Όπως υποστηρίζει συχνά και ο γνωστός... άγραφος κανόνας του ποδοσφαίρου, "ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει" - και το συγκεκριμένο γνωμικό ακολουθεί με ευλάβεια η Nintendo στην αγορά των φορητών συσκευών ηλεκτρονικής διασκέδασης. Από την αρχική κυκλοφορία του Nintendo DS στην αγορά, το 2004, μέχρι σήμερα έχουν εμφανιστεί τέσσερις διαφορετικές εκδοχές του ίδιου συστήματος στα ράφια των καταστημάτων λιανικής. Το DSi XL είναι η πιο πρόσφατη αν και όχι ακριβώς η περισσότερο... ανανεωμένη, αφού δεν έρχεται να προσθέσει κάτι σημαντικό στις τεχνολογίες και τα χαρακτηριστικά της συσκευής πέραν του μεγαλύτερου μεγέθους και της καλύτερης (;) απεικόνισης σε games και υποστηριζόμενες εφαρμογές.

Για να αποσαφηνίζουμε τα πράγματα από την αρχή, λοιπόν: οι λειτουργίες του XL είναι πανομοιότητες με του προκατόχου του. Φέρει την ίδια ακριβώς κάμερα, την ίδια υποδοχή SD καρτών αποθήκευσης, καθώς και τη δυνατότητα σύνδεσης στην υπηρεσία Wi-Fi Connection και αγοράς περιεχομένου από τη γνωστή online υπηρεσία της ιαπωνικής εταιρείας. Το λειτουργικό που βρίσκεται εγκατεστημένο στο σύστημα είναι της ίδιας ακριβώς έκδοσης με του DSi και ξεχωρίζει μόνο λόγω του προεγκατεστημένου software (A Little Bit of Brain Training και 6-in-1 Dictionary) που προσφέρεται ως δώρο από τη Nintendo στους καταναλωτές.

Στον τομέα του σχεδιασμού, ωστόσο, η διαφορά είναι ολοφάνερη - και όχι τυχαία. Η Nintendo ηθελημένα "μεγέθυνε" το DSi έτσι ώστε να δείχνει μεγαλύτερο στα μάτια των καταναλωτών που θα ήθελαν έτσι το καθιερωμένο μοντέλο. Το DSi XL, λοιπόν, φέρει δύο οθόνες που φτάνουν τις 4.2 ίντσες (!), διαγώνιος κατά 93% μεγαλύτερη σε σχέση με του DSi που έχει ως αποτέλεσμα η εικόνα να... απλώνεται σε πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια. Η επιλογή της κατασκευάστριας εταιρίας ουσιαστικά έχει ως αποτέλεσμα να χωρίζονται τα games σε δύο κατηγορίες: σε αυτά που αξιοποιούν τις νέες διαστάσεις για να προσφέρουν την οπτική πληροφορία με τρόπο ευκολότερα διακριτό αλλά όχι αντιαισθητικό, και σε αυτά που... προδίδουν με τρόπο άσχημο την πολύ χαμηλή πλέον - για τα δεδομένα της αγοράς - ανάλυση εικόνας που υποστηρίζει το σύστημα.

Κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας με το DSi XL διασκεδάσαμε όπως πάντοτε με τα απλοϊκά games τύπου Brain Training ή Professor Leyton. Σε κάποιες περιπτώσεις οι μεγαλύτερες οθόνες όντως διευκολύνουν την αλληλεπίδραση. Σε άλλες, όμως, επειδή το νέο σύστημα δεν επεξεργάζεται με κάποιο τρόπο την εικόνα για να τη βελτιώσει, η απόδοση των γραφικών είναι αληθινά τραγική. Η επιλογή της Nintendo να εμμείνει στην ανάλυση των 256x192 pixel - σχεδόν διπλασιάζοντας όμως το μέγεθος των οθονών - δημιουργεί έντονα προβλήματα αντιαισθητικής εμφάνισης των γραφικών, τα οποία απεικονίζονται με τα ίδια εικονοστοιχεία σε μεγαλύτερη διαγώνιο.