
Μια σύγχρονη οικογενειακή ιστορία μας συστήνει φέτος το θέατρο Altera Pars. Ο λόγος για το "Μαζί" του Φάμπιο Μάρα που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου, με την Μίνα Χειμώνα στον κεντρικό ρόλο της μητέρας. Στις 8 Μαρτίου κάνει πρεμιέρα το έργο που προσεγγίζει το ευαίσθητο θέμα της διαχείρισης των ατόμων με νοητική αναπηρία και τη δυσκολία ουσιαστικής αποδοχής και συμπερίληψής τους - όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και στην ίδια τους την οικογένεια. Συμπρωταγωνιστούν οι Ηλίας Τσούμπελης, Αγγελική Κοντού, Χαρά Νικολάου.
Ο Φάμπιο Μάρα στήνει μια γλυκόπικρη οικογενειακή ιστορία με απλά καθημερινά υλικά γεμάτη χιούμορ και τρυφερότητα, για να μιλήσει για ένα σύνθετο και μέχρι πρότινος θέμα ταμπού. Σύμφωνα με την υπόθεση, η Ιζαμπέλα ζει με το μοναχογιό της Μικέλε. Οι δυο τους έχουν μια λιτή και ήρεμη ζωή γεμάτη από μικρές καθημερινές δυσκολίες, αλλά και πολλή αγάπη: μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού, λύνουν σταυρόλεξα, πίνουν καφέ, παίζουν χαρτιά με τη γειτόνισσα. Ο Μικέλε είναι ένας νέος άνδρας διαφορετικός από τους άλλους: γλυκός, αστείος, παρορμητικός και τρυφερός. Είναι ένας άνθρωπος με νοητική αναπηρία και ζει στην προστατευμένη ρουτίνα που η Ιζαμπέλα έχει διαμορφώσει για εκείνον. Η ζωή τους κυλά ήρεμα μέχρι που η απροσδόκητη επιστροφή της κόρης της οικογένειας, της Σάντρα, έπειτα από δέκα χρόνια, θα προκαλέσει αναταράξεις στα ήρεμα νερά της καθημερινότητάς τους. Η παρέμβασή της θα αναστατώσει το οικογενειακό οικοδόμημα, θα το αποσυνθέσει για να επανασυντεθεί στο τέλος με περισσότερη ειλικρίνεια, αγάπη και ουσιαστική αποδοχή. Όλα τα ανείπωτα έρχεται η ώρα που θα ειπωθούν, τα μυστικά θα αποκαλυφθούν και όλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με το βασικό ερώτημα: Τι σημαίνει άραγε να είναι κανείς φυσιολογικός;
Μια δυνατή, ανθρώπινη ιστορία που με συναισθηματική ένταση και αμεσότητα, μας προσκαλεί να αναλογιστούμε αν υπάρχουν ζωές που δεν αξίζει να ζήσει κανείς και ποιος μπορεί να αποφασίσει γι’ αυτό, τι σημαίνει αγαπώ και ποια είναι η αξία της αυτοθυσίας σε μια κοινωνία με περιχαρακωμένα "εγώ", το πώς μπορεί να υπάρξει ουσιαστική συμπερίληψη στις κοινωνίες στο πλαίσιο της σύγχρονης ηθικής όπου το "εγώ" θεοποιείται και το πώς μπορούμε να γίνουμε "η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας" χωρίς την πολύτιμη ανταλλαγή που μας προσφέρει η ζωή "μαζί" με τους άλλους.
Το έργο του Μάρα εκτυλίσσεται γύρω από ένα θέμα τόσο άγνωστο όσο και καθολικό: την κανονικότητα, θέτοντας σε πρώτο πλάνο ένα άτομο με νοητική αναπηρία. Διερευνά τις άρρητες επιθυμίες του, την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων του, τη δυσκολία επικοινωνίας με το περιβάλλον του και τις αναπόφευκτες συγκρούσεις στις οποίες οδηγούνται όλοι όσοι σχετίζονται μαζί του.
Στις 9 Μαρτίου, το Altera Pars θα φιλοξενήσει τον συγγραφέα, σκηνοθέτη και ιδρυτή του Carrozzone Teatro (Παρίσι), Φάμπιο Μάρα. Μετά την παράσταση, θα ακολουθήσει συζήτηση με τον ίδιο και τους συντελεστές για τις θεματικές του έργου, όπως η έννοια της "κανονικότητας", η συνύπαρξη, η αποδοχή και η συμπερίληψη των ευάλωτων ομάδων στις σύγχρονες κοινωνίες.
Το "Μαζί" δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Avignon Off 2015, με την υποστήριξη του Théâtre le Moulin des muses de Breuillet, όπου και έκανε πρεμιέρα με τον τίτλο "Ensemble”. Παρουσιάστηκε ξανά στο Φεστιβάλ του 2016 και κατόπιν περιόδευσε σε πολλές πόλεις της Ευρώπης μέχρι το 2018, ενώ απέσπασε δύο υποψηφιότητες για τα βραβεία Moliere, μία για το έργο και μία για την πρωταγωνίστρια Catherine Arditi, που ερμήνευσε τον ρόλο της μητέρας. Μεταφράστηκε στα ισπανικά, τσέχικα, γερμανικά, ιταλικά και βουλγαρικά και ελληνικά. Στην Ισπανία, ανέβηκε σε σκηνοθεσία του γνωστού στο ελληνικό κοινό συγγραφέα Χουάν Κάρλος Ρούμπιο, αποσπώντας θερμές κριτικές. To 2022 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με τον τίτλο "Spolu” σε σκηνοθεσία των David Lanka και MartinMϋller (χώρα παραγωγής: Τσεχία).
Για τον Φάμπιο Μάρα
Γεννήθηκε το 1984 στη Νάπολη. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στο ιστορικό θέατρο Bellini στη Νάπολη. Το 2005 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι και το 2007 ίδρυσε το Carrozzone Teatrο του οποίου είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Με όχημα τη λεπτή ειρωνεία και το τρυφερό του χιούμορ, το δημιουργικό του έργο εστιάζει σε θέματα που συχνά τείνουμε να αποφεύγουμε, από φόβο ή άγνοια. Το 2008 έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του παράσταση στη Γαλλία, Teresina, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Το τελευταίο του έργο είναι το Unpasaprèsl’autre που εκδόθηκε το 2021. Από το 2012 συνεργάζεται με την ομοσπονδία κοινωνικών κέντρων του Sein Saint Denis και συμμετείχε στην υλοποίηση του TRANSIT FESTIVAL το 2013 και 2014. Είναι επίσης μέλος της SACD, μέλος της Εθνικής Ένωσης Σκηνοθετών και της κοινότητας Autore y Autoras του θεάτρου της Ισπανίας.
Ισχύει προσφορά προπώλησης εισιτηρίων έως 7/3/2025 από το more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Μαζί
Μια γλυκόπικρη οικογενειακή ιστορία που προσεγγίζει με χιούμορ και τρυφερότητα το ευαίσθητο θέμα της διαχείρισης, της αποδοχής και της κοινωνικής συμπερίληψης ενός ατόμου με νοητική αναπηρία. Στο έργο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή, η Ιζαμπέλα ζει με τον γιό της τον Μικέλε μια ήρεμη ζωή γεμάτη από μικρές καθημερινές δυσκολίες, αλλά και πολλή αγάπη. Ο Μικέλε, γλυκός, αστείος, παρορμητικός και τρυφερός, είναι ένας άνθρωπος με νοητική αναπηρία που ζει στην προστατευμένη ρουτίνα που η Ιζαμπέλα έχει διαμορφώσει για εκείνον. Η ζωή τους κυλά ήρεμα μέχρι που η απροσδόκητη επιστροφή της Σάντρα, της κόρης της οικογένειας, μετά από δέκα χρόνια, θα προκαλέσει αναταράξεις στην καθημερινότητά τους, για να οδηγηθούν τελικά σε μια συνύπαρξη με περισσότερη ειλικρίνεια, αγάπη και ουσιαστική αποδοχή.