Ηρακλής μαινόμενος

Ο Ευριπίδης, σε αυτό το σπάνια παιζόμενο έργο του, βάζει στο επίκεντρο τον Ηρακλή. Το μυθικό αυτό πρόσωπο θα κατρακυλήσει στην πιο επώδυνη συντριβή και από ημίθεος θα γίνει μίασμα, μέσα από ένα ανελέητο παιχνίδι των Θεών. Σ’ αυτό, το πιο σκοτεινό και πιο ανθρώπινο έργο του Ποιητή, τόπος δράσης είναι η Θήβα, που βρίσκεται σε καθεστώς τυραννίας από τον Λύκο, αφότου ο Ηρακλής έφυγε για τον τελευταίο του άθλο. Ο πατέρας και η σύζυγος του Ηρακλή, εξόριστοι και μελλοθάνατοι, δεν έχουν καμία ελπίδα. Το ίδιο και ο Χορός που βρίσκεται ξαφνικά δούλος στο καθεστώς του Τυράννου Λύκου. Όταν ο Ηρακλής έρχεται από τον Άδη έχοντας καταφέρει όλους τους άθλους, ανατρέπει τον Λύκο και όλα δείχνουν ότι το τέλος τους θα είναι αίσιο. Αλλά η βούληση των Θεών - η Τυραννία του Ηρακλή - βάφει τα χέρια του ήρωα με το πιο νοσηρό αίμα. Το αίμα της γυναίκας και των παιδιών του, που θα σκοτώσει κεντρισμένος από τη μανία της Λύσσας.

Ερμηνεύουν: Π. Δαδακαρίδης, Γ. Γάλλος, Σ. Γουλιώτη, Ηρώ Μπέζου, Άν. Καλαϊτζίδου, Αιν. Τσαμάτης, Ν. Μήλιας. Μουσικοί επί σκηνής: Φ. Σιώτας, Δ. Χατζηζήσης. Σκην.: Κ. Σκουρλέτης. Κοστ.: Ιωάν. Τσάμη. Μουσ.: Φ. Σιώτας. Φωτ.: Δ. Κασιμάτης.