Οποιαδήποτε εταιρεία μπορεί επικοινωνιακά να αρνείται την πραγματικότητα για κάποιο καιρό, να προβάλλει διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που οι συνθήκες επιβάλλουν για ακόμη περισσότερο καιρό, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε από τα δύο για πάντα. Η Nintendo αρχικά αντιμετώπισε με ψυχραιμία την εμπορική αποτυχία του WiiU, στη συνέχεια... έλαβε τη σκυτάλη η τυπική της αλαζονία κι ένα τραγελαφικό πείσμα ενάντια σε πράγματα που όλοι βλέπαμε, όμως δεν έχει πια άλλη επιλογή - αν θέλει να διατηρήσει την όποια σοβαρότητα τής έχει απομείνει - παρά να υποκύψει στη σκληρή αλήθεια των αριθμών. Και αυτό έκανε η διοίκησή της πριν από μερικές ώρες, ανακοινώνοντας σήμερα, στα μέσα Ιανουαρίου, ότι ναι, τελικά... δεν θα επιτύχει το στόχο της πώλησης 9 εκατομμυρίων WiiU ως την 31/3/2014, αφού και η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων αποδείχθηκε άκαρπη. Αντιθέτως, ο νέος "στόχος" ορίζεται στα 2.8 εκατομμύρια συστήματα - και μάλιστα ίσως είναι κι αυτός φιλόδοξος.
Την αλήθεια γνωρίζαμε φυσικά όλοι όσοι παρακολουθούσαμε τί συμβαίνει στην αγορά με το WiiU, τόσο "επίσημα" όσο και "ανεπίσημα". "Επίσημα" ο διευθύνοντας σύμβουλος της Nintendo, Satoru Iwata, έως και το καλοκαίρι επέμενε στον στόχο των 9 εκατομμυρίων WiiU (και σε προβλέψεις για λειτουργικά κέρδη της τάξης των 100 δις γεν), τη στιγμή που το προϊόν αυτό δεν είχε ως τον Αύγουστο ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 500.000 συστήματα για τη χρονιά. "Ανεπίσημα" ήταν ολοφάνερο πως η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης και των καταναλωτών ασχολούνταν όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι μόνο με το PlayStation4 και το Xbox One. Κανείς δεν μιλούσε, και δεν μιλά, για το WiiU. Κανείς δεν ασχολείται. Και ενώ η Nintendo δεν δημοσιεύει - ίσως ορθά - τις πωλήσεις που σημείωσε το WiiU μέσα στην πρόσφατη εορταστική περίοδο, το σίγουρο είναι πως ήταν τόσο χαμηλές, ώστε να την υποχρεώσουν σε πρόβλεψη λειτουργικών ζημιών της τάξης των 35 δις γεν, αντί για των... κερδών 100 δις γεν. Σε ποιό βαθμό θα μπορούσε, άλλωστε, να "σώσει την κατάσταση" το Nintendo 3DS, το οποίο έχει επίσης σημειώσει πτώση;
Η πρόβλεψη πώλησης των 2.8 εκατομμυρίων συστημάτων, λιγότερων από τα 3.5 εκ. WiiU που πωλήθηκαν το 2012, σκιαγραφεί με ακρίβεια και το πού βρίσκεται η Nintendo πλέον απέναντι στις Sony και Microsoft: τα PS4 και Xbox One σημείωσαν πωλήσεις 4.2 εκ. και 3 εκ. συστημάτων αντίστοιχα μέσα σε μόλις 45 ημέρες, από τα μέσα Νοεμβρίου έως το τέλος Δεκεμβρίου δηλαδή. Είναι ολοφάνερο πως το WiiU όχι μόνο απέτυχε να αξιοποιήσει το προβάδισμα του ενός χρόνου παρουσίας στην αγορά έναντι του ανταγωνισμού, αλλά απέτυχε οικτρά στο να εξηγήσει ποιά πλεονεκτήματα φέρνει στο προσκήνιο το ιδιότυπο χειριστήριό του, πώς διαφοροποιείται από τον προκάτοχό του, τί έχει να προσφέρει στον υποψήφιο αγοραστή του ουσιαστικά. Η επικοινωνιακή αποτυχία είναι τόσο μεγάλη, που βάσει ερευνών των εμπορικών συνεργατών της Nintendo ο περισσότερος κόσμος συνεχίζει να πιστεύει πως το WiiU (14 μήνες μετά την κυκλοφορία του και 32 μήνες μετά την πρώτη του παρουσίαση) είναι απλώς ένα βελτιωμένο Wii και όχι κάτι άλλο.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό (α) με την απουσία games αρκετά θελκτικών στα μάτια του κοινού, (β) με την τεχνολογική του κατωτερότητα, (γ) με την αδικαιολόγητα υψηλή τιμή για την τεχνολογία που ενσωματώνει, καθώς και (δ) με την "περιθωριοποιημένη" πια αρχιτεκτονική του - τα PS4 και Xbox One έχουν παρόμοια τόσο μεταξύ τους όσο και με τα PC - έχουν πρακτικά καταστήσει το WiiU ένα προϊόν δίχως λόγο ύπαρξης. Αν εξαιρέσει κανείς, φυσικά, τους αφοσιωμένους οπαδούς της Nintendo που ναι μεν θα αγοράσουν τα συστήματά της και τα games της, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση αρκετοί σε αριθμό ώστε να περισώσουν όχι μόνο το WiiU, αλλά οποιοδήποτε σύστημα από μόνοι τους.
Η παρατήρηση αυτή οδηγεί με... μαθηματική ακρίβεια, φυσικά, στην προφανή ερώτηση: το WiiU απέτυχε. Από δω και πέρα, πού; Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν για τη Nintendo, καθώς οι επιλογές της είναι λιγοστές. Μπορεί να εγκαταλείψει το WiiU, να αποδεχθεί την αποτυχία του και να μην επενδύσει/χάσει περισσότερα χρήματα με αυτό, αλλά να στηριχθεί στα φορητά της συστήματα και να επανέλθει π.χ. σε 2-3 χρόνια με νέο οικιακό σύστημα. Μπορεί πεισματικά να συνεχίσει να το υποστηρίζει, στην οποία περίπτωση θα πρέπει απαξάπαντος να προβεί σε μείωση τιμής του (ακόμη μεγαλύτερες απώλειες) και στην ανάπτυξη πραγματικά ΑΑΑ, "πρώτης γραμμής" games, με την ελπίδα το κοινό να στρέψει την προσοχή του στο WiiU έστω και "κατόπιν εορτής", ίσως ως δεύτερο σύστημα δίπλα σε ένα PS4/Xbox One. Μπορεί, άλλωστε, όπως έχει συζητηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, να εγκαταλείψει την κατασκευή συστημάτων ψυχαγωγίας, είτε οικιακών είτε φορητών, και να αναπτύξει games με τους πασίγνωστους χαρακτήρες της για τα άλλα συστήματα της αγοράς. To σενάριο αυτό πιθανώς θα τής αποφέρει κέρδη βραχυπρόθεσμα, αλλά ουδείς μπορεί να μαντέψει πώς θα εξελιχθεί σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο.
Ίσως, φυσικά, είναι... υπερβολικά νωρίς "να γράφουμε τον επικήδειο" του WiiU. Ίσως και όχι. Το σίγουρο είναι πως μέσα στο 2014 η Nintendo θα πρέπει να πάρει μερικές πολύ δύσκολες αποφάσεις και να αποδεχθεί ρίσκα μεγαλύτερα από αυτά που είχε αποδεχθεί με το Wii το 2006. Θα αποδειχθεί αρκετή η εμπειρία της και το πολύτιμο "οπλοστάσιο" από αγαπημένους χαρακτήρες και σειρές games, ώστε να αντεπεξέλθει στην πρόκληση αυτή; Ίδωμεν!
