Ένα φωτεινό έργο μέσα από μία ζοφερή συνθήκη δημιουργεί ο Φρανκ Μακ Γκίνες με το "Κάποιος να με προσέχει", εμπνευσμένος από πραγματικό γεγονός, την αιχμαλωσία τριών ανδρών -ενός Αμερικανού, ενός Βρετανού και ενός Ιρλανδού-, στο Λίβανο τη δεκαετία του 1980 από τρομοκράτες. Ο Ιρλανδός δραματουργός καταθέτει ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, που εστιάζει στη σχέση που αναπτύσσουν οι τρεις άνδρες καθώς συνυπάρχουν στο ίδιο κελί εν αναμονή ενός αβέβαιου μέλλοντος. Με συγγραφική επιδεξιότητα, δημιουργεί μια ιστορία που συγκινεί, καθώς σκύβει πάνω στους τρεις ήρωες (έναν φωτογράφο/ανταποκριτή, έναν γιατρό και έναν πανεπιστημιακό καθηγητή), φωτίζει τις προσωπικές τους ιστορίες και ανασυστήνει επί σκηνής τη συνθήκη του εγκλεισμού τους, τους μηχανισμούς άμυνας που εφευρίσκουν προκειμένου να αντέξουν, την αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ τους, και οδηγεί το έργο στην τελική έκβαση της αιχμαλωσίας, που δεν είναι ίδια για όλους .
Ταυτόχρονα, εκτονώνει το δραματικό κλίμα με αξιοσημείωτες στιγμές χιούμορ, επιβεβαιώνει επίσης την ιρλανδική του ταυτότητα, καθώς βάζει στο κάδρο τις πολιτισμικές διαφορές που προκύπτουν από τις διαφορετικές εθνικότητες των ηρώων και τροφοδοτεί την πλοκή και με τις πολιτικές διαμάχες που προκύπτουν από τη συνύπαρξη του Ιρλανδού και του Βρετανού. Όλα αυτά καταλήγουν σ’ ένα έργο που κυλάει αβίαστα , διαθέτει χιούμορ και την ανεπιτήδευτη απλότητα της σύγχρονης ιρλανδικής σχολής που καταφέρνει να μεταχειρίζεται δύσκολα θέματα χωρίς να γίνεται μελό.
Έχοντας το ίδιο το έργο ως δυνατό χαρτί στα χέρια της, η Αθανασία Καραγιαννοπούλου του επιφυλάσσει ωραία μεταχείριση, αναδεικνύοντας τη δυναμική του. Η σκηνοθεσία της εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσονται, φωτίζει τους χαρακτήρες, παρακολουθεί την εναλλαγή των συναισθημάτων και της σκηνικής θερμοκρασίας, από το δραματικό στο κωμικό, και εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα και με τις μουσικές επιλογές της. Αυτονόητα, στηρίζεται και στις ωραίες ερμηνείες του Αντίνοου Αλμπάνη (Έντουαρντ), του Πίτερ Ραντλ (Άνταμ) και του Δημήτρη Μάριζα (Μάικλ), που ενσαρκώνουν με ενσυναίσθηση και πάθος τους ρόλους τους.
Περισσότερες πληροφορίες
Κάποιος να με προσέχει
Σε μια παράσταση που αναδεικνύει τη δυναμική του σκληρού, αστείου και συνάμα ποιητικού έργου του Ιρλανδού συγγραφέα, ανεβαίνει η βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα ιστορία τριών ομήρων, που απήχθησαν σε μια περίοδο αναταραχής στον Λίβανο. Η προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τις κακουχίες και την αγωνία του θανάτου, υπό το άγρυπνο βλέμμα των τρομοκρατών - απαγωγέων τους, εκδηλώνεται με δαιμονικό χιούμορ ή «παιχνίδια» διαφυγής. Μέσα από συγκρούσεις ή συναισθηματικές εξάρσεις, οι τρεις τους, θα δεθούν με ισχυρότερα δεσμά και από τις αλυσίδες που τους κρατούν. Η πανανθρώπινη αυτή ιστορία των τριών ομήρων μιλά για τον φόβο και την ταυτότητα, διαλύει τα σύνορα των φύλων, διερευνά τις στρατηγικές επιβίωσης του ανθρώπου μέσα σε συνθήκες τρόμου και μας υπενθυμίζει πως είμαστε πιο δυνατοί όταν είμαστε ενωμένοι.