Ολοκληρώνοντας την Αθηνόραμα Digital Ps4 Pro Week - και έχοντας ήδη κάνει λόγο στην τεχνική υπεροχή του νέου συστήματος της Sony έναντι του προκατόχου του, στο τί ακριβώς φιλοδοξεί να προσφέρει στον νευραλγικής σημασίας τομέα των games και σε τί αξίζει να γνωρίζει ο κόσμος σχετικά με το Pro για μία σειρά από ζητήματα - απομένει το... προφανές: να αιτιολογήσουμε γιατί το προτείνουμε για αγορά, ή γιατί όχι, βάσει λόγων συγκεκριμένων. Αποφέρει το PS4 Pro όντως τα έμπρακτα ωφέλη που η Sony υπογραμμίζει όσον αφορά στην ποιότητα της εικόνας, την ομαλή της κίνηση και την τεχνολογία HDR; Και αν ναι, ποιοί είναι οι καταναλωτές που αγοράζουν το Pro χωρίς δεύτερη σκέψη, ποιοί... μετά από σύντομη δεύτερη σκέψη και ποιοί ίσως θα ήταν προτιμότερο να τηρήσουν στάση προσωρινής αναμονής;

Περάσαμε τις δύο τελευταίες εβδομάδες... ταλαιπωρώντας ένα PS4 Pro και το αρχικό PS4 σε δύο διαφορετικές τηλεοράσεις, συγκρίνοντας (εναλλάσσοντας θύρες HDMI για αντιπαραβολή Α-Β ουσιαστικά) οκτώ διαφορετικά κοινά τους games μεταξύ τους: τα Bound, Rise of the Tomb Raider, The Last of Us Remastered, Uncharted 4, Rez Infinite, Infamous First Light και Ratchet&Clank. Όλα τα παραπάνω προσφέρουν υποστήριξη στο PS4 Pro και τις αυξημένες του δυνατότητες μέσα από ενημερώσεις αναβάθμισης (upgrade patches). Οι τηλεοράσεις που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι Sony Bravia 79X9005 και Sony Bravia 55XD85: η πρώτη είναι ανάλυσης 4Κ κι εξοπλισμένη με θύρες HDMI 2.0 αλλά όχι την τεχνολογία υψηλών δυναμικών χρώματος HDR, ενώ η δεύτερη προσφέρει και υποστήριξη σε περιεχόμενο HDR. Τα πρακτικά μας συμπεράσματα;

Συμπέρασμα πρώτο: η υψηλότερη ανάλυση που προσφέρουν πολλοί τίτλοι του PS4 στο PS4 Pro συχνά δεν είναι σε τηλεοράσεις 4Κ τόσο εμφανής όσο θα περίμενε κανείς. Ο λόγος; Πολλές τηλεοράσεις - ειδικά της Sony, που ως γνωστόν ενσωματώνουν το καλύτερο σύστημα επεξεργασίας εικόνας της αγοράς - κάνουν τη... δουλειά ούτως ή άλλως από μόνες τους! Πράγματι: από "φυσιολογική" απόσταση θέασης στα Tomb Raider και The Last of Us οι 2160 γραμμές ανάλυσης δεν εντυπωσίαζαν και τόσο γιατί τον πολλαπλασιασμό γραμμών τον έκαναν ούτως ή άλλως και οι δύο Bravia και στο αρχικό PS4. Παρατηρώντας "επί τούτου" εντόπιζε κανείς στοιχεία της εικόνας που ήταν οξύτερα, καθαρότερα στο Tomb Raider εικόνας 4Κ του Pro από το Tomb Raider HD του "απλού" PS4, ναι. Αλλά μόνο με αντιπαραβολή Α-Β. Ειδάλλως... δύσκολα.

Συμπέρασμα δεύτερο: η αυξημένη λεπτομέρεια στα γραφικά HD διακρίνεται... κατά περίπτωση, όμως τα περισσότερα καρέ ανά δευτερόλεπτο δεν περνούν ποτέ απαρατήρητα. Ιδανικό "εργαλείο" σύγκρισης γι' αυτό ήταν φυσικά το Rise of the Tomb Raider, το οποίο στο Pro προσφέρει επιλογές 1080 γραμμών με "λεπτομερέστερα γραφικά" ή με περισσότερα καρέ (δεν είναι 60 αλλά είναι πολύ περισσότερα από 30). Ενώ τα "λεπτομερέστερα γραφικά" περιορίζονται κατά βάση στην ύπαρξη κάποιων εφέ και την καταστολή των αντιαισθητικών άκρων στα γραφικά (aliasing), όχι σε κάτι το... εκθαμβωτικό ακριβώς, η ομαλότερη κίνηση της κάμερας σε διάφορα σημεία του τίτλου ήταν σαφώς ευπρόσδεκτη. Στο Infamous First Light, από την άλλη πλευρά, που η εικόνα στο Pro δημιουργείται σε υψηλότερη ανάλυση και "κατεβαίνει" στις 1080 γραμμές, η απεικόνιση ήταν όντως αισθητά καλύτερη - αλλά επειδή τα καρέ παραμένουν 30, η συνολική αίσθηση την ώρα του παιχνιδιού δεν είναι διαφορετική.

Συμπέρασμα τρίτο: η τεχνολογία HDR στο PS4 Pro θα "κάνει την διαφορά" σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι η αύξηση της ανάλυσης προβολής. Επιστρατεύοντας ακόμη και την Bravia 55ΧD85 - η οποία θεωρείται συσκευή μέσου επιπέδου στην γκάμα τηλεοράσεων HDR της Sony - σε λειτουργία HDR οι βελτιώσεις στον φωτισμό του The Last of Us και του Uncharted 4 ήταν αμέσως αντιληπτές. Στο πρώτο οι σκιές και οι κλειστοί τόνοι ήταν ευκολότερα διακριτοί, ενώ στο δεύτερο τα φωτεινά χρώματα και τα εφέ ήταν περισσότερο πειστικά. Και στις δύο περιπτώσεις όλα έδειχναν να έχουν περισσότερο "όγκο" και "βάθος". Η συγκεκριμένη τηλεόραση δεν προσφέρει επαρκώς υψηλή φωτεινότητα για ν' αναδείξει την... ψυχεδελική παλέτα χρωμάτων του Rez Infinite, μεν, αλλά ακόμη κι εκεί οι διαβαθμίσεις τουλάχιστον φαίνονταν ομαλότερες. Έχοντας δει τί μπορούν να κάνουν ικανά μοντέλα τηλεοράσεων HDR της Sony (όπως οι κορυφαίες ZD9 για παράδειγμα) σε συνεργασία με το PS4 Pro, δεν έχουμε καμία αμφiβολία γι' αυτό: τα επόμενα χρόνια θα δούμε απίθανα εντυπωσιακά πράγματα σε αυτόν τον τομέα. Ευελπιστούμε πως θα επιστρέψουμε στο θέμα αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες και παραδείγματα σύντομα.

Ακόμη και τα παραπάνω συμπεράσματα, πάντως, διαφοροποιούνται και βάσει του στυλ κάθε τίτλου. Στα Bound και Rez Infinite, για παράδειγμα, των οποίων τα γραφικά χαρακτηρίζονται από μινιμαλιστικό σχεδιασμό, είναι γραμμικά και δεν επιδιώκουν τον φωτορεαλισμό, η προβολή τους στις 2160 γραμμές εξ αρχής είναι "η μέρα με την νύχτα" σε σχέση με αυτήν στις 1080 γραμμές και τον πολλαπλασιασμό τους από τις δύο Bravia. Αυτό συμβαίνει γιατί το μάτι σε αυτά εντοπίζει ευκολότερα πού η εικόνα έχει γίνει ανεπαίσθητα "ασαφής" (softened) στον πολλαπλασιασμό των γραμμών, σε αντίθεση με τις εξ αρχής 2160 γραμμές όπου τα πάντα διαγράφονται με... χειρουργική ακρίβεια. Στο Ratchet&Clank, από την άλλη, το οποίο ναι μεν υιοθετεί την αισθητική των ταινιών 3D animation αλλά ήταν ήδη πανέμορφο στις 1080 γραμμές, η αύξηση της ανάλυσης δεν είχε το ίδιο θεαματικό αποτέλεσμα - το είχε όμως η καταστολή των αντιαισθητικών άκρων στα γραφικά και ο εμπλουτισμός της χρωματικής παλέτας της εικόνας και των εφέ χάρις στην τεχνολογία HDR.