Στην παράσταση "Aurora", ο χορογράφος-χορευτής Σπύρος Κουβαράς παρουσιάζει ένα φαντασιακό τεχνοφυσικό περιβάλλον, όπου τα σώματα και η φύση αλληλεπιδρούν δημιουργικά, επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση του ανθρώπου με τον οικολογικό κόσμο. Παρουσιάζεται από τις 14 έως τις 18 Δεκεμβρίου στον χώρο ΠΛΥΦΑ και αποτελεί το τρίτο μέρος της χορογραφικής τριλογίας "Sacred Bodies of a New Ecotopia". Το έργο εμπνέεται από τον φυτικό κόσμο και τις ιδέες του Félix Guattari στο βιβλίο "Οι τρεις οικολογίες", εξετάζοντας τη συμβίωση φύσης και πολιτισμού σε μια εποχή οικολογικής κρίσης. Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης μιλήσαμε μαζί του.
Από πού σε ξέρω;
Μεγάλωσα στην Πάτρα και έφυγα για την Αθήνα με το που τελείωσα το λύκειο. Μετά από κάποια χρόνια σπουδών στις εφαρμοσμένες τέχνες στην Αθήνα, συνέχισα στο Παρίσι όπου σπούδασα χορό και έζησα για πάνω από δέκα χρόνια. Εκεί διαμορφώθηκα χορογραφικά και ευρύτερα καλλιτεχνικά, εκεί ίδρυσα και την Synthesis 748 Dance Co. το 2010. Από το 2017 βάση και έδρα της ομάδας και δική μου είναι η Αθήνα.
Πού αλλού σε βρίσκω;
Κυρίως στους δρόμους της πόλης με την βέσπα μου! Τον χειμώνα σε θέατρα, στούντιο και ενίοτε σε εναλλακτικά μπαράκια. Το καλοκαίρι αποσυνδεδεμένο, κυρίως σε παραθαλάσσιους τόπους ελεύθερης διαβίωσης με φόντο έναστρους ουρανούς.
Πες μου κάτι για την παράσταση σου "Aurora".
Είναι ένα όνειρο που έρχεται από (για) το μέλλον. Μια στιγμή παρατεταμένης ευαισθησίας για μια ανθρωπότητα που μοιάζει να ξέχασε "πως είναι να είσαι άνθρωπος” αλλά που συνεχίζει να πιστεύει πως τελικά θα παραμείνει ανθρώπινη.
Το μικρόβιο του χορευτή σου μπήκε…
Χορεύοντας από το βράδυ έως το ξημέρωμα σε δάση, ποτάμια και βουνά με φίλους και φίλες στα rave parties των late 90s και early 00s. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη και ανεξίτηλη αγάπη μου για τον χορό. Μέσα από αυτές τις μικροκοινότητες των rave, κατάλαβα ότι ίσως και να έχω μια ελπίδα να υπάρξω και εγώ σε αυτό τον κόσμο με τον τρόπο μου. Υποσυνείδητα λοιπόν θα έλεγα ότι κάπως έτσι ασχολήθηκα με τον χορό.
Πες μου κάτι για τους καλλιτέχνες που θαυμάζεις και σε έχουν επηρεάσει.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς αλλά θα σταθώ σε έναν μεγάλο χ(ω)ρογράφο, τον Γιάννη Κουνέλλη. Οι εικαστικές εγκαταστάσεις του Κουνέλλη αναβλύζουν σωματικότητα και ανθρωπισμό και παράλληλα μου έμαθαν τι σημαίνει ενορχήστρωση του χώρου. Από εκεί και πέρα αξιομνημόνευτοι για μένα είναι και οι Marcel Duchamp, K. Malevic, I. Xenakis, J. Beuys για πολλούς και διαφορετικούς λόγους ο καθένας τους.
Αποκάλυψε την αγαπημένη σου στιγμή από την παράσταση.
Δύσκολο! Έχει πολλή αγάπη μέσα της αυτή η παράσταση. Τι να πω, ίσως το τέλος, όπου δημιουργείται μια συμβιωτική κοινότητα ανθρώπου και φύσης με φόντο έναν αλληγορικό ορίζοντα νοημάτων και σημασιών.
Η μεγαλύτερη σου αγωνία για την παράσταση είναι…
Να πάνε όλα καλά από τεχνικής άποψης. Πάντα για κάποιο λόγο έχω μια ανεξήγητη αγωνία για το ηλεκτρολογικό και ηχητικό σκέλος. Ίσως γιατί δεν μπορώ (ευτυχώς!) να το ελέγξω εγώ. Για το χορογραφικό και κινητικό, δεν ανησυχώ, όλα θα πάνε καλά, έχουμε καταθέσει ψυχή και σώμα.
Η φιλοσοφία σου είναι…
"Οι ουτοπίες μας είναι οι πραγματικότητες του αύριο” και "έχουμε την τέχνη για να μην πεθάνουμε από την αλήθεια…”. Δανεικά και τα δυο…
Ο μεγαλύτερος εχθρός της τέχνης είναι…
Εχθρός της τέχνης είναι η μαζική κουλτούρα και η "τηλεορασικοποίηση” των παραστατικών τεχνών.
Σε κοινωνικό επίπεδο σε τρομάζει…
Η απροκάλυπτη βαναυσότητα που χαρακτηρίζει τις σημερινές επιθέσεις εναντίον λαών, πολιτισμών και κοινωνικών ομάδων. Και παράλληλα η ελαφρότητα με την οποία αναπαράγεται μιντιακά όλη αυτή η βία.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι αυτό τι θα ήταν;
Εμπνεόμενος από το "Aurora" θα μεταμόρφωνα για μια μακρά, ιστορική, περίοδο τους ανθρώπους σε δάση, δέντρα ή φυτά. Με σκοπό να ξαναβρούμε το "κέντρο μας” σε αυτό τον πλανήτη και να αποκτήσουμε λίγο περισσότερη ενσυναίσθηση με όλο "το γύρω μας” και όλους τους γύρω μας.
Πες μου κάτι off the record…
Η επιφύλαξη που με διέκρινε, μέχρι και ένα προχωρημένο σημείο των προβών, για το αν θα καταφέρω καλλιτεχνικά να βγει όλο αυτό που είχα στο μυαλό μου. Είχε να κάνει με τις περικοπές στον αρχικά σχεδιασμένο προϋπολογισμό, με αποτέλεσμα να μειωθεί η περίοδος του creation. Μιλάμε για μια μεγάλη παραγωγή με πολλούς συντελεστές που όμως βάλαμε όλοι πλάτη για να βγει. Είμαι πολύ περήφανος και ευγνώμων στους συνεργάτες
μου που τα καταφέραμε.
Τα επόμενα σου σχέδια;
Η περιοδεία του έργου μου, "Natura Morta (a dance less)” και παράλληλα η έναρξη της ερευνητικής περιόδου για την επόμενη δουλειά μου που θα είναι εμπνευσμένη από τον πίνακα του Ιερώνυμου Μπος, "Ο κήπος" των επίγειων απολαύσεων.
Περισσότερες πληροφορίες
Aurora
Η ομάδα σύγχρονου χορού Synthesis 748 Dance Co. αναζητά εναλλακτικούς τρόπους ύπαρξης μέσα από μια χορογραφική μετα-μυθοπλασία κάπου μεταξύ φύσης και πολιτισμού. Σ’ έναν σκηνικό χώρο στον οποίο αλληλεπιδρούν πρωτογονικά και φουτουριστικά στοιχεία, οι ερμηνευτές φαντάζονται μια νέα εποχή που ανατέλλει. Τα σώματά τους μοιάζουν ταγμένα στην διαιώνιση της κίνησης τους και μέσα από τη συνεχή ανταλλαγή των αισθητηριακών ερεθισμάτων ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο χαράσσουν τα ίχνη μιας εναλλακτικής "γεωλογίας της ύπαρξης". Το "Aurora" δεν είναι απλώς ένα έργο για το περιβάλλον, είναι ένα αυθύπαρκτο περιβάλλον. Μια αναδυόμενη κοινότητα έμβιων όντων που, προσεγγίζοντας τον κόσμο μας με μια ποιητική αφαίρεσης και φαντασίας, υποβάλλει αναστοχαστικά ερωτήματα για την πολιτισμική πραγματικότητα που έχουμε διαμορφώσει.
