
Πώς μπορεί να σκοτώσει κανείς τον πατέρα του; Αυτό το αδιανόητο έγκλημα βρίσκεται στον πυρήνα του έργου του Σέρχιο Μπλάνκο "Μια άλλη Θήβα", παρόλο που αυτό τον καιρό μιλάμε πιο πολύ (και δικαίως) για τις γυναικοκτονίες. Σε κάθε περίπτωση βρισκόμαστε στην επικράτεια της αντρικής βίας, της πατριαρχίας. Ένας θεατρικός συγγραφέας θέλει να γράψει ένα έργο με θέμα την πατροκτονία. Το καλλιτεχνικό του σχέδιο είναι να συγκεντρώσει υλικό μέσα από τις συζητήσεις του με έναν νεαρό, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για το φόνο του πατέρα του. Οι συναντήσεις γίνονται σ’ ένα περιφραγμένο μικρό γήπεδο μπάσκετ στο προαύλιο της φυλακής. Στη συνέχεια, το έργο θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια, όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν επιτρέπει τελικά στον νεαρό κατάδικο να βγαίνει από τη φυλακή για να παίζει στην παράσταση. Οι συναντήσεις του, όμως, με τον συγγραφέα μπορούν να συνεχιστούν. Ο συγγραφέας βρίσκει με ακρόαση έναν νέο ηθοποιό, που θα αντικαταστήσει τον πατροκτόνο, ερμηνεύοντας το ρόλο του στο θέατρο.

Έχουμε, λοιπόν, τις συναντήσεις του συγγραφέα όχι μόνο με τον Μαρτίν, αλλά και με τον αντικαταστάτη του, τον Φεδερίκο, που ο Σέρχιο Μπλάνκο επιλέγει να ερμηνεύονται από τον ίδιο ηθοποιό, με όλες τις εναλλαγές των δύο ρόλων να γίνονται επί σκηνής, χωρίς καμία μεταμφίεση. Ένα ιδιαίτερα ευφυές συγγραφικό εύρημα. Τι επιφυλάσσουν, όμως, αυτές οι συναντήσεις ανάμεσα στον συγγραφέα και τους νεαρούς; Ο κατάδικος, που έφτασε ως το φόνο, είχε υποστεί αμέτρητες προσβολές και ταπεινώσεις, λεκτική και σωματική βία από τον πατέρα του, που κακοποιούσε και τη γυναίκα του, τη μητέρα του Μαρτίν, μέχρι το θάνατό της. Μέσα από το ξετύλιγμα της ιστορίας του νεαρού ισοβίτη φτάνουμε, όχι προφανώς να δικαιολογούμε, τουλάχιστον όμως να κατανοούμε την πράξη του Μαρτίν, που θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη φυλακή.
Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στο συγγραφέα και τον πατροκτόνο, όχι χωρίς συγκρούσεις, σημαδεύει τη ζωή του νέου άντρα: Αυτός ο απόκληρος της ζωής νιώθει για πρώτη φορά μια ανθρώπινη ύπαρξη πλάι του, νιώθει την εμπιστοσύνη, το σεβασμό. Αλλά και ο συγγραφέας μέσα από αυτή τη σχέση έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και τις βεβαιότητές του. Το έργο "Μια άλλη Θήβα", που ο τίτλος του παραπέμπει στην πατροκτονία που διέπραξε ο Οιδίποδας, καταπιάνεται με όλη την πολυπλοκότητα των σχέσεων πατέρα-γιου, που απασχολούν και την ψυχανάλυση. Αλλά και με θέματα όπως οι ταξικοί διαχωρισμοί, η ψυχική ασθένεια, ο ρόλος της θρησκείας, οι ενοχές, ο ερωτισμός. Κι όλα αυτά φιλτράρονται μέσα από τη διαδικασία της μετάπλασης των πραγματικών γεγονότων της ζωής σε ένα καλλιτεχνικό γεγονός, που είναι το ανέβασμα ενός θεατρικού έργου. Για όλους αυτούς τους λόγους, αποφάσισα με την πρώτη ανάγνωση να ανεβάσω αυτό το έργο, με δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς της νεότερης γενιάς, τον Θάνο Λέκκα και τον Δημήτρη Καπουράνη.
Περισσότερες πληροφορίες
Μια άλλη Θήβα
Ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Οι σχέσεις των προσώπων πρόκειται να σημαδέψουν τις ζωές τους και να δοκιμάσουν τις βεβαιότητές τους, στην παράσταση που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά με δύο εξαιρετικές ερμηνείες.