Θέατρο και τη Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν. Η θεατρική σεζόν δεν ολοκληρώνεται την Κυριακή των Βαΐων. Κάποιες παραστάσεις συνεχίζονται καθ' όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, προσφέροντας προτάσεις εξόδου για όλα τα γούστα.
"Άβυσσος”
Το έργο της Ελεάνας Γεωργούλη σε σκηνοθεσία της ίδιας διερευνά τα σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής. Η παράσταση αναδεικνύει τις αντιφάσεις, τις προσωπικές μάχες και τα αδιέξοδα των χαρακτήρων, σε έναν κόσμο γεμάτο ένταση και αβεβαιότητα. Ερμηνεύουν: Στάθης Αποστόλου, Μαρία Αλεξοπούλου, Ελεάνα Γεωργούλη, Χάρης Καρύδης, Νίκος Μήλιας, Ρόζα Προδρόμου (ΠΛΥΦΑ).
"Οι απόντες”
Ο Βασίλης Κατσικονούρης παρουσιάζει μια ποιητική αφήγηση για την απώλεια και τη μνήμη, σε μια ιδιαίτερη σκηνοθετική προσέγγιση. Οι αφηγητές της παράστασης είναι οι: Βαγγέλης Αυγέρης, Κωνσταντίνος Ζώης, Ειρήνη-Διαλεχτή Κουρομιχελάκη, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Νίκος Μάκκας, Ρομίνα Σπυράκη, Ειρήνη Γκλιάτη, Βασίλης Κατσικονούρης (Σταθμός Θέατρο).
"Η γραμμή σκιάς”
Βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Τζόζεφ Κόνραντ, το έργο αφηγείται την πορεία ενηλικίωσης ενός νέου καπετάνιου που καλείται να κυβερνήσει ένα πλοίο και τη ζωή του. Μια εσωτερική Οδύσσεια για τη μετάβαση στην ευθύνη, το καθήκον και την αποδοχή του εαυτού, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σίμωνα. Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Λεάκος, Δημήτρης Ντάσκας, Γιώργος Τζαβάρας, Μιχάλης Ζαχαρίας, Γεωργία Σωτηριανάκου, Ιωάννα Σίσκου (Rabbithole).
"Δε μιλένιαλς”
Η παράσταση καταγράφει με χιούμορ τις αγωνίες, τις σχέσεις και τα αδιέξοδα της γενιάς των Millennials σε κείμενο και σκηνοθεσία της Χρύσας Κολοκούρη. Σχολιάζει την εργασιακή επισφάλεια, τις σχέσεις στην εποχή του διαδικτύου, την αναζήτηση ταυτότητας. Παίζουν: Λουκία Ανάγνου, Χρύσα Κολοκούρη και Βασίλης Ντάρμας. Μουσικός επί σκηνής η Έλσα Ζαρρή (Πάπια Bar).
"Δούλες”
Η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου επανασυστήνει το εμβληματικό έργο του Ζαν Ζενέ ως τελετουργία καταπίεσης και επανάστασης. Οι "Δούλες" παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια εξουσίας και φαντασίωσης, σε μια παράσταση υψηλής ενέργειας και έντασης, με την υπογραφή της ομάδας Σημείο Μηδέν. Παίζουν οι ηθοποιοί: Έλλη Ιγγλίζ (Σολάνζ), Ντίνος Παπαγεωργίου (Κυρία), Μυρτώ Ροζάκη (Κλαιρ) (Άττις-Νέος Χώρος).
"Εκκενώστε"
Η Χρύσα Κολοκούρη παρουσιάζει τη νέα της θεατρική δημιουργία, μια ευφυή κωμωδία που φωτίζει σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα μέσα από το πρίσμα του χιούμορ. Όλα ξεκινούν όταν ο πρωθυπουργός της χώρας πεθαίνει. Ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο
πρόκειται για μετατραπεί σε καταλύματα βραχυχρόνιων μισθώσεων, ένα ζευγάρι
παλεύει με τον φόβο του να βγει από το σπίτι, ενώ στα επείγοντα ενός νοσοκομείου
ένας άντρας αναζητά το νόημα της ύπαρξης. Παίζουν: Λουκία Ανάγνου, Χρύσα Κολοκούρη, Συμεών Τσακίρης και Μαρίσσα Φαρμάκη (Studio Μαυρομιχάλη).
"Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι”
Ο "Ηλίθιος" του Ντοστογιέφσκι, σε σκηνοθεσία του Νικόλα Ανδρουλάκη, ζωντανεύει με σύγχρονη ματιά και βαθιά συναισθηματική ένταση. Ο δημιουργός καταθέτει μια τολμηρή θεατρική πρόταση, φωτίζοντας την αγνότητα και την τραγικότητα του πρίγκιπα Μίσκιν μέσα σε έναν κόσμο διαβρωμένο από την υποκρισία (Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης”).
"...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς”
Η ομάδα GAFF και η σκηνοθέτις Σοφία Καραγιάννη παρουσιάζουν για τρίτη χρονιά το εμβληματικό πεζογράφημα του Χρόνη Μίσσιου. Οι ηθοποιοί Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Κωνσταντίνος Πασσάς, Δημήτρης Μαμιός και Γιάννης Μάνθος πρωταγωνιστούν στη συγκλονιστική αφήγηση για τον εγκλεισμό, την αντίσταση και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που παραμένει επίκαιρη και βαθιά συγκινητική (Σύγχρονο Θέατρο).
"Κιβώτιο"
Το μυθιστόρημα του Άρη Αλεξάνδρου, ένα από τα σπουδαιότερα αντιπολεμικά και υπαρξιακά μυθιστορήματα της ελληνικής λογοτεχνίας, ζωντανεύει για ένα 9η χρονιά στη θεατρική σκηνή σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Φώτη Μακρή και της Κλεοπάτρας Τολόγκου. Η μουσική είναι του Γιώργου Νινιού και πρωταγωνιστεί ο Φώτης Μακρής (Studio Μαυρομιχάλη).
"Μα”
Μέσα από τα μάτια ενός αυτιστικού ανιχνεύεται το μέσα και το έξω, ο λόγος πριν τον λόγο, η μαγεία και η ομορφιά ενός κόσμου που διεκδικεί την ουσία. Το έργο της Ρηνιώς Κυριαζή ξεχωρίζει για την ποιητική του δύναμη και την άμεση συγκινησιακή σύνδεση με το κοινό. Παίζουν οι ηθοποιοί: Δήμητρα Γκλιάτη, Μιχάλης Κουτσκουδής, Μαρίνα Πανηγυράκη, Γιώργος Φριντζήλας (Από Μηχανής Θέατρο)
"Τα ραδίκια ανάποδα”
Ο ξεκαρδιστικός μονόλογος του Γιώργου Γαλίτη συνεχίζει για δέκατη χρονιά. Με μαύρο χιούμορ και απίθανες ατάκες, σατιρίζει τον θάνατο με τρόπο απολαυστικά ανατρεπτικό. Τις "φαρμακερές παραστάσεις” που υπόσχονται γέλιο… εν τόπω χλοερώ και αναψύξεως με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον συγγραφέα και ηθοποιό Γιώργο Γαλίτη, σκηνοθέτησε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης (Altera Pars).
"Παντβάλ- Μια λοξή ματιά στο Υπόγειο”
Ένα ανατρεπτικό θέαμα όπου η παράδοση διαπλέκεται με το σύγχρονο πολιτικό σχόλιο μέσω της αιχμηρής διασκευής της Ηλέκτρας Θεολόγη και της σκηνοθεσίας της Λίλλυς Μελεμέ. Με τον Κώστα Βασαρδάνη στον πρωταγωνιστικό ρόλο ένας Άνθρωπος, ένας ανώνυμος αντιήρωας, αυτοεξόριστος στο Υπόγειό του ζωντανεύει μια ιστορία γεμάτη φαντασία, σάτιρα και τελετουργία, με μουσική, κίνηση και λόγο σε συνεχή διάλογο. Παίζουν ακόμα οι ηθοποιοί Χρήστος Δεστούνης, Ηλέκτρα Θεολόγη, Βασιλική Κούλη, Κατερίνα Μίχου, Γιώργος Μπανταδάκης, Βαγγέλης Σαλευρής, Νάσος Φρίγγης (Art 63).
"Πάρανταϊζ - Η αίθουσα κλιματίζεται”
Η ομάδα Seven Sisters επιλέγει κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου και συνθέτει ένα σπαρταριστό αλλά ταυτόχρονα πολιτικά αιχμηρό έργο, που εκτυλίσσεται σε μια αίθουσα αναμονής με... κλιματισμό. Με χιούμορ και νεύρο, ακούμε πέντε ιστορίες για τον έρωτα και την γυναικεία σεξουαλικότητα, ιδωμένες από μάτια γυναικών, βιωμένες από σώματα γυναικών. Και πάνω στη σκηνή, ειπωμένες από τα στόματα και τα σώματα εφτά γυναικών ( (Θέατρο 104).
"Perfetta”
Το έργο του Mattia Torre, σε σκηνοθεσία Δώρας Παρδάλη φέρνει στο προσκήνιο τη συχνά παραμελημένη περίοδο της γυναίκας. Οι ηθοποιοί Κωνσταντίνα Τσιτσία Γεωργαντά, Ιζαμπέλλα Μπαλτσαβιά, Δώρα Παρδάλη, Τζίνα Σταυρουλάκη (Δευτέρες) και Σελήνα Διαμαντοπούλου (Τρίτες) με τις ερμηνείες τους φέρνουν στο προσκήνιο τη γυναικεία εμπειρία χωρίς ταμπού, με δύναμη, χιούμορ και βαθιά ευαισθησία (Θέατρο 104).
"Pigalle"
Μια γυναίκα κλείνεται εθελοντικά σε ένα δωμάτιο με ένα τσέλο και τις φωνές της. Μια μαύρη κωμωδία του Γιάννη Κεντρωτά για τη μοναξιά, την επιθυμία και τα παιχνίδια του μυαλού, την έμφυλη βία, την κοινωνική αδιαφορία και την αναζήτηση νοήματος σε μια φαινομενικά ευημερούσα αλλά εσωτερικά κενή κοινωνία. Σκηνοθετεί ο Μιχάλης Κοιλάκος και παίζουν ο Φοίβος Συμεωνίδης, η Τάνια Παλαιολόγου και ο Βασίλης Χατζηδημητράκης. Τσέλο: Αναστάσιος Μισυρλής (Olvio).
"Το υπόγειο”
Ένα σκοτεινό, κλειστοφοβικό έργο του Ντοστογιέφσκι που εκτυλίσσεται σ’ ένα υπόγειο βαφείο. Οι ήρωες παλεύουν με την κοινωνική ασφυξία, τα προσωπικά τους αδιέξοδα και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες τους. Ένα έντονο ψυχολογικό θέατρο που θίγει τη βία της καθημερινότητας και την καταπίεση της εργασίας. Ο Στέργιος Ιωάννου σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον συγκλονιστικό ρόλο του Ανθρώπου του Υπογείου. Δίπλα του, η Φιλίππα Κουτούπα στον ρόλο της Λίζας, μιας φιγούρας που φωτίζει τις πιο εύθραυστες και ωμές εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης (Βαφείο-"Λάκης Καραλής").
Προπωλήσεις εισιτηρίων: more.com
Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τις θεατρικές παραστάσεις που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, μπορείτε να επισκεφθείτε τον οδηγό θεάτρου του Αθηνοράματος, όπου παρουσιάζονται όλες οι παραστάσεις που παίζονται στα θέατρα της Αθήνας.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Τα ραδίκια ανάποδα
Πρόκειται για μια μαύρη, άραχλη, σπαραξικάρδια, αστεία και selfie παράσταση για τσέμπαλο, φαγκότο, φέρετρο και οστεοφυλάκιο. Ένα one dead man show, ένας black total κωμικός μονόλογος με δεκατρείς ρόλους. Δεκατρείς κωμικούς επικήδειους που και νεκρούς ανασταίνουν. Τους ρόλους (δημόσιος υπάλληλος, μάγειρας, πολιτικός, Ρωμαίος συγκλητικός, ηγούμενος, κλέφτης κ. ά.) έχει γράψει, τους κλαίει, τους οδύρεται, μα και τους υποδύεται για δέκατη χρονιά, ο αξιομακάριστος Γιώργος Γαλίτης, ενώ σκηνοθετεί, με σπαραγμό ψυχής, πλερέζα και δάκρυα στα μάτια, ο αείμνηστος Βλαδίμηρος Κυριακίδης. Μια παράσταση που θα ζείτε για να τη θυμόσαστε.
Το κιβώτιο
Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της ελληνικής μεταπολεμικής πεζογραφίας, που εκτυλίσσεται στα τέλη του Εμφυλίου, παρουσιάζεται σε μορφή μονολόγου για 9η χρονιά. Στα τέλη του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου, μια ομάδα ανταρτών αναλαμβάνει να μεταφέρει ένα κιβώτιο αγνώστου περιεχομένου σε μια ανταρτοκρατούμενη πόλη. Στη διάρκεια της αποστολής η ομάδα χάνει σταδιακά τα μέλη της. Ο μοναδικός που σώζεται ένας αντάρτης, ο οποίος τελικά κατορθώνει να παραδώσει το κιβώτιο, μόνο που αυτό είναι άδειο. Κατηγορείται ως δολιοφθορέας και φυλακίζεται από τους ίδιους του τους συντρόφους. Προσπαθώντας να αποδείξει την αθωότητά του συντάσσει αναφορές προς έναν άγνωστο ανακριτή, στο μοναδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα που θεωρείται μια καταγγελία ενάντια σε κάθε είδους εξουσία αλλά και ένα σχόλιο για τον δυτικό πολιτισμό.
Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο και το ξέσπασμα του Εμφυλίου, ο δεκαεξάχρονος Χρόνης Μίσσιος συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Αποφυλακίζεται το 1973, αφού έχει περάσει είκοσι ένα χρόνια σε φυλακές και εξορίες. Αυτήν την περίοδο της ζωής του διηγείται στο σπουδαίο αφήγημα-μαρτυρία «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς». «Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος» έλεγε ο Μίσσιος. Η θέση του αυτή έδωσε στους δημιουργούς το έναυσμα να ανεβάσουν στη σκηνή τις αυτοβιογραφικές αναμνήσεις ενός πραγματικά γενναίου. Ίσως γιατί η περίοδος που διανύουμε μοιάζει να έχει κάτι από τη σκοτεινή νιότη του Μίσσιου. Ή ίσως γιατί ο Μίσσιος δεν απευθύνεται μόνο στο νεκρό του φίλο αλλά κυρίως στους απόντες, σε εμάς.
Η γραμμή σκιάς
Ένας νεαρός υποπλοίαρχος επιστρέφει ένα γέρικο πλοίο στην «πατρίδα του» περνώντας μέσα από τις θάλασσες της ανατολής με ένα ξένο πλήρωμα, σ’ ένα ταξίδι που εξελίσσεται σε μάχη για επιβίωση στη μέση του ωκεανού. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη θεατρική μεταφορά της κλασικής ναυτικής περιπέτειας, που αναφέρεται στη γενιά του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με όχημα την κίνηση των ηθοποιών, τους ήχους των οργάνων, τους υπέρτιτλους αντί της φυσικής φωνής και τη μονοπρόσωπη αφήγηση.
Δε μιλένιαλς
Τρεις νέοι άνθρωποι, λίγο πριν και λίγο μετά τα 30, προσπαθούν να βρουν τα πατήματά τους στη ζωή, τον έρωτα και τη φιλία. Ένα πάρτι γενεθλίων, ένας χωρισμός, το νοίκι στο τέλος του μήνα, ένας μουσικός παραγωγός που δεν έρχεται ποτέ, αποτυχημένες οντισιόν και συνεντεύξεις για δουλειά, η ενηλικίωση και η ελπίδα ότι, δεν μπορεί, κάτι θα συμβεί… Όλα με φόντο την Αθήνα του σήμερα. Μία παράσταση με έντονα στοιχεία μιούζικαλ, στην οποία οι τρεις χαρακτήρες ξεδιπλώνουν με χιούμορ και σαρκασμό τις δυσκολίες και τα όνειρα μιας γενιάς, που έχει την προσδοκία να ζήσει όπως η προηγούμενη, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να χαράξει τον δικό της δρόμο και να κρατήσει ζωντανή μέσα της την αίσθηση πως τελικά (μάλλον) όλα θα πάνε καλά.
Πάρανταϊζ - Η αίθουσα κλιματίζεται
Το γυναικείο σώμα, η ερωτική επιθυμία, η γυναικεία σεξουαλικότητα, η ένοχη απόλαυση, η σαρωτική φύση του έρωτα συνθέτουν πέντε αυτοτελείς ιστορίες με φόντο το ελληνικό καλοκαίρι. Τα τζιτζίκια, το τσάμικο, το πλαστικό τραπεζομάντηλο, το κρασί της παρέας, το πράσινο λάστιχο, τα ξύλινα τσόκαρα, το ψητό καλαμπόκι, οι πλαστικές καρέκλες. Σημεία αναφοράς που μετατρέπουν το κλισέ σε κάτι βαθιά συλλογικό που μας αφορά όλους. Πέντε ιστορίες ιδωμένες από μάτια γυναικών και βιωμένες από σώματα γυναικών.
Άβυσσος
Μια ειδική επιτροπή εξετάζει χιλιάδες ταξιδευτές για να τους επιτρέψει την είσοδο στην Arcadia, μια σύγχρονη γη της επαγγελίας όπου κυριαρχεί κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη, ευημερία και εξαιρετικές περιβαλλοντολογικές συνθήκες, σε έναν κόσμο που καταρρέει λόγω των πολέμων και της κλιματικής αλλαγής. Προθάλαμος της Arcadia, είναι η βραχονησίδα Άβυσσος, ένας διάμεσος τόπος που βρίσκεται εγκατεστημένος ο Σταθμός Επιθεώρησης. Η επιτροπή εξετάζει τους νεοαφιχθέντες, προκειμένου να εγκριθεί το φύλλο πορείας τους. Απαραίτητη προϋπόθεση για την κάρτα εισόδου, είναι να περάσουν όλα τα στάδια της αξιολόγησης. Όσοι δεν τα καταφέρουν θα επαναπροωθηθούν πίσω στις νήσους προέλευσης. Τι θα συμβεί όμως όταν εξελιχθεί σε ένα επικίνδυνο και σουρεαλιστικό παιχνίδι επιβίωσης;
Το Υπόγειο
Το εμβληματικό μυθιστόρημα για τη διαχρονική μάχη του ανθρώπου με την ίδια του την ύπαρξη που θέτει καίρια ερωτήματα περί ελευθερίας, ηθικής και κοινωνικών πιέσεων, μεταφέρεται στη σκηνή σε διασκευή της Μάρως Βαμβουνάκη. Πρωταγωνιστής είναι πρώην δημόσιος υπάλληλος, αντι-ήρωας της λογοτεχνίας, που, κλεισμένος σ’ ένα υγρό, σκοτεινό υπόγειο, παλεύει με την ύπαρξή του. Μορφωμένος και οξύνους, αλλά παράδοξος και απομονωμένος, ακροβατεί ανάμεσα στη λογική και το παράλογο, στη δύναμη και την αδυναμία, στο καλό και το κακό. Αναζητώντας τη λύτρωση, εξομολογείται δύο περιστατικά από τη νεότητά του και διερωτάται αν μπορεί ο άνθρωπος να επιλέξει αυτό που επιθυμεί πραγματικά, πέρα από τις επιταγές της λογικής, όπως και ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιες φορές η οδύνη υπερτερεί της ευτυχίας.
Παντβάλ - Μια λοξή ματιά στο Υπόγειο
Τη σκοτεινή και αβυσσαλέα πλευρά της ανθρώπινης ψυχής αναδεικνύει η παράσταση που εμπνέεται από το «Υπόγειο» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Ένας Άνθρωπος, ένας ανώνυμος αντιήρωας, αυτοεξόριστος στο Υπόγειό του. Μοναχικός, οργισμένος, σαρκαστικός, βαθιά πληγωμένος, ευαίσθητος, οξυδερκής και ταυτόχρονα αθεράπευτα ειλικρινής, έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητα και διεκδικεί μια σπίθα ζωής μέσα σε έναν κόσμο που τον συνθλίβει με τους κανόνες του. Προκαλεί με πείσμα την ψυχρή λογική, επαναστατεί ενάντια σε όλες τις συμβάσεις, ουρλιάζει επίμονα την ωμή αλήθεια του. Αμφισβητεί κάθε πλαίσιο που περιορίζει την ανθρώπινη φύση, μετατρέποντας το άτομο σε καλοκουρδισμένο γρανάζι μιας μηχανής που λειτουργεί ερήμην του, στερώντας του το ισχυρότερο όπλο: την φαντασία.
Εκκενώστε
Ο πρωθυπουργός της χώρας πεθαίνει, μια γειτονιά κατακλύζεται από καταλύματα βραχυχρόνιων μισθώσεων, μια φυσική καταστροφή προκαλεί τρόμο την ίδια στιγμή που ένα ζευγάρι παλεύει με τον φόβο του να βγει από το σπίτι ενώ ένας άντρας αναζητά την ελπίδα στα επείγοντα ενός νοσοκομείου. Τέσσερις παράλληλες ιστορίες διασταυρώνονται και εξερευνούν τα όρια της ύπαρξης σε έναν κόσμο που μοιάζει να καταρρέει, θίγοντας σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα με βασικό άξονα το χιούμορ. Μήπως τελικά ζούμε όλοι σε μια διαρκή κατάσταση εκκένωσης;
Pigalle
Μια μαύρη κωμωδία για τα πιο σκοτεινά ένστικτα της ανθρώπινης φύσης που μετατρέπεται επί σκηνής σε ένα έργο για τσέλο και φωνές, με κύριο άξονα την έμφυλη βία, την κοινωνική αδιαφορία και την αναζήτηση νοήματος σε μια φαινομενικά ευημερούσα κοινωνία. Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου ο Ντίνος με την γυναίκα του περιμένουν το αφεντικό του, τον Στάθη, στο σπίτι του για φαγητό, για να του παρουσιάσει το νέο επιχειρηματικό του πλάνο. Τα πράγματα όμως δεν πηγαίνουν ακριβώς όπως τα έχει σχεδιάσει.
Perfetta
Η «Τέλεια», η αγαπημένη ιταλική καυστική κοινωνική σάτιρα, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή, προσεγγίζει με τόλμη ένα θέμα που δεν έχει συζητηθεί αρκετά, την περίοδο μιας γυναίκας.
Οι δούλες
Ένα από τα πιο «προκλητικά» θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα ανεβάζει η ομάδα Σημείο Μηδέν θέτοντας το ερώτημα τι θα γινόταν αν οι απόκληροι της κοινωνίας διεκδικούσαν τη φωνή τους.
Ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι
Ένας Ηλίθιος σύγχρονος, αληθινός, που ζει ανάμεσά μας και ασκείται καθημερινά στο να εκφράζεται με ορθό λόγο και να αγαπάει άνευ όρων είναι ο ήρωας του πρωτότυπου έργου που εξελίσσεται σε μια κατάθεση ψυχής.
Οι απόντες
Ένα project πάνω στην προφορικότητα και την αφήγηση πριν αυτή γίνει λογοτεχνία με την υπογραφή του σημαντικού Έλληνα δραματουργού με τη συμμετοχή ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Μία συλλογή από προφορικές αφηγήσεις ανθρώπων την ώρα που θυμούνται άλλους ανθρώπους, όπως τους θυμούνται, με λόγια που παράγονται εκείνη τη στιγμή. Αναφέρονται σε απόντες από θάνατο, χωρισμό, ξενιτιά, σε φίλους και πρόσωπα κάποτε αγαπημένα, που χάθηκαν στον χρόνο, κάθε βράδυ η ίδια ιστορία με τα λόγια εκείνης της στιγμής, αδιαμεσολάβητα και απροβάριστα, χωρίς να υπάρχει μία λέξη γραπτή. Ως ραψωδοί του έπους της καθημερινότητας. Και ως συνοδεία λύρας, μια διακριτική υποστήριξη από κάποια θεατρικά στοιχεία. Η πρόσληψη αυτής της δράσης μπορεί να είναι ένα μοναδικό συμβάν-βίωμα, όπου τα όρια μεταξύ πομπού και δέκτη γίνονται δυσδιάκριτα. Όσοι από τους δεύτερους επιθυμούν, είναι ευπρόσδεκτοι να αφηγηθούν και τις δικές τους ιστορίες.
