Δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμη 24 ώρες από την παρουσίαση της Apple στο San Fransisco - μία από τις πλέον αγωνιωδώς αναμενόμενες τους τελευταίους μήνες - και ο θόρυβος γύρω από τη νέα της πρόταση, το iPad, συνεχίζει να κατακλύζει το Web. Από πολλές απόψεις είναι ακόμη και... επικίνδυνο να εκφέρει κανείς γνώμη μέσα σε τόση φασαρία για ένα προϊόν. Είναι πιθανότατα νωρίς και σίγουρα όχι σοφό να προσπαθήσει να χαρακτηρίσει κανείς το iPad πριν ασχοληθεί όχι για μερικές ώρες, αλλά για μερικές ημέρες τουλάχιστον μαζί του. Μπορούμε, ωστόσο, να εκφέρουμε γνώμη για τις πρώτες εντυπώσεις που δίνει, με τον τρόπο που το παρουσίασε η Apple και με το πώς διαμορφώνεται ως συσκευή βάσει των επιλογών της. Και... χμ.
Το iPad, με μία πρώτη ματιά, απογοητεύει. Όχι γιατί είναι κακό προϊόν, αλλά γιατί δεν φροντίζει - σχεδόν... επίτηδες! - να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που θα μεγιστοποιούσαν τη δυναμική του. Η Apple το έχει περιορίσει, κατά την... προσφιλή της συνήθεια, σε σημαντικά πράγματα, αλλά σε μία εποχή που δεν έχει πια την πολυτέλεια για τέτοιες επιλογές. Όχι ταυτόχρονη εκτέλεση εφαρμογών; Όχι Flash στο Web browser; Ούτε κάμερα; Ούτε υποδοχή κάρτας μνήμης; Ούτε μία θύρα USB; Νισάφι πια με τη στενοκεφαλιά, το αυτοκρατορικό στυλάκι και την απληστία της αμερικανικής εταιρείας. Ας βγάλει λεφτά από τα αξεσουάρ, ας κρατά τις ισορροπίες της με τις άλλες εταιρείες, αλλά χωρίς να "πνίγει" το ίδιο της το προϊόν, στην τελική!
Με μία δεύτερη ματιά, το iPad επίσης απογοητεύει, μα φταίει πάλι η μαμά Apple γι' αυτό. Επί χρόνια λέγαμε ότι τα Tablet PCs δεν δουλεύουν σωστά γιατί έχουν μεγάλα προβλήματα ευχρηστίας και χρηστικότητας (δύο διαφορετικά πράγματα). Περιμέναμε από την Apple κάτι πρωτόγνωρο, καινοτομικό και διαφορετικό που θα έλυνε τα προβλήματα αυτά και θα καθιστούσε τις ψηφιακές ταμπλέτες ευχάριστες και άνετες στη χρήση οπουδήποτε και από οποιονδήποτε. Ε, καμία σχέση. Η αμερικανική εταιρεία περιορίστηκε στο να μας... δείξει πώς θα έπρεπε να το χρησιμοποιούμε - πάνω σε τραπέζι ή στα γόνατα - αντί να δώσει λύση τεχνολογική. Μεταφορικά αλλά και... απολύτως κυριολεκτικά, το iPad είναι απλώς ένα γιγάντιο iPod Touch. Και η Apple δεν δικαιούται το χαρακτηρισμό της "καινοτόμου" έτσι.
Υπάρχει όμως και η τρίτη ματιά, αυτή που βλέπει πιο μακριά από τη φημολογία και την αρχική μορφή με την οποία θα κυκλοφορήσει το iPad. Κατά πρώτον, η φημολογία είχε δημιουργήσει ανεπίτρεπτα υψηλές προσδοκίες ίσως - λάθος και της Apple. Με περισσότερη ψυχραιμία, μπορεί να αγνοηθεί το τί φανταζόταν ο καθένας και να επικεντρωθούμε στο τί μπορεί να κάνει αυτό το προϊόν. Κατά δεύτερον, το πόσο εύχρηστο είναι το iPad σε ρεαλιστικές, καθημερινές καταστάσεις, σε μία γκάμα από διαφορετικά περιβάλλοντα και συνθήκες, είναι κάτι που μόνο μετά από μήνες θα μπορούμε να κρίνουμε με σιγουριά. Κατά τρίτον, αρκετά από τα προβλήματα και τις ελλείψεις που παρουσιάζει τώρα το iPad, η Apple μπορεί να τα λύσει με firmware updates (αν το επιθυμεί πραγματικά). Θέλουμε να πιστεύουμε πως θα το κάνει.
Είναι αυτή η τρίτη ματιά που μας δίνει τις ελπίδες που τρέφουμε για το iPad. Θυμόμαστε πόσο προβληματικό και απαράδεκτα "δεμένο πισθάγκωνα" ήταν το iPhone στην πρώτη ή ακόμη και δεύτερη γενιά του λειτουργικού του και χαμογελάμε: σήμερα είναι απλώς μία άλλη συσκευή. Τα updates του άλλαξαν πάρα πολλά κακώς κείμενα. Αν η Apple μπορέσει να κάνει το ίδιο με τo iPad, πείθοντας τους δημιουργούς apps να αναπτύξουν εφαρμογές ειδικά γι' αυτό και την οθόνη του, έχουμε να δούμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Μέχρι τότε, όμως, κρατάμε... πολύ μικρό καλάθι: το iPad ως έχει είναι εξελικτικό, όχι επαναστατικό προϊόν. Και σίγουρα όχι μαγικό, θείε Steve. Στο χέρι σου είναι να μας βγάλεις ψεύτες!
