Στο κείμενο που ακολουθεί θα βρεις πέντε προτάσεις βιβλίων τα οποία μπορείς να βρεις δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος "Ρόζα Λούξεμπουργκ". Περισσότερο ή λιγότερο ακαδημαϊκής υφής, τα αναγνώσματα αυτά ανοίγουν νέες προοπτικές σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Τι έχουν να μας πουν μετανάστες και πρόσφυγες που έλαβαν διεθνή προστασία στην Ελλάδα; Υπήρξε η χώρα "προπύργιο για την εξάπλωση της λευκής ευρωπαϊκής υπεροχής"; Τι αντίκτυπο είχε στην ελληνική κουήρ κοινότητα η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/της Zackie Oh! ; Υπάρχει ελληνική κουήρ ποίηση; Πώς ο ακροδεξιός λόγος έγινε κανονικότητα στη χώρα;
Οι απαντήσεις με ένα κλικ στους τίτλους των βιβλίων.
"Ενισχύοντας τη φωνή όσων πλήττονται από τις πολιτικές της Ε.Ε. για τη μετανάστευση και το άσυλο"
Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE) και των κρατών μελών της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο συνεχίζουν να μετατοπίζονται προς μια προσέγγιση που δίνει προτεραιότητα στον περιορισμό της μετακίνησης των προσφύγων και των μεταναστών, τόσο προς όσο και εντός της ΕΕ ("δευτερογενείς μετακινήσεις"). Η μετατόπιση αυτή εντείνει την παραβίαση των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών, ενώ επιδρά αρνητικά και στις τοπικές κοινωνίες στα σύνορα της ΕΕ, οι οποίες συνεχίζουν να καλούνται να διαχειριστούν, με δυσανάλογο τρόπο, τις συνέπειες μιας αποτυχημένης Ευρωπαϊκής πολιτικής (hotspot). Παράλληλα είναι και αναποτελεσματική.
Μέσα από 41 συνεντεύξεις με άτομα που είχαν λάβει διεθνή προστασία στην Ελλάδα, η παρούσα έκθεση αποπειράται να παρέχει περαιτέρω, έστω και περιορισμένα, στοιχεία, σχετικά με την αναποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής προσέγγισης, αναδεικνύοντας ορισμένες από τις κύριες επιλογές με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι πρόσφυγες στην προσπάθειά αναζήτησης ασφάλειας και αξιοπρέπειας, μέσα από τις δικές τους φωνές και εμπειρίες.
Η έκθεση συντάχθηκε από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ), με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ στην Ελλάδα.
"Ελληνικές αποικιακότητες”
Η θάλασσα ως προνομιακό πεδίο ανάπτυξης του φυλετικού καπιταλισμού, η μνημειοκλασία ως θεωρητική έννοια και πολιτική τακτική αμφισβήτησης της παγκόσμιας λευκής υπεροχής, η χαρτογράφηση της βορειοελλαδικής μεθορίου με τον φακό ενός μεταποικιακού αρχείου, η φυλή ως βασικό αναλυτικό εργαλείο στη μελέτη των Ελλήνων Ρομά και ο ρόλος των ελληνικών ελίτ, ειδικών και διανοούμενων στη διαμόρφωση της διεθνούς μεταπολεμικής τάξης πραγμάτων είναι μερικά από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο τόμος "Ελληνικές Αποικιακότητες".
Ο τόμος αποτελεί την πιο πρόσφατη στάση της συλλογικής διαδρομής της κολεκτίβας dëcoloиıze hellάş που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2020. Περιλαμβάνοντας περισσότερο προγραμματικά κείμενα και ερευνητικές προτάσεις παρά διεξοδικές μελέτες, ο παρών τόμος κινείται μεταξύ ακαδημαϊκής πρακτικής και πολιτικής παρέμβασης και καλεί σε επανεξέταση της νεότερης Ελλάδας, ως διαχρονικού εργαστηρίου αποικιακότητας/νεωτερικότητας και προπύργιου για την εξάπλωση της λευκής ευρωπαϊκής υπεροχής.
Το πρόταγμα "Να αποαποικιοποιήσουμε την Hellas" –dëcoloиıze hellάş– σημαίνει να στρέψουμε την προσοχή μας στην Ελλάδα όχι τόσο ως διαχρονικό θύμα αποικιακών διαδικασιών και οριενταλιστικών φαντασιώσεων αλλά κυρίως ως ενεργητικό υποκείμενο και πρόθυμο διεκπεραιωτή αποικιακών πολιτικών εντός της χώρας, στα σύνορά της, όσο και εκτός της, αλλά και ως δικαιούχο προνομίων που απορρέουν από τις μετααποικιακές και νεοαποικιακές πολιτικές οικονομίες.
Συγγραφείς: Νικόλας Κοσματόπουλος, Πηνελόπη Παπαηλία, Φωτεινή Τσιμπιρίδου, Ασπασία (Σίσσυ) Θεοδοσίου, Δέσποινα Λαλάκη
Εκδόσεις: Ίδρυμα "Ρόζα Λούξεμπουργκ"
"Κουήρ πολιτική / Δημόσια μνήμη"
30 κείμενα για τον Ζακ
Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018, ένας άνθρωπος έπεσε χτυπημένος βάναυσα ανάμεσα στα γυαλιά της βιτρίνας ενός κοσμηματοπωλείου στην οδό Γλάδστωνος, κοντά στην Ομόνοια. Το σώμα του συνέχισε να δέχεται κλοτσιές από μαγαζάτορες, μέλη των σωμάτων ασφαλείας και περιοίκους, ακόμα και αναίσθητο, αιμόφυρτο, θανάσιμα τραυματισμένο στο πλακόστρωτο. Στο νοσοκομείο διακομίστηκε νεκρός, δεμένος ακόμα με χειροπέδες. Είδαμε τότε, για μια ακόμα φορά, τι σημαίνει έγκλημα μίσους και κανονικοποιημένη βία, βία φτιαγμένη για να συγκαλύπτεται.
Με το πρόσωπο της Zackie Oh! / του Ζακ στις οθόνες μας η δολοφονία αυτής της μέρας συνδέθηκε με την πολιτική θέση του θύματος, ενώ η ίδια η σκηνή της βίας έκανε ακόμα περισσότερο εμφανές το ακριβές πολιτικό της πρόσωπο. Ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν γκέι, οροθετικός, δικαιωματικός ακτιβιστής, αντιφασίστας, γιος μεταναστών, αλληλέγγυος στους μετανάστες, ντραγκ περφόρμερ, ανασφάλιστος καλλιτέχνης, νέος σε πολλαπλή επισφάλεια. Συνειδητοποιήσαμε πώς όλες αυτές οι θέσεις συνδέονταν, κι έτσι συνδεδεμένες έμπαιναν στο στόχαστρο του κυριαρχικού εκείνου λόγου που ερχόταν τώρα να δικαιολογήσει την πράξη όσων ευθύνονταν για το θάνατο του Ζακ. Το μαύρο αθλητικό παπούτσι του που έμεινε πίσω στο σημείο του φονικού έμελλε να γίνει το σύμβολο για την έναρξη μιας επίμονης και αποφασιστικής σειράς κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας και πολιτικής μνήμης.
Εμπνευσμένο από τη δυναμική αυτών των κινητοποιήσεων, το ερευνητικό πρόγραμμα "Κουήρ Πολιτική / Δημόσια Μνήμη", σε συνεργασία με το Ίδρυμα Rosa Luxemburg- Παράρτημα Ελλάδας, επιχείρησε τον τελευταίο χρόνο να ενταχθεί στο κύμα "οργής και θλίψης" για τον Ζακ/την Zackie, μέσα από την διοργάνωση τριών δημόσιων παρεμβάσεων που είχαν σκοπό την διεύρυνση του δημόσιου διαλόγου και την διερεύνηση των τρόπων άρθρωσης μιας νέας αγωνιστικής κουήρ μνήμης. Όπως και οι κινητοποιήσεις, θελήσαμε οι συναντήσεις μας να παραμείνουν μια δημόσια άσκηση στην επιτέλεση της συντροφικότητας και αγώνας για μια πολιτική του αρχείου που διεκδικεί και επαγρυπνεί να μην μπει η "Υπόθεση Ζακ" στο αρχείο της εφησυχαστικής λήθης. Θελήσαμε, με (στ)οργή και σε πένθος, να επιμείνουμε και να παραμείνουμε στην κριτική αναταραχή.
Σε όλα αυτά επανέρχεται η συλλογή κειμένων του τόμου "Κουήρ Πολιτική / Δημόσια Μνήμη. 30 κείμενα για τον Ζακ", μέσα από παρεμβάσεις ατόμων που εργάζονται ακαδημαϊκά ή/και ακτιβιστικά κατά της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας, του ρατσισμού και του σεξισμού, χωρισμένες σε τρία μέρη που ακολουθούν τις ιδιαίτερες θεματικές των τριών ανοιχτών συζητήσεων που οργανώσαμε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Φεβρουάριο του 2020. Με τα υλικά που μας δίνουν η κουήρ και η φεμινιστική θεωρία, οι μετααποικιακές/αντιαποικιακές σπουδές, η κριτική θεωρία της φυλής καθώς και η διαθεματική ακτιβιστική δράση, επιστρέφουμε στην εμπειρία της απώλειας που γίνεται συχνά συνώνυμη της κουήρ επιβίωσης.
Επιμέλεια: Αθηνά Αθανασίου, Γρηγόρης Γκουγκούσης, Δημήτρης Παπανικολάου.
Κείμενα: Αθηνά Αθανασίου και Δημήτρης Παπανικολάου (εισαγωγή), Ειρήνη Αβραμοπούλου, Sam Albatros, Παναγιώτης Αντωνιάδης, Άκης Γαβριηλίδης, Kώστας Γιαννακόπουλος, Γρηγόρης Γκουγκούσης, Άντζελα Δημητρακάκη, Άλκηστη Ευθυμίου, Βενετία Καντσά, Ζωή Κόκαλου, Ερωφίλη Κόκκαλη, Αλίκη Κοσυφολόγου, Μαρία Λιάπη, Lauretta Macauley, Σούλα Μαρινούδη, Στέλλα Μπελιά, Απόστολος Ντελάκος, Σοφία Ντώνα, Νάνσυ Παπαθανασίου, Αθηνά Παπαναγιώτου, Τζίνα Πολίτη, Γιώργος Σαμπατακάκης, Έλενα Τζελέπη, Λουκάς Τριάντης, Μυρτώ Τσιλιμπουνίδη, Αλεξάνδρα Χαλκιά, Άσπα Χαλκίδου, Μάριος Χατζηπροκοπίου, Αγγέλικα Ψαρρά.
Ανθολογία ελληνικής κουήρ ποίησης
"Λίγα χρόνια πριν η ιδέα και μόνο της έκδοσης και της κυκλοφορίας μιας σύγχρονης ποιητικής ανθολογίας με ΛΟΑΤΚΙΑ+ περιεχόμενο θα φάνταζε αδύνατη. Μιας ανθολογίας κειμένων όπου ΛΟΑΤΚΙΑ+ ποιητ@ θα έβρισκαν χώρο ελεύθερο να εκφραστούν και να υποστηρίξουν την αλήθεια τους. Μια πράξη βαθιά πολιτική, με ιδιαίτερες δυσκολίες, απαιτήσεις και προσκόμματα είτε προσωπικά είτε κοινωνικά. [...] Ωστόσο, οι συνθήκες σήμερα είναι πιο ώριμες από ποτέ. Την ιδέα για την εν λόγω έκδοση αγκάλιασε με χαρά ο ποιητής και εκδότης της Θράκας Θάνος Γώγος, ο οποίος υποστηρίζει θερμά και έμπρακτα την κινηματική και καλλιτεχνική σημασία του όλου εγχειρήματος.
Αναλυτικότερα, τον Δεκέμβριο του 2021 συστάθηκε η επιτροπή κρίσης των κειμένων, αποτελούμενη από άτομα και προσωπικότητες της εγχώριας ποίησης και του ακαδημαϊκού χώρου. Πρόσωπα που ασχολούνται με την κουήρ τέχνη και ιστορία, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση μιας κουήρ γενεαλογίας στη χώρα μας. Πρόκειται για τα: Βάγια Κάλφα – Ποιήτρια, Βασιλεία Οικονόμου – Ποιήτρια, Βαρβάρα Ρούσσου Μέλος ΕΔΙΠ του Τμήματος Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της ΑΣΚΤ, Νικόλα Κουτσοδόντη – Ποιητή και συνεργάτη των εκδόσεων της Θράκας, καθώς και του Χάρη Οταμπάση – Διδάκτορα της Νεοελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Μετά από εκτενή δουλειά μηνών συγγράψαμε από κοινού και αναρτήσαμε στο ηλεκτρονικό περιοδικό της Θράκας την πρόσκληση για τη συγκρότηση της πρώτης εγχώριας Ανθολογίας κουήρ ποίησης.
[..] Οι θεματικοί άξονες των κειμένων, αφορώντας στη μη ετεροκανονική εμπειρία, μπορούν ενδεικτικά να είναι οι παρακάτω:
- Συντροφικότητα και εννοιολογήσεις της συγγένειας
- Γάμος, τεκνοθεσία, ομογονεϊκότητα
- Εργασιακή και ταξική εμπειρία
- Ορατότητα: Μορφές βίας και ασφάλεια
- Ακτιβισμός: Εθνότητα και μη ετεροκανονική εμπειρία
- Αστικό κέντρο / επαρχία και μη ετεροκανονική εμπειρία
- Θρησκεία και μη ετεροκανονική σεξουαλικότητα
- Νευροδιαφορετικότητα, ψυχική υγεία, αναπηρία και μη ετεροκανονική εμπειρία
- Τρανς εμπειρία
- Εναλλακτικές αρρενωπότητες και θηλυκότητες, μη δυϊστική αντίληψη του φύλου
- Ασεξουαλικότητα
- Σεξουαλικές πρακτικές και ταυτότητες"
(από τον πρόλογο του Νικόλα Κουτσοδόντη για το βιβλίο)
Εκδόσεις: RLS Greece & Θράκα
"Η κανονικοποιήση του ακροδεξιού λόγου στην Ελλάδα"
Φύλο, ΜΜΕ, Ένοπλες Δυνάμεις, Εκκλησία
Η έκβαση της δίκης της Χρυσής Αυγής τον Οκτώβριο του 2020 ολοκλήρωσε τη διαδικασία απονομιμοποίησής της που είχε αρχίσει ήδη, σε επίπεδο κοινωνίας, κάποια χρόνια πριν. Ολόκληρο, σχεδόν, το πολιτικό φάσμα επικρότησε την καταδίκη της και oι πρακτικές της χαρακτηρίστηκαν πλέον εγκληματικές.
Ποια είναι όμως τα ιδεολογικά μοτίβα στα οποία στηρίχθηκε η Χρυσή Αυγή και ως ποιον βαθμό συνεχίζουν να υφίστανται και να αποτυπώνονται στην κοινωνία ακόμη και μετά το πέρας της δικαστικής της καταδίκης; Ποια είναι η αντανάκλαση των ιδεών της στις αντιλήψεις του κοινωνικού συνόλου και ποιες οι ιδεολογικές προσλήψεις τους; Και, τελικά, μέχρι ποιον βαθμό διαπερνά ο λόγος της άκρας δεξιάς την καθημερινότητα και εμφιλοχωρεί σε στάσεις και απόψεις που σταδιακά κανονικοποιούνται;
Η μελέτη αυτή καταπιάνεται με ένα εξαιρετικά κρίσιμο και επίκαιρο θέμα το οποίο είναι η κανονικοποίηση του λόγου της ακροδεξιάς τόσο από επίσημους θεσμούς του Ελληνικού κράτους όσο και από την ίδια την κοινωνία των πολιτών. Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης έρευνας συνίσταται στο ότι τα κεφάλαια που περιέχονται σε αυτήν έχουν συγκροτηθεί με αναφορά τους ίδιους τους λόγους των ανθρώπων που στελεχώνουν τους θεσμούς υπό εξέταση.
Συλλογικός τόμος σε επιμέλεια Ρ. Βασιλάκη και Γ. Σουβλή
Διαβάστε Επίσης
