Αν κάποιος σου ζητούσε να συστηθείς με τέσσερις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Αισιόδοξη, αυθόρμητη, παρορμητική, δοτική.
Τι σημαίνει για σένα θέατρο;
Το να έρχεται το μέσα σου στην επιφάνεια, στο φως.
Ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων για σένα η υποκριτική μιας και προέρχεσαι από μια οικογένεια με καλλιτεχνικό υπόβαθρο;
Σαν φυσική εξέλιξη το βίωσα είναι η αλήθεια, τώρα δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το καλλιτεχνικό υπόβαθρο αλλά ίσως κάποια σποράκια να φυτεύτηκαν στο ασυνείδητο.
"Τα Νούμερα είναι ένα σουρεάλ πρότζεκτ που σίγουρα δεν έχει ξαναδεί η ελληνική τηλεόραση, και γι’ αυτό δεν είναι κατανοητό σε όλους. Όποιος προσπαθήσει να το κατατάξει σε κάποια κατηγορία δεν βρίσκει κάποια που να το χωράει. Αυτά είναι τα "Νούμερα" και οι άνθρωποι του. Δεν κατηγοριοποιούνται, είναι τα πάντα όλα. Κι αυτό είναι μαγικό".
Που πιστεύεις ότι οφείλεται η επιτυχία της σειράς τα "Νούμερα”;
Στο ότι τα "Νούμερα" δεν είναι άλλη μια σειρά που γίνεται διεκπεραιωτικά, ούτε για να μετρήσουμε τα ποσοστά τηλεθέασης, γίνεται με φοβερή φροντίδα και αγάπη. Τα υλικά της συνταγής -οι ηθοποιοί, το συνεργείο, οι άνθρωποι της παραγωγής- πέτυχαν. Είναι ένα σουρεάλ πρότζεκτ που σίγουρα δεν έχει ξαναδεί η ελληνική τηλεόραση, και γι’ αυτό δεν είναι κατανοητό σε όλους. Γιατί όποιος προσπαθήσει να το κατατάξει σε κάποια κατηγορία δεν βρίσκει κάποια που να το χωράει. Και αυτά είναι τα "Νούμερα" και οι άνθρωποι του. Δεν κατηγοριοποιούνται, είναι τα πάντα όλα. Κι αυτό είναι μαγικό.
Είναι ο ρόλος της Δανάης κάτι διαφορετικό απ’ ότι έχεις κάνει μέχρι τώρα;
Είναι ο ρόλος που επιτέλους μου δόθηκε η ευκαιρία να τσαλακωθώ. Να παίξω και να δοκιμάσω πράγματα για την Δανάη και εν συνεχεία για την Άλκηστις.
Πώς διαπραγματεύεται η παράσταση "Αυτές που δεν προλάβατε”, σε κείμενο και σκηνοθεσία της Δανάης Λιοδάκη, στην οποία πρωταγωνιστείς στο ΠΛΥΦΑ, τα δύσκολα θέματα όπως η έμφυλη βία, η γυναικεία καταπίεση και η σεξουαλική παρενόχληση; Είναι η κωμωδία το κατάλληλο πρίσμα για να μας βοηθήσει να τα θίξουμε;
Θεωρώ ότι οι παραστάσεις και τα θεατρικά έργα θέτουν τις κατάλληλες ερωτήσεις στο κοινό, δεν δίνουν τις απαντήσεις. Η απάντηση είναι δουλειά του θεατή. Η κωμωδία ως μέσω πάντα είναι πιο προσιτή, πιο ευκολόπιοτη. Αλλά όταν συνειδητοποιείς πόσα τραγικά περιστατικά περιγράφονται στο έργο με κωμικό τρόπο, τότε νομίζω ότι η σφαλιάρα είναι πιο δυνατή. Δεν ήταν σκοπός μας να κουνήσουμε το δάχτυλο σε κανέναν, ή να κάνουμε ένα φεμινιστικό μανιφέστο, θέλαμε αυτές οι τέσσερις φίλες να αφηγηθούν την ιστορία τους, να ακουστούν. Και νομίζω πως έχουν βρει τον κατάλληλο τρόπο. Ένας θεατής τις προάλλες μας είπε ότι ήρθε πολύ επιφυλακτικός στην παράσταση, ίσως η λέξη "φεμινιστικό" να τον έβαλε σε άμυνα. Τι ίσως; Αυτό συνέβη. Όταν τελείωσε η παράσταση μας είπε "Φεύγω καλύτερος άνθρωπος από εδώ".
Ποιο ρόλο υποδύεσαι στην παράσταση;
Την Λίλη. Ένα δυναμικό, αναποφάσιστο κορίτσι που θέλει να καταπιάνεται με όλα. Να δοκιμάζεται, να ψάχνει και να βρίσκει.
Σε ποια από τις δύο ηρωίδες που ερμηνεύεις αυτή τη στιγμή βρίσκεσαι πιο κοντά;
Παραδόξως νιώθω ότι είναι και οι δυο κεντραρισμένες. Η Δανάη είναι κοντά στη Λίλη και η Λίλη στη Δανάη.
Ασχολείσαι και με τη μουσική;
Μου αρέσει πολύ αλλά ως θαυμάστρια. Θαυμάζω τη μουσική και τους ανθρώπους της. Πολλές φορές τους ζηλεύω κιόλας. Μου αρέσει να τραγουδάω.
Ο κινηματογράφος σε ενδιαφέρει και από την άποψη της σκηνοθεσίας;
Αγαπώ τόσο πολύ το μπροστά από τις κάμερες, που δεν ξέρω αν θα άντεχα να το αφήσω και να αναλάβω το άλλο κομμάτι. Παρόλα αυτά με εξιτάρει σαν ιδέα. Οπότε ποτέ δεν ξέρεις.
"Τα θύματα ή οι μάρτυρες ενός περιστατικού μιλάνε αμέσως. Αυτές οι συμπεριφορές δεν έχουν πια θέση στον χώρο εργασίας και στις ζωές μας".
Πως αντιλαμβάνεσαι την επιθετικότητα που επικρατεί γύρω μας ειδικά μετά τον κορονοϊό;
Είμαι αρκετά ρομαντική οπότε κάπως δεν εστιάζω σε αυτό το κομμάτι. Το αντιλαμβάνομαι αλλά δεν το αφήνω να με επηρεάσει. Άλλωστε με τόσο φόβο και τρομοκρατία που μας έχουν ταΐσει, είναι λογικό ο κόσμος να βγάζει δόντια.
Βλέπεις αλλαγές στις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω σου μετά το ξέσπασμα του #MeToo;
Και ναι και όχι. Αλλά θα μείνω στην θετική πλευρά των πραγμάτων. Στο ότι πλέον τα θύματα ή οι μάρτυρες ενός περιστατικού μιλάνε αμέσως. Αυτές οι συμπεριφορές δεν έχουν πια θέση στον χώρο εργασίας και στις ζωές μας.
Πιστεύεις θα βρουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι καλλιτεχνικές σπουδές τη θέση που τους αρμόζει;
Για να μπορέσει να υπάρξει αλλαγή, πρέπει τα αρμόδια υπουργεία και η κυβέρνηση να αποτελείται από ανθρώπους με καλλιτεχνικές ευαισθησίες, με ενσυναίσθηση, από ανθρώπους που έχουν μοχθήσει, έχουν δουλέψει εργατοώρες για την τέχνη, από ανθρώπους που παλεύουν ώστε ο πολιτισμός να μην γίνει προϊόν πολυτελείας, από ανθρώπους που μας αντιμετωπίζουν ως επαγγελματίες και όχι ως χομπίστες. Βλέπετε να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σε αυτές τις θέσεις; Γιατί εγώ όχι.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Αυτές που δεν προλάβατε
Την έμφυλη βία, τη γυναικεία καταπίεση και τη σεξουαλική παρενόχληση θίγει η φεμινιστική κωμωδία μέσα από το πρίσμα της γυναικείας ενδυνάμωσης και του δεσμού της γυναικείας φιλίας. Τέσσερις παιδικές φίλες που ξαναβρίσκονται αναπάντεχα και αναλαμβάνουν δράση ενάντια στην πατριαρχία, δημιουργώντας μια μυστική φεμινιστική ομάδα. Όταν ο υπουργός υγείας της χώρας τους θα ανακοινώσει την απαγόρευση των αμβλώσεων, οι τέσσερις γυναίκες αποφασίζουν να αναβαθμίσουν την δράση τους με μια μεγάλη επιχείρηση. Ό, τι θα ακολουθήσει θα ενώσει ξανά τις τέσσερις φίλες για πάντα.
