Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά αυτή της περασμένης Κυριακής (15/9) στο κατάμεστο Ηρώδειο, όπου η Αθήνα υποδέχθηκε μετά από σχεδόν 30 χρόνια μία από τις μεγάλες κυρίες της μουσικής, την Dionne Warwick.
Σταθερά αξιόμαχη, η σχεδόν 83χρονη ντίβα έχει διατηρήσει την ευγένεια και μελαγχολία της φωνής, τις δυνατότητες γυρισμάτων, τη μουσικότητα και τη σκηνική κομψότητα που χαρακτήρισαν την 60χρονη πορεία της, όπως πιστοποίησαν το "Walk on by" και -ένα συγκινητικό- "Everyone who has a heart", με τα οποία άνοιξε το πρόγραμμα. Δύο από τα πολλά κομμάτια που της έγραψε στα ‘60s το θρυλικό δίδυμο Burt Bacharach/Hal David και ανήκουν το δίχως άλλο στην ιστορία του τραγουδιού, όχι μόνο για την ευφάνταστη ενορχήστρωση και τους ποιητικούς στίχους αλλά και για τις φωνητικές δυσκολίες τους, που συχνά παραβλέπονται.
Λίγα από αυτά έγιναν, βέβαια, ορατά στο ρωμαϊκό κοίλο λόγω ενός τίμπρου με αναπόφευκτα λιγότερες ευκολίες και στιλπνότητα και μιας πιο R&B συνοδείας από τέσσερα μόλις -αλλά εκπληκτικά!- όργανα, ένα πιάνο (ο και μαέστρος Todd Hunter), ένα μπάσο (Danny de Morales), ντραμς (Jeffrey Lewis) και κρουστά (ο Βραζιλιάνος Renato Braza), δικαιολογώντας π.χ. την παράλειψη ενός "Don’t make me over". Έδωσαν όμως μιαν άλλη διάσταση σε πολλές από τις διασκευές, όπως αυτήν του "Do you know the way to San José?" ή αυτήν του "I’ll never fall in love again".
Πέρα από την ερμηνεία επιτυχιών που σχημάτισαν έναν ποταμό αναμνήσεων ("Kentucky Blue Bird (Message to Michael)", "You’ll never get to heaven (If you break my heart)", "This Girl’s in love with you", "Alfie"), η Γουόργουικ κρατούσε σε εγρήγορση το υποδειγματικό και κάθε ηλικίας (αντίθετα από ό,τι, ίσως, θα ανέμενε κανείς) αθηναϊκό -και όχι μόνο- κοινό. Άλλοτε με μικρά λογύδρια και ιστορίες, όπως αυτή της λατρεμένης μπαλάντας του Johnny Matthis "99 Miles from LA", οι στίχοι της οποίας αγνοούσε ότι προήλθαν από τον -θεωρούμενο ως "αποκλειστικό" στιχουργό της!- Hal David και την οποία ηχογράφησε προ δεκαετίας περίπου. Άλλοτε με παραινέσεις, όπως π.χ. συνοδείας στις επαναλήψεις του "What the world needs now", προκαλώντας μιαν από τις πιο μαγικές εικόνες της βραδιάς με το ρωμαϊκό κοίλο να φωταγωγείται από παλλόμενες οθόνες κινητών τηλεφώνων σαν άλλοι αναπτήρες! Κάτι που επαναλήφθηκε και στο δημοφιλές "I’ll never love this way again", το τραγούδι που λάνσαρε στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 το δεύτερο μέρος της καριέρας της.
Μια άλλη ιστορία (για ένα γνωστό της με μεγάλο ταλέντο στο τραγούδι, ο οποίος το εγκατέλειπε για να δοκιμάσει διαφορετικές εμπειρίες ζωής) έφερε στη σκηνή …τον πρωταγωνιστή της, τον έναν -και λιγότερο γνωστό- από τους 2 γιούς της Ντέηβιντ, ο οποίος την συνόδευσε σε ντουέτο, με την εξαίσιας έκτασης και χρωμάτων φωνή του, σε δύο από τα πιο εμβληματικά κομμάτια του ρεπερτορίου της, το περίφημο "I say a little prayer" αλλά και το "That’s what friends are for" (που σηματοδότησε το 1985 μια νέα συνεργασία με τον Bacharach), με το οποίο έκλεισε η βραδιά. Δύο ντουέτα σαφώς δουλεμένα, στα οποία οι συνηχήσεις είχαν πολύ λιγότερη σημασία από την αυτόνομη και διαφορετική φωνητική προσέγγιση ενός εκάστου!
Μετά από 80 λεπτά ο γιος συνόδευσε την μητέρα προς την έξοδο, πυροδοτώντας σκέψεις για την αξία του …παλιού καλού κρασιού. Στην έξοδο ακούγονταν από τα μεγάφωνα hits όπως τα γραμμένα από τους Bee Gees "Heartbreaker" και "All the love in the world", που εύλογα ίσως -για τη συνοχή του προγράμματος- παραλείφθηκαν. Και πολλοί αναρωτηθήκαμε πόσο δύσκολη περίπτωση ταξινόμησης συνιστά μια τραγουδίστρια όπως η Γουόργουικ: προφανώς pop/soul, με καταβολές από γκόσπελ, αλλά και στοιχεία R&B και τζαζ - ένα σπάνιο δηλ. πτηνό…
Περισσότερες πληροφορίες
Dionne Warwick
Η πρώτη κυρία της κλασικής soul Dionne Warwick έρχεται για μια ιστορική βραδιά για την οποία το ελληνικό κοινό χρειάστηκε να περιμένει για καιρό μετά την ακύρωση της αθηναϊκής της συναυλίας το 2010. Η Dionne Warwick υπόσχεται στο μια ιστορική βραδιά στους θεατές, που θα αποτελέσει μια ημερομηνία - ορόσημο για τα συναυλιακά πράγματα της Ελλάδας. Η μυθική ερμηνεύτρια με μια καριέρα που την ανέδειξε σε ντίβα της αμερικανικής pop, soul, jazz και R&B και τη δεύτερη πιο επιτυχημένη γυναικεία τραγουδίστρια μεταξύ 1955–1999, μετρά 5 βραβεία Grammy και 45 άλμπουμ στα top charts που σημείωσαν τεράστια εμπορική επιτυχία ύψους 60 εκατομμυρίων.
