©Stephie Grape
Ο Τιάγκο Ροντρίγκες με τον "Χορό των εραστών" του έδειξε πώς ένα απλό κείμενο μπορεί ταυτόχρονα να είναι ιδιαίτερα βαθύ και, συναισθηματικά, άκρως επιδραστικό. Η σύλληψή του είναι απλή αλλά ευφυής, καθώς ως συγγραφέας -που παράλληλα σκεφτόταν ως σκηνοθέτης κι ως ηθοποιός- έγραψε ένα σύντομο κείμενο, που αποτελείται ουσιαστικά από δύο παράλληλους μονολόγους, που εκφέρονται σχεδόν ταυτόχρονα. Ένας άνδρας και μία γυναίκα σπεύδουν στα επείγοντα ενός νοσοκομείου, καθώς η γυναίκα νιώθει τις αναπνοές της να την εγκαταλείπουν. Ο χρόνος φαίνεται να μην είναι με το μέρος τους, όμως όταν η γυναίκα τα καταφέρει και επιστρέψουν στο σπίτι τους μένει να φανεί: πώς θα επιδράσει αυτή κρίσιμη εμπειρία ενός παρολίγον οριστικού τέλους στη σχέση και στη ζωή τους;
Ως συγγραφέας δεν αναλώνεται σε βαθυστόχαστες αναλύσεις, αντιθέτως γράφει για όλα τα μικρά πράγματα που συνιστούν την αγάπη και το μοίρασμα της ζωής, για τους κοινούς κώδικες και όλα τα μοναδικά -παντελώς ασήμαντα στους απ' έξω- πράγματα που μοιράζεται ένα ζευγάρι, γράφει για την αγάπη και το χρόνο, για το σπατάλημα του χρόνου και για το κέρδος του χρόνου, όπως γράφει και για την αγάπη πέρα από το χρόνο, και όλα αυτά με έναν διαισθητικό, βαθιά τρυφερό και παρηγορητικό τρόπο. Μας προσφέρει κάτι λιγότερο από μια ώρας πολύτιμη, συμπυκνωμένη ποίηση, με ένα κείμενο που έχει σοφά γραφτεί ώστε να εκφέρεται με μια ανάσα από δύο ηθοποιούς που γίνονται ένα σώμα, μια φωνή, μια καρδιά. Ο συγγραφέας Ροντρίγκες έχει καταφέρει να αιχμαλωτίσει στο χαρτί όχι μόνο λέξεις αλλά ένα ολοκληρωμένο σωματικό και συναισθηματικό βίωμα, που διαπερνάει τους ηθοποιούς και μεταδίδεται στους θεατές.
Ο "Χορός των εραστών" είναι μια από αυτές τις περφόρμανς που δείχνουν από την ίδια την κατασκευή τους το μεγαλείο της σκηνικής επικοινωνίας, καθώς οι ηθοποιοί πότε ταυτόχρονα και πότε γεμίζοντας ο ένας την παύση του άλλου, ερμηνεύουν τους ρόλους τους με μια μουσικότητα που διαπερνάει την εκφορά, την κίνηση και ολόκληρη την παρουσία τους. Ο Νίκος Καραθάνος και η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου σε ένα πραγματικά δύσκολο εγχείρημα, που απαιτεί ακριβέστατο συντονισμό και άψογη αλληλεπίδραση, είναι αληθινά συγκινητικοί, απλοί και ουσιώδεις όπως ακριβώς το κείμενο που ερμηνεύουν. Ο Καραθάνος δείχνει να λειτουργεί περισσότερο ως ηθοποιός που αφηγείται μια ιστορία, η Τριανταφυλλίδου από την πλευρά της, σε μία μαγική στιγμή, χαίρεται το παιχνίδι της δημιουργίας ενός ρόλου, "παίζει" την ηρωίδα της. Και οι δύο στέκονται απέναντι μας, συστήνοντάς μας ένα μικρό θεατρικό διαμάντι, που με τον τρόπο του αποτελεί κάλεσμα σε ένα συνολικότερο ουμανισμό, σε μια πολιτική, οικολογική και προσωπική στάση ζωής που θα πρεσβεύει την ουσιαστική αγάπη.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο χορός των εραστών
Το πρώτο θεατρικό του σημαντικού Πορτογάλου δημιουργού είναι ένας ύμνος στις σχέσεις αγάπης και τη συντροφικότητα, όπου οι ήρωες αναμετριούνται με μια δυνατή εμπειρία ζωής και θανάτου που τους αλλάζει.
