Πάφος - Αξιοθέατα
Πέτρα του Ρωμιού
Η πολυφωτογραφημένη τεράστια πέτρα στο άκρο της επαρχίας Πάφου σηματοδοτεί, σύμφωνα με το μύθο, το σημείο απ’ όπου αναδύθηκε η Αφροδίτη. Το όνομα της τοποθεσίας σχετίζεται με τον θρυλικό Διγενή Ακρίτα, ο οποίος σήκωσε το βράχο και τον πέταξε στη θάλασσα καταστρέφοντας τα πλοία των Σαρακηνών.
Βυζαντινό Μουσείο
Έργα τέχνης –κυρίως εικόνες– που χρονολογούνται από τον 7ο έως το 18ο αιώνα περιλαμβάνονται στη συλλογή του μουσείου. Ανάμεσα στα εκθέματα παρουσιάζονται εκκλησιαστικά έργα μεταλλουργίας, ιερατικές στολές, ξυλόγλυπτα, κεντήματα, χειρόγραφα, παλιά βιβλία και τοιχογραφίες.
Τάφοι των Βασιλέων
Στη βορειοδυτική νεκρόπολη της Πάφου, και σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, ονομάστηκαν έτσι λόγω του μεγέθους και της μεγαλοπρέπειάς τους. Είναι σκαλισμένοι σε βράχους και χρονολογούνται από τα Ελληνιστικά και τα πρώτα Ρωμαϊκά χρόνια.
Οικισμός Μάα - Παλαιόκαστρο
Στη δυτική ακτή του Κόλπου των Κοραλλίων, ο οικισμός Μάα είναι διάσημος για τα επιβλητικά τείχη από τα οποία προέκυψε και η ονομασία «Παλαιόκαστρο». Η οχύρωση αποτελείται από δύο διαφορετικά τείχη, τα οποία προστάτευαν από επιθέσεις από ξηρά και θάλασσα αντίστοιχα. Εδώ στεγάζεται κι ένα μουσείο με αρχαιολογικά ευρήματα.
Μεσαιωνικό Κάστρο
Χτίστηκε στο δυτικό άκρο του λιμανιού κατά τη φράγκικη κατοχή του 13ου αιώνα για να αντικαταστήσει το βυζαντινό κάστρο των Σαράντα Κολόνων. Έχει μόνο μία είσοδο στην ανατολική πλευρά και πολύ μικρά παράθυρα.
Ψηφιδωτά της Πάφου
Οι επαύλεις ευγενών της Κάτω Πάφου διαθέτουν ψηφιδωτά πατώματα 3ου-5ου μ.Χ. αιώνα. Τα ψηφιδωτά του Σπιτιού του Διονύσου απεικονίζουν τον ίδιο τον θεό του κρασιού, ενώ στο Σπίτι του Θησέα τον αρχαίο Έλληνα ήρωα να απειλεί με ρόπαλο τον Μινώταυρο.
Φράγκικα Λουτρά
Κοντά στα ανατολικά τείχη της Αρχαίας Πάφου, χτίστηκαν στα τέλη του 14ου αιώνα. Αποτελούνται από ένα κεντρικό δωμάτιο, περιμετρικά του οποίου υπάρχουν αρκετά μικρότερα.
Αγία Σολομωνή
Η μικρή εκκλησία στη Λεωφ. Αγίου Παύλου είναι χτισμένη πάνω στις Κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής. Οι κατακόμβες αποτελούνται από πέντε δωμάτια λαξευμένα στο βράχο. Σύμφωνα με την παράδοση, η Σολομωνή κρύφτηκε στη σπηλιά για να γλιτώσει από τους διωγμούς των Ρωμαίων, όμως εκείνοι έχτισαν την είσοδο για να πεθάνει αργά κι επώδυνα. Ως εκ θαύματος, όταν ανοίχτηκε ξανά η είσοδος έπειτα από 200 χρόνια, η αγία ήταν ζωντανή.
