Ευτυχισμένες μέρες

Η Γουίνι, θαμμένη κυριολεκτικά στα συντρίμμια της ζωής της, μέσα σε ένα απέραντο σύμπαν, προσπαθεί “να διάγει την ημέρα της”. Μιλάει ακατάπαυστα. Ο Γουίλι σέρνεται τριγύρω και δίνει νόημα στη φωνή, γιατί υπάρχει κάποιος που την ακούει. Το έργο, όντας ένας ύμνος στην αισιοδοξία, είναι ένα ποίημα, αφιερωμένο στην αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης, στην ανάγκη να μοιραζόμαστε και να υπάρχουμε μέσω των άλλων, στη συνεχή φθορά των πάντων, στις καθημερινές συνήθειες και στα πράγματα που γλυκαίνουν τον χρόνο, αλλά και στον αγώνα της επιβίωσης μέσα σε οποιοδήποτε εγκλωβισμό, σωματικό και ψυχικό, με υπομονή και διεκδικώντας πάντα μια ακόμη ευτυχισμένη μέρα.

Ερμηνεύουν: Ν. Παπαμιχαήλ, Γ. Οικονομίδης (Johnny O). Σκην.-κοστ.: Β. Ζιλέλης. Μουσ.: Ν. Χρυσολωράς. Φωτ.: Ν. Βούλγαρης.