Ο Μπίχνερ έλεγε πως προσευχόμαστε και ερωτευόμαστε από ανία, κάτι που εν μέρει ισχύει: πράγματι προσευχόμαστε -εφόσον προσευχόμαστε- από ανία. Σχεδόν όλα τα τραγούδια είναι ερωτικά. Ακόμα και τα πολιτικά. Ειδικά αυτά. Μια λίστα σε χρονολογική σειρά με κομμάτια που καλύτερα να μην τα ακούμε σε γιορτές αγίων.
The Ronettes, "Be My Baby" (1963)
Αυτό το τρίλεπτο αριστούργημα των Ronettes δεν λέει να γεράσει εδώ και εξήντα χρόνια. Ίσως φταίει η παραγωγή του Φιλ Σπέκτορ, ο οποίος συνυπογράφει το τραγούδι. Αλήθεια, πώς γίνεται και μέσα από μια τόσο σκοτεινή καρδιά, βγαίνει κάτι τόσο απεγνωσμένο, χωρίς περιθώρια λύτρωσης; Ίσως ακριβώς γι’ αυτό. Σαν να βρίσκεσαι σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο περιμένοντας ν’ ανάψει το φως. Το φως δεν ανάβει.
The Velvet Underground, "Pale Blue Eyes" (1969)
"Ήταν καλό αυτό που κάναμε χθες και θα το έκανα ακόμα μια φορά. Το γεγονός πως είσαι παντρεμένη, αποδεικνύει μόνο πως είσαι η καλύτερή μου φίλη. Αλλά είναι αληθινά, αληθινά αμαρτία", τραγουδάει ο Λου Ριντ. Ένα τραγούδι είναι πάντα φτιαγμένο από στρώσεις αντίφασης. Ένα φρούτο με μαλακιά ψίχα κρύβει συνήθως ένα κουκούτσι σκληρό.
Captain Beefheart & His Magic Band, "Observatory Crest" (1974)
Παίρνουν τους μεγάλους δρόμους που βγάζουν έξω από το θόρυβο της πόλης. Κάνει ζέστη. Η άσφαλτος αχνίζει και σιγά σιγά ο ήλιος δύει. Ο ένας οδηγάει. Ο άλλος διαλέγει μουσική. Ένα από τα πιο μελωδικά τραγούδια του Captain Beefheart που σε σπρώχνει να επιστρέψεις στην πόλη.
Joni Mitchell, "Coyote" (1976)
Η Τζόνι ξενυχτάει στο στούντιο. Ο Σαμ, το κογιότ, ξυπνάει νωρίς στο ράντσο του. Το κογιότ τρώει την ομελέτα του. Η Τζόνι τυλίγει την μπομπίνα της. Δύο άνθρωποι αγαπιούνται αλλά έχουν προσαρμοστεί στις συνήθειες των διαφορετικών κόσμων που ζουν. Τόσο μόνοι, τόσο δεμένοι.
Marine Girls, "Honey" (1981)
Η νεαρή Τρέισι Θορν αποσυναρμολογεί τον ερωτικό μηχανισμό σε δύο λεπτά: Θα σε αγαπώ για πάντα. Μέχρι να μου φύγει. Θα σε αγαπώ για πάντα. Μέχρι να πεθάνει αυτό το συναίσθημα. Θα σε αγαπώ για πάντα. Μέχρι να βρω άλλο αγόρι.
Public Image Ltd., "This Is Not A Love Song" (1983)
Αυτό δεν είναι ένα τραγούδι για την αγάπη αλλά για τον καπιταλισμό. Μήπως λοιπόν είναι ένα τραγούδι αγάπης; —"Τώρα θα σε βρω, τώρα θα είσαι εκεί".
This Mortal Coil, "Kangaroo" (1984)
Σε θέλω όπως ένα καγκουρό. Κανείς δεν ξέρει τι είχε στο μυαλό του ο Άλεξ Τσίλτον των Big Star όταν έγραφε τον παραπάνω στίχο. Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για ένα από τα πιο σπαρακτικά τραγούδια στην ιστορία του ροκ εν ρολ επειδή αρνείται να αυτοπροσδιοριστεί ως τραγούδι για την επιθυμία ή για το πένθος της επιθυμίας. Λίγα χρόνια αργότερα, διασκευάστηκε από τους This Mortal Coil που αποτελούνταν από μέλη συγκροτημάτων τα οποία ηχογραφούσαν στη δισκογραφική εταιρεία 4AD: "That Saint Joan/ Doing a cool, cool jerk/ Oh, I want you". Ας μείνει αμετάφραστο.
R.E.M., "The One I Love" (1987)
Όταν ρωτήσανε τον Μάικλ Στάιπ, σε ποιον απευθύνονταν οι στίχοι που είχε γράψει για την πρώτη μεγάλη επιτυχία των R.E.M., αυτός απάντησε: "Για κανέναν δεν θα μπορούσα να γράψω τόσο σκληρούς στίχους". Η μουσική είναι ένα στήριγμα για να γεμίζει το χρόνο μας.
Pixies, "Hey" (1989)
Είμαστε αλυσοδεμένοι όπως η μαϊμού με το αφεντικό. Και μετά μια χορωδία από ιερόδουλες, η ακούραστη Μαρία, ένα μωρό που γεννιέται μέσα σ’ ένα κύμα από ουρλιαχτά. Μια σκήνη από ταινία του Λιντς. Ή πιο δίκαια, μια ολόκληρη ταινία του Λιντς: "Πού ήσουν;"
Massive Attack, "Protection" (1994)
Είχα κάποτε μια κασέτα μ’ ένα χειροποίητο εξώφυλλο που έγραφε ΠΡΟΤΕΞΙΟΝ με γράμματα που είχα κόψει από μι εφημερίδα. Την κασέτα την έχασα, μα όχι το τραγούδι: "Είσαι ένα αγόρι και είμαι ένα κορίτσι". Ακούγεται ακόμα μια χαρά, κι ας μην έχουν σημασία πια τα φύλα. Ευτυχώς.
Palace Music, "New Partner" (1995)
Το "Viva Last Blues", σε παραγωγή Στιβ Αλμπίνι, είναι ένα κουτί με δαίμονες από το Κεντάκι και αποτελεί, τρεις δεκαετίες αργότερα, έναν από τους δέκα αγαπημένους μου δίσκους, εφόσον έχουν σημασία τέτοιου είδους αφελείς δηλώσεις. Για χρόνια, το "New Partner" με είχε παραπλανήσει. Πίστευα πως ήταν ένα τραγούδι σε κατάσταση νηνεμίας, ενώ είναι μια τρύπα από νερό σε τρικυμία: "Τώρα θα με στοιχειώσεις, θα με στοιχειώσεις".
Nightmares On Wax, "Me And You" (1995)
Η απόδειξη πως ένα τραγούδι 56 δευτερολέπτων στο ριπίτ, με τους πιο σαχλούς στίχους -"Εσύ κι εγώ"-, μπορεί να σε κρατήσει ατέλειωτες ώρες, μέχρι να βγεις εκτός χρόνου.
PJ Harvey, "This Mess We’re In" (2000)
Για την Πόλι Χάρβεϊ οι ερωτικές ιστορίες είναι ιστορίες πόλεων: ένα ηλιοβασίλεμα Τετάρτης που χάνεται μέσα σ’ ένα τοπίο από ουρανοξύστες ενώ τα ελικόπτερα πετάνε ψηλά. Παρέα με τον Τομ Γιορκ υλοποιούν τα σημεία μιας βασανιστικής κατάστασης που εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ.
Desire, "Under Your Spell" (2009)
Αν οι Ντελέζ-Γκουαταρί ισχυρίζονταν πως η γραφή είναι νηστεία, τότε ο έρωτας τι είναι; Νηστεία, αϋπνία, εμμονή, παντοτινές υποσχέσεις που ανακυκλώνονται στον κάδο των τραγουδιών.