώκει, με το πάθος των δημιουργών του, την ποιότητα στην Τέχνη που εκπροσωπεί. Όποιος συνειδητοποιεί πόσο σπάνιο είναι πλέον αυτό, καταλαβαίνει γιατί το The Last of Us II ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσες προσεγμένες παραγωγές για PS4 τα τελευταία χρόνια. Ναι, ίσως στην ωμή βία θα μπορούσε να είχε δοθεί λιγότερη έμφαση. Ναι, στους μηχανισμούς παιχνιδιού του είναι μετεξέλιξη του αρχικού The Last of Us και κατ' επιλογή δεν καινοτομεί σε αυτούς. Είναι όμως με κάθε έννοια "το κύκνειο άσμα" του PlayStation4 και, ως τέτοιο, το αναγνωρίζουμε, βραβεύουμε και συνιστούμε σε όλους. Τους ενήλικες, πάντοτε!
Βαθμολογία: 10 αστεράκια
