Οι "θυμωμένοι άντρες" του Ρέτζιναλντ Ρόουζ ("12 angry men") έχοντας κερδίσει την αγάπη των θεατών συνεχίζουν για ένατη χρονιά να μετατρέπουν το θέατρο Αλκμήνη σε δικαστικό μέγαρο, φέρνοντας τους θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους. Η ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη του 1957, όταν ένα αλλοδαπό δεκαεξάχρονο αγόρι κατηγορείται για πατροκτονία. Το μέλλον και η ίδια του η ζωή βρίσκεται στα χέρια δώδεκα ενόρκων, οι οποίοι θα αποφασίσουν για την ενοχή ή την αθωότητά του, και η απόφασή τους θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος βρεθεί ένοχος, η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι δώδεκα άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα μικρό δωμάτιο, άλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε ταυτίζονται, αντικατοπτρίζοντας τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από ισάριθμα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.
Η μετάφραση και σκηνοθεσία είναι της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, τα σκηνικά του Ντέιβιντ Νεγρίν, τα κοστούμια της Κικής Μήλιου, η πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Οικονόμου, η κίνηση της Χριστίνας Φωτεινάκη και ο σχεδιασμός των φωτισμών του Αλέξανδρου Αλεξάνδρου. Στη διανομή συμμετέχουν οι: Αντώνης Βαρθαλίτης, Τάσος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Βαγγέλης Κρανιώτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Πήτερ Ραντλ, Ορέστης Τρίκας, Βασίλης Φακανάς, και στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός.
Η πρεμιέρα προγραμματίζεται για τις 30 Σεπτεμβρίου και ισχύει προσφορά προπώλησης για τις παραστάσεις του Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου. Προπώληση μέσω viva
Σημείωμα Κωνσταντίνας Νικολαΐδη
Φτάσαμε στον ένατο χρόνο ζωής της αγαπημένης μου παράστασης και σας ευχαριστούμε όλοι οι συντελεστές για την μακροχρόνια στήριξή σας. Το έργο του Ρέτζιναλντ Ρόουζ συνεχίζει να στέκεται, δυστυχώς, επίκαιρο, μαχόμενο υπέρ της ελευθερίας. Υπέρ της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας της σκέψης, της ελευθερίας της ίδιας μας της ύπαρξης που πασχίζει να κρατηθεί ζωντανή. Μάχεται, επίσης, υπέρ της ευγένειας, της αποδοχής της διαφορετικότητας, του σεβασμού και της συγχώρεσης. Αξίες οι οποίες παρά του ότι μας αποκαλύπτουν συχνά την ευθραυστότητά τους, κατέχουν αδιαμφισβήτητα την ικανότητα να δυναμώνουν περισσότερο μέσα από κάθε πληγή τους. Αυτά είναι οι "Δώδεκα ένορκοι" για μένα. Όσα μου ψιθυρίζουν και μου κραυγάζουν σε κάθε μας πρόβα και όσα επιθυμώ να ψιθυρίσουν και να κραυγάσουν σ’ εσάς σε κάθε παράσταση.