Πάντοτε ζήλευα τα αποδημητικά πουλιά

Ένας συγκλονιστικός μονόλογος για την Παλαιστίνη εμπνευσμένος από τα ημερολόγια και τις επιστολές της Ρέιτσελ Κόρι, της νεαρής αμερικανίδας ακτιβίστριας που το 2003 βρέθηκε εκεί στον απόηχο της δεύτερης Ιντιφάντα. Το έργο ακολουθεί την πορεία της -από τη ζωή της στην Αμερική έως την απόφασή της να σταθεί στο πλευρό ενός λαού που αγωνίζεται μέχρι σήμερα για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια- και μας μεταφέρει στις σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι, μέσα από την ματιά μιας νεαρής γυναίκας που καταγράφει τις σκέψεις της για την αδικία, την απώλεια, αλλά και τη δύναμη της ανθρώπινης αντοχής. Η Ρέιτσελ πέθανε σε ηλικία 23 ετών. Δολοφονήθηκε από μια μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει το σπίτι μιας παλαιστινιακής οικογένειας. Μέσα από την έντονη αφήγηση και την προσωπική γραφή, η παράσταση αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση της θηριωδίας και μας καλεί να στοχαστούμε πάνω στη μνήμη, την αντίσταση και την ελπίδα για δικαιοσύνη.

Ερμηνεύει: Αγγ. Τερσενίδου. Σκην.: Μ. Βασιλάκη. Ηχητ. σχεδ.: Δ. Ροΐδης.