Η "Ολεάννα" πιάνει λιμάνι στο θέατρο "Αυλαία" του Πειραιά

Ο Φίλιππος Σοφιανός και η "Ολεάννα" μετακομίζουν στο Θέατρο Αυλαία του Πειραιά.

Ολεάννα Αντώνης Μιμερίνης©

Από το θέατρο Άνεσις της Αθήνας φεύγει η "Ολεάννα" του βραβευμένου με Πούλιτζερ Αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Μάμετ για να μετακομίσει στο Θέατρο Αυλαία του Πειραιά (από 21/1). Ο Φίλιππος Σοφιανός έχει κάνει τη σκηνοθεσία και ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχοντας στο πλάι του την πωτοεμφανιζόμενη Δένια Μιμερίνη.

Ολεάννα
Αντώνης Μιμερίνης©

Η "Ολεάννα", ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα της σύγχρονης δραματουργίας γράφτηκε ένα χρόνο μετά την πρώτη δίκη στις ΗΠΑ για σεξουαλική παρενόχληση και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά  τον Μάιο του 1992 στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης με τον θίασο Back Bay Theater. Το 1993 ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Νομπέλ Χάρολντ Πίντερ. Το 1994 o ίδιος ο Μάμετ μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο, και παρά το γεγονός ότι  προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις τόσο από τις φεμινιστικές οργανώσεις όσο και από τους πανεπιστημιακούς κύκλους, για τελείως διαφορετικούς λόγους, εξακολουθεί να παίζεται συνεχώς και να προβληματίζει.

Ολεάννα
Αντώνης Μιμερίνης©

Ο Ντέιβιντ Μάμετ, ένας από τους διασημότερους συγγραφείς, σεναριογράφους και σκηνοθέτες, είναι γνωστός για την ακριβή χρήση της αμερικανικής γλώσσας αλλά και το ενδιαφέρον του για τη σχέσης που διαμορφώνεται μεταξύ γλώσσας και συμπεριφοράς. 
Οι  ήρωες του έργου, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια, εμπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι βαθιάς αντιπαράθεσης που καθιστά αδύνατη την όποια επικοινωνία μεταξύ τους, με το αίσθημα για εξουσία και ασφάλεια να κυριαρχεί πάνω απ’ όλα.

Ένα λεκτικό παιγνίδι εξουσίας θα ξεκινήσει με αφορμή την αναβαθμολόγηση του γραπτού της φοιτήτριας Κάρολ (Δένια Μιμερίνη) και τις παρερμηνείες που θα προκαλέσει η πρόταση του καθηγητή της Τζων (Φίλιππος Σοφιανός), για ιδιαίτερες συναντήσεις έξω από το πλαίσιο κανόνων του φαινομενικά δημοκρατικού πανεπιστημίου. Ο καθηγητής απαξιώνει τη φοιτήτρια του, αμφισβητώντας τα εργαλεία που παρέχει η εκπαίδευση και εκείνη αμφισβητώντας τα προνόμια του θα τον καταγγείλει για παρενόχληση. Είναι ένα δυνατό κείμενο για την πολιτική ορθότητα που διερευνά τη  σχέση γλώσσας και συμπεριφοράς και επιχειρεί να διεισδύσει στα άδυτα της εξουσίας.  

Ολεάννα
Αντώνης Μιμερίνης©

Η παράσταση

Η παράσταση σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Φίλιππο Σοφιανό αποτελεί, μια αφετηρία κι έναν προορισμό για το #MeToo. Είναι μια συγκλονιστική ιστορία, η οποία πολλές φορές σε μπερδεύει, σε διχάζει και σου δημιουργεί σοβαρή ανασφάλεια για την κρίση σου. Το έργο είναι μια μηχανή παραγωγής ερωτημάτων τα οποία συνοδεύουν τον θεατή μέρες μετά την παρακολούθηση της παράστασης. Ερωτήματα που ακόμα σήμερα, το 2022, παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος τόσο απενοχοποιημένα να γκρεμίζει το μέλλον ενός άλλου; Πόσο επηρεάζει η συλλογικότητα την ατομική συνείδηση; Πώς μπορεί μια φιλική χειρονομία να μεταφραστεί σε παρενόχληση; Μήπως στην πραγματικότητα είναι; Μήπως η εξουσία την κάνει να είναι; Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι όταν ο David Mamet γράφει το έργο αυτό το 1992 γεννά πλήθος αντιδράσεων. Οι κριτικοί αντιμετώπισαν το έργο ως μια δεξιά πολεμική ενάντια στην πολιτική ορθότητα, ενώ για τους αριστερούς ο Μάμετ έγινε σύμβολο της τοξικής αρρενωπότητας. Σήμερα, όμως, μετά το ξέσπασμα του ελληνικού #metoo, ίσως είμαστε πλέον έτοιμοι για μία εκ νέου ανάγνωση.

Εισιτήρια: viva.gr και στο ταμείο του θεάτρου Αυλαία.

Περισσότερες πληροφορίες

Ολεάννα

  • Κοινωνικό
  • Διάρκεια: 80 '

Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια που ανησυχεί για τις εξετάσεις, οδηγούνται σε μια βίαιη αντιπαράθεση με αφορμή την πρότασή του για ιδιαίτερα μαθήματα, που σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα, αγγίζοντας παράλληλα το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης και της έλλειψης επικοινωνίας. Γραμμένη το 1992, η «Ολεάννα» ανέβηκε ένα χρόνο αργότερα στο διεθνούς φήμης Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Νόμπελ Χάρολντ Πίντερ. To 1994 o ίδιος ο Μάμετ μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

Παύλος Παυλίδης: "Είμαστε η κοινωνία της κόπωσης σε όλα τα επίπεδα"

Ο Παύλος Παυλίδης, μέλος της ομάδας C for Circus, ανεβάζει στο Άνεσις (από 23/4) το έργο του "Ο αιών μου", μια πολιτική και υπαρξιακή σκηνική σύνθεση για τη σύγχρονη συνθήκη: έναν κόσμο υπερφόρτωσης, φόβου και ματαίωσης. Μας μίλησε για το έργο και το ρόλο της γενιάς του σήμερα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ
17/04/2025

Μια ζωή - Ο μονόλογος μιας μοδίστρας

Καθηλωτική η Νένα Μεντή σε μια παράσταση-φόρος τιμής στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, που συγκινεί με τον τρόπο που χειρίζεται τη δύναμη της μνήμης. Το κείμενο, παρότι ουσιαστικό, θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη εκφραστική ένταση. | Powered by Uber

Τρεις αδελφές

Μερικά χρόνια μετά τον αξιοσημείωτο "Θείο Βάνια", η Μαρία Μαγκανάρη επιστρέφει στον Τσέχοφ, με ακόμη μία παράσταση συνόλου, βαθιάς τρυφερότητας, ποίησης και ωραίων ερμηνειών. | Powered by Uber

Η Νατάσα Εξηνταβελώνη έρχεται με το "Girls & Boys" από τη Θεσσαλονίκη

Είναι η βία αναπόφευκτο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης ή αποτέλεσμα των κοινωνικών και πολιτισμικών συνθηκών, διερωτάται το έργο του γνωστού στο ελληνικό κοινό Ντένις Κέλι, σε σκηνοθεσία της Λητώς Τριανταφυλλίδου.

Μια "Μπουμπού" στο θέατρο Εν Αθήναις

Η Δήμητρα Κολλά ερμηνεύει μια γλυκόπικρη ιστορία βγαλμένη από τις σελίδες της νουβέλας του Δημήτρη Μητσοτάκη, η οποία όμως μιλάει για όλους μας.

11 τελευταίες παραστάσεις για το "Τα πήρες όλα κι έφυγες – Η ζωή του Στράτου Διονυσίου" στο Παλλάς

Last call για την μεγάλη θεατρική επιτυχία του Παλλάς με τον Γιάννη Τσορτέκη στο ρόλο του Στράτου και τους Άγγελο, Στέλιο και Διαμαντή Διονυσίου να τραγουδούν ζωντανά επί σκηνής.

"My fierce ignorant step": Χρήστος Παπαδόπουλος σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη με μια χορευτική έξαψη για τις πρώτες μας φορές

Δέκα χορευτές κινούνται σαν ένα στη νέα παράσταση του καταξιωμένου μινιμαλιστή χορογράφου, "My fierce ignorant step", που μιλά για την κοινή εμπειρία της πρώτης φοράς που συναντηθήκαμε, που γελάσαμε, που ζήσαμε…