Ο Άλεξ (Γιώργος Καφετζόπουλος) και η Μάνια (Νάντια Καφφετζή). Διαφορετικοί κόσμοι, αλλά γνώριμοι. Δυο γνωστοί άγνωστοι τύποι. Ο Άλεξ, ένας νέος με οργή κι ανάγκη να επικοινωνήσει ουσιαστικά, συναντά την Μάνια, μια συμβιβασμένη, απλή, έγκυο γυναίκα. Η γνωριμία τους γίνεται σε ένα παγκάκι ανάμεσα στις λαμαρίνες και τα γκράφιτι. "Πάνω στα άψυχα γράφονται αλήθειες. Γιατί τα άψυχα αντέχουν." μουρμουρίζει ο Άλεξ και χωρίς πολλά πολλά συνεννοούνται πως θα περάσουν αυτό το μεσημέρι παρέα.
Εγκλωβισμένοι στα πολλά "πρέπει" και στα αμέτρητα "δεν πρέπει", ξεμπροστιάζονται ο ένας στα μάτια του άλλου με πόνο και μάλλον μια ανακούφιση. Ένα έργο με όσα όλοι θέλουμε να πούμε αλλά κάποιος ή κάτι μας κλείνει το στόμα, ή απλά δεν βρίσκουμε κανέναν ακροατή. Οι δρόμοι που διαλέγει ο καθένας προς την ελευθερία μπορεί να είναι κι εντελώς διαφορετικοί. Ποσό όμως έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό του καθενός; Ένα παγκάκι, δυο τυχαίοι άνθρωποι, ένα μεσημέρι στα Εξάρχεια. Πολλά μπορούν να πάνε λάθος και πολλά μπορεί να είναι σωστά. Τελικά, όλα είναι επιλογές.
Το "Ρίσκο" κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου στο Olvio σε σκηνοθεσία Τάσου Σωτηράκη και κείμενο Δήμητρας Παπαδήμα, ενώ τα κοστούμια επιμελείται η Αλεξάνδρα Στεφανίδου.
Σημείωμα του σκηνοθέτη Τάσου Σωτηράκη
Μια πλατεία κάπου στην Αθήνα, ή μπορεί και όχι. Δύο ανθρώποι, νέοι άνθρωποι, ο Άλεξ και η Μάνια, όπως νέοι είναι και ο Γιώργος με τη Νάντια. Μια συνήθεια, ή και πολλές, από αυτές που φοβόμαστε να αφήσουμε πίσω, για να μείνουμε τελικά πίσω εμείς, να κοιτάμε τις στιγμές που περνάνε, χωρίς να τις βλέπουμε. Σαν να κοιτάζουμε μια οθόνη, αποχαυνωμένοι. Δεν ξεβολευόμαστε εύκολα. Όμως κάπου πάνω από αυτή την πόλη και την πλατεία, που κάποιοι δεν θέλουν να είναι πια πλατεία, κάπου πάνω ή δίπλα μας υπάρχει ένα ρίσκο, που μας παρατηρεί και μας προκαλεί. Να ξεβολευτούμε.