Τα υπόλοιπα, όπως λένε και οι Σάξονες, τα έχει πλέον καταγράψει η Ιστορία. Το αρχικό Gran Turismo σημείωσε (νόμιμες...) πωλήσεις 11 εκατομμυρίων αντιτύπων, αριθμός απίθανος για πρωτοεμφανιζόμενο όνομα στην τότε αγορά και μάλιστα αποκλειστικό σε ένα σύστημα, το PlayStation. H Sony δεν μπορούσε να μη διακρίνει τη δυναμική που έκρυβε η επιτυχία αυτή: η Polyphony Digital, η μικρή ως τότε εταιρεία ανάπτυξης του Yamauchi, "απορροφήθηκε" και τυπικά από την Sony Computer Entertainment, με μόνο πλέον αντικείμενο ενασχόλησής της τα επόμενα Gran Turismo. Το PlayStation είχε ήδη συντρίψει τόσο το Sega Saturn όσο και το Nintendo 64, τα 3D γραφικά ήταν επισήμως "το μέλλον", ο Yamauchi ένα από τα... "χρυσά παιδιά" της Sony και η "αποστολή" του, πια σαφής.
Έχοντας ζήσει όλα τα παραπάνω ως παίκτες, βέβαια, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε πως όλα αυτά δεν ήλθαν... "από το πουθενά" ακριβώς. Η Sony υποστήριξε το Gran Turismo σοβαρά από τα πρώτα του βήματα, τον προώθησε δυναμικά και στις τρεις αγορές της Ιαπωνίας, της Αμερικής και της Ευρώπης, τον "έκανε σημαία" ακριβώς στο χρονικό σημείο που φαινόταν πως το κοινό του PlayStation ήταν έτοιμο να αφήσει πίσω του τα "χαριτωμένα" γραφικά και να "αγκαλιάσει" το φωτορεαλισμό (με τα τότε δεδομένα). Είχε γίνει από πολύ νωρίς κατανοητό πως η Sony "τον πίστευε" τον τίτλο του Yamauchi, όσο κι αν ο ίδιος αρέσκεται σε συνεντεύξεις να λέει πως εξεπλάγην με τη μεγάλη επιτυχία του. Χωρίς αυτό, φυσικά, να μειώνει την αξία της επιτυχίας. Ούτε στο ελάχιστο.
Όπως αποδείχθηκε, πάντως, η τελειομανία του Kazunori Yamauchi όσον αφορά στην αίσθηση του χειρισμού των αυτοκινήτων και στην απόδοση των εντυπωσιακών replay κάθε αγώνα... δεν χαρακτήρισε απαραίτητα και την αντίληψή του για το πώς τα επόμενα Gran Turismo θα γίνονταν καλύτερα. Όχι απαραίτητα κατά την άποψη όλων. Οι λόγοι, στο άρθρο όπου καταμετρούμε τις εκδόσεις των GT από το 1997, μέχρι σήμερα!
