Δώδεκα χρόνια λειτουργίας κλείνει φέτος το θέατρο Rabbithole με την ομάδα Νοσταλγία στο τιμόνι του, με άλλα λόγια την καλλιτεχνική σύμπραξη της σκηνοθέτιδας, σκηνογράφου και μουσικού Τώνιας Ράλλη, του σκηνοθέτη και συγγραφέα Γιώργου Σίμωνα και του μουσικού συνθέτη Στάθη Νταφαλιά. Η ομάδα σηματοδοτεί αυτή την επέτειο με ένα τριήμερο με χαμηλότερη τιμή στα εισιτήρια για την νέα της θεατρική παράσταση με τίτλο "1975 ή Πιο γρήγορα, Εμμανουέλα! Σκότωσε! Σκότωσε!" έως και τις 5 Μαρτίου.
Μιχάλης Ζαχαρίας, Στάθης Κόκκορης, Χρύσα Κολοκούρη, Φώτης Λαζάρου, Στέφανος Λώλος, Σοφία Μανώλη, Βάσω Παύλου, Νικόλας Πιπεράς, Συμεών Τσακίρης και Χρήστος Χριστόπουλος πρωταγωνιστούν στην μαύρη κωμωδία με άρωμα 70s που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Γιώργος Σίμωνας. Ο πειραματισμός της ομάδας πάνω στη σκηνική γλώσσα κατέληξε σε μια παράσταση που πλέκει στοιχεία μυθοπλασίας και θεάτρου ντοκιμαντέρ για να μεταφέρει επί σκηνής τους ρυθμούς της ντίσκο, του σέικ και τη γεύση της σεξουαλικής απελευθέρωσης στη συντηρητική Ελλάδα, την ίδια στιγμή που η μάστιγα των ναρκωτικών και η φτώχεια φουντώνουν.
Μια νύχτα του Απριλίου σε μια συνοικιακή ντισκοτέκ μια παρέα επιχειρεί να φτιάξει την ελληνική εκδοχή της "Εμμανουέλας" του Ζιστ Ζεκίν (1973), μετά τη λογοκρισία που δέχτηκε η ταινία στις αίθουσες της Γαλλίας. Η δημιουργία της πορνοταινίας είναι η αφορμή να αναδυθούν οι κρυφές επιθυμίες και οι αγωνίες τους, σε μια φρενήρη πορεία προς την πολυπόθητη κάθαρση.
Η παράσταση βασίζεται σε συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν ειδικά για τη δημιουργία της, οπτικό, έντυπο και αρχειακό υλικό, ντοκιμαντέρ, μελέτη πάνω στα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα της εποχής, καθώς και έρευνα πάνω στα μουσικά ρεύματα και τα στέκια της εποχής. Αυτή η υβριδική προσέγγιση στο θέατρο ντοκουμέντο μέσα από το πρίσμα της μαύρης κωμωδίας κλείνει το μάτι στα 70s με συμπάθεια, ενδιαφέρον και βαθιά κατανόηση της αρχής της Μεταπολίτευσης.
Για την ιστορία…
Το Rabbithole ιδρύθηκε το 2011 και αποτελεί την έδρα της ομάδας Νοσταλγία. Από το πρώτο έτος λειτουργίας του μέχρι σήμερα, έχει φιλοξενήσει πολυάριθμες παραγωγές της ομάδας - παραστάσεις θεάτρου, χορού, ζωντανές εγκαταστάσεις, έρευνα, εργαστήρια κ.ά., αλλά και φιλοξενούμενες παραστάσεις θεάτρου και χορού άλλων ομάδων και καλλιτεχνών, συναυλίες, ερευνητικούς κύκλους, σεμινάρια και residencies, εκθέσεις, παραγωγές του εξωτερικού, καθώς και φεστιβάλ (John Britton / Duende Ensemble, Central Saint Martins, Και όμΩς Κινείται, Patari Project, Ομάδα ΧΑ!, Αλέξης Ρίγλης, Hamilton Monteiro, MeQ, Paul Goodman, και MIR Festival - Σοφία Μαυραγάνη, Αργυρώ Χιώτη / Vasistas, Άρτεμις Λαμπίρη, Μέντη Μέγα, Coti K. / The Man from Managara, Ayelen Parolin - μεταξύ άλλων), επαναπροσδιορίζοντας έτσι την συνάντηση καλλιτεχνών και κοινού σε έναν χώρο πολιτισμού.
Η ομάδα Νοσταλγία ιδρύθηκε το 2000 με βασικό όραμα την δημιουργία και την ανακάλυψη νέων τρόπων αφήγησης σκηνοθετικής προσέγγισης και λειτουργίας της σκηνογραφίας στις παραστατικές τέχνες και παράλληλα την εξερεύνηση των μεθόδων πρόσληψης που χρησιμοποιεί ο σύγχρονος θεατής. Βασικοί σταθμοί στην πορεία της ομάδας υπήρξαν έργα-προτάσεις πάνω στην σκηνική σύνθεση που παρουσιάστηκαν είτε με τοποειδικό σχεδιασμό ("No Love” – σε ένα παλιό ταβερνείο στου Ψυρρή), είτε μετατρέποντας έναν ουδέτερο χώρο σε εγκατάσταση ("Ιλλινόι” – μετατροπή ενός θεάτρου σε ξενοδοχείο) κ.ά. Επιπλέον, η στέγαση της ομάδας στην μόνιμή της βάση (Rabbithole, 2011 - σήμερα), το "άνοιγμα" σε συνεργασίες με καλλιτέχνες από διαφορετικές πρακτικές και οι περιοδείες συγκαταλέγονται επίσης στα κομβικά σημεία. Παραγωγές στο ενεργητικό της εμπεριέχουν θεατρικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, νέα ελληνικά έργα, πρωτότυπες περφόρμανς, ζωντανές εγκαταστάσεις και εκθέσεις, καθώς και σεμιναριακούς και ερευνητικούς κύκλους.
Ο αριθμός των εισιτηρίων που διατίθεται για την προσφορά των 8 ευρώ είναι συγκεκριμένος, ενώ κάθε βράδυ δέκα τυχεροί θα απολαμβάνουν (ύστερα από κλήρωση) ένα κοκτέιλ της επιλογής τους παρακολουθώντας την παράσταση.
Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva.gr
Περισσότερες πληροφορίες
1975
Όλα ξεκινούν μια συνηθισμένη νύχτα του Απριλίου σε μια συνοικιακή ντισκοτέκ, εν έτει 1975, όταν μια παρέα επιχειρεί να θέσει σε εφαρμογή το αισιόδοξο σχέδιό της που δεν είναι άλλο από το να φτιάξει την ελληνική εκδοχή της «Εμμανουέλας» του Ζιστ Ζεκίν, μετά τη λογοκρισία που δέχτηκε η ταινία στις αίθουσες της Γαλλίας. Ο ερχομός ενός διάσημου φιλοξενούμενου των εφημερίδων και των μέσων ενημέρωσης της εποχής γίνεται ο βασικότερος παράγοντας στην έκρηξη των γεγονότων που θα ακολουθήσουν, βγάζοντας στην επιφάνεια τα κρυφά όνειρα και τις αγωνίες τους. Μια παράσταση θεάτρου ντοκουμέντο, που πλέκεται με στοιχεία μυθοπλασίας, και, υπό το πρίσμα της μαύρης κωμωδίας, εξερευνά την εποχή της σεξουαλικής απελευθέρωσης στη συντηρητική Ελλάδα, κλείνοντας το μάτι στην αρχή της Μεταπολίτευσης.