"Όμορφη Πόλη": Έτος Θεοδωράκη και συνάντηση "γιγάντων "στο Παλλάς

Το Έτος Μίκη Θεοδωράκη, όπως ανακηρύχθηκε η φετινή χρονιά, ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο – με τη μαγεία της "Όμορφης Πόλης". Είναι άλλωστε ένα έργο που παραμένει ζωντανό μέσα στις δεκαετίες, καθώς συνδυάζει τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη με τα διαχρονικά μηνύματα της ελευθερίας, της αγάπης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Έχει ανέβει σε μερικές από τις πιο εμβληματικές μουσικοθεατρικές παραστάσεις και έχει παρουσιαστεί σε διάφορες περιόδους και με διαφορετικές μορφές. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1962, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη, με πρωταγωνιστές σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής, όπως η Τζένη Καρέζη και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Βασίζεται σε τραγούδια του συνθέτη από διαφορετικές περιόδους της καριέρας του, συνοδευόμενα από θεατρικά στοιχεία, ποιητικά κείμενα και αφηγήσεις και μέχρι σήμερα έχει γνωρίσει πολλές αναβιώσεις και προσαρμογές.

Η πιο πρόσφατη μεγάλη παρουσίαση έγινε το 2020 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη και σε μια φαντασμαγορική παραγωγή που συγκέντρωσε σπουδαίους καλλιτέχνες. Θυμάμαι το κοινό να χειροκροτεί όρθιο με δάκρυα στα μάτια τον συνθέτη που ήταν παρών, αλλά και τους συντελεστές. Όσοι βρεθήκαμε εκεί ζήσαμε μια μυσταγωγία, κάναμε ένα ταξίδι μνήμης και τιμής, διαβήκαμε μια γέφυρα ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, που θυμίζει τη διαχρονική αξία της τέχνης του Θεοδωράκη. Εκεί, η παράσταση απέκτησε μια νέα πνοή, ενσωματώνοντας την αισθητική και τις ανάγκες του σύγχρονου κοινού, ενώ ταυτόχρονα διατήρησε την αυθεντική ουσία του έργου του Μίκη Θεοδωράκη.

Αυτό θα αναζητήσουμε και στη νέα μουσική παράσταση "Όμορφη πόλη - 100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης", που παρουσιάζει και πάλι ο Γιώργος Βάλαρης και είναι μια σύγχρονη και ταυτόχρονα βαθιά σεβαστική προσέγγιση στο έργο του μεγάλου συνθέτη, συνδυάζοντας τη μουσική, την ποίηση και το θέατρο με τρόπο που απογειώνει το συναίσθημα. Στο φετινό ανέβασμα, η μουσική, οι στίχοι και η ποίηση ζωντανεύουν μέσα από τις φωνές σπουδαίων ερμηνευτών.

Ο Μανώλης Μητσιάς, η Ελένη Βιτάλη, ο Δημήτρης Μπάσης και η Γιώτα Νέγκα θα μας ταξιδέψουν σε έναν μουσικό κόσμο γεμάτο συναίσθημα και νοσταλγία. Οι ηθοποιοί Λυδία Κονιόρδου και Μιχάλης Σαράντης θα έχουν κομβικό ρόλο στην παρουσίαση των κειμένων, ενώ η συγκλονιστική Τάνια Τσανακλίδου θα προσθέσει τη δική της ιδιαίτερη πινελιά στην παράσταση. Τη σύνθεση συμπληρώνουν οι χορευτές Φαίδρα Νταϊόγλου, Κωστής Τσιαμάγκας και επταμελής ορχήστρα. Οι παραστάσεις που ξεκινούν στο Παλλάς, από 31/1, είναι περιορισμένες, οπότε φροντίστε να εξασφαλίσετε εγκαίρως τα εισιτήριά σας. 

Το σημείωμα του Γιώργου Βάλαρη για την παράσταση

"Στην προσπάθεια να αναβιώσω τη θρυλική παράσταση του 1962 "Όμορφη πόλη"-πράγμα δύσκολο – σε μια σύγχρονη "Όμορφη πόλη" , μέσα από μια πολύμηνη μελέτη της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη και παράλληλα προσπαθώντας να βρω την κατάλληλη μορφή που θα αποτυπώνει πιο ολοκληρωμένα το έργο του στο διηνεκές του χρόνου, οδηγήθηκα μοιραία σε μονοπάτια που πολλές φορές χρησιμοποίησε ο σπουδαίος μουσουργός και ποιητής μας και κυρίαρχα σε αυτό της αρχαίας τραγωδίας, η οποία παραμένει ζωντανή στη μνήμη μας και είναι ταιριαστή με την εποχή που διανύουμε. Μια εποχή, όπου βλέπουμε ένα έθνος κυριολεκτικά να γίνεται χορός, με τα τραγούδια – που χαρακτηρίζουν τον λαό μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του και που
εδώ λειτουργούν σαν ενωτικός κρίκος – ως χορικά. Είναι γνωστό εξάλλου πως μέσα από τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη αναδύονται ένα έθνος, μια ολόκληρη τραγική γενιά αλλά και πανανθρώπινα συναισθήματα που διαγράφουν τη μοίρα ενός λαού. Τέλος, ψάχνοντας να βρω τους συνδέσμους στις μικρές ιστορίες των τραγουδιών που θα οδηγήσουν στη "μεγάλη ιστορία", κατέληξα στη σπουδαία και άρρηκτα συνδεδεμένη με το μουσικό του έργο ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη.

Η μουσικοθεατρική παράσταση "Όμορφη πόλη" είναι λοιπόν μια εθνική και πανανθρώπινη ιστορία με τoν δικό της χορό και τα δικά της παθόντα πρόσωπα- πρωταγωνιστές, όπου "μέσα σε αυτήν την ιστορία τα τραγούδια δεν ήσαν πλέον σα δέντρα που μετρούν τη μοναξιά του κάμπου, αλλά άπλωναν αναμεσά τους φύλλα και κλαδιά! Σχημάτιζαν ένα μικρό δάσος, όπου μπορούσαν να ζήσουν και να πεθάνουν πουλιά, μύθοι και άνθρωποι. Και το δάσος αυτό το ονομάζω ΤΡΑΓΟΥΔΙ με κεφαλαία". Τα λόγια αυτά του συνθέτη ταιριάζουν απόλυτα στην κατεύθυνση της παράστασης, για την οποία θα χρησιμοποιήσω τον όρο σύγχρονη λαϊκή τραγωδία. Το τραγούδι δεν έδωσε εξάλλου το όνομά του στον όρο τραγωδία; Έπειτα προστέθηκαν τα στοιχεία: ο μύθος, η ποίηση, οι τραγικοί ήρωες και ο χορός".