Το είδος του τίτλου που "πουλά συστήματα" και το WiiU χρειάζεται απεγνωσμένα, αντιθέτως, ίσως είναι το Donkey Kong Country Tropical Freeze, το οποίο αναπτύσσει εδώ και καιρό η Retro Studios υιοθετώντας και την 3D προοπτική στα γραφικά πέραν της "παραδοσιακής" 2D. Το Wii Party U, παράλληλα, καλείται να κάνει αυτό που δεν έκανε με ιδιαίτερη επιτυχία το Nintendo Land: να επιδείξει ευφάνταστους τρόπους χρήσης του ιδιότυπου χειριστηρίου του WiiU και μάλιστα σε πλαίσιο συμμετοχής πολλών παικτών ταυτόχρονα. Το περιμένουμε φέτος, σε αντίθεση με το Wii Fit U, το οποίο και επίσημα πια θα καθυστερήσει μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2014 - το λιγότερο.
Τα μεγάλα πρόβληματα του WiiU, ωστόσο, παραμένουν ανεπίλυτα μόλις ολοκληρώσει κανείς την αναφορά του στους τίτλους της ίδιας της Nintendo. Αφενός, δεν υπάρχει στον ορίζοντα εκείνος ο τίτλος του WiiU που θα "κάνει τη διαφορά" και θα δικαιολογήσει το κόστος απόκτησής του απέναντι στα PS4 και Xbox One. Αφετέρου, η υποστήριξη μόνο της Nintendo δεν αρκεί για να επιζήσει το οικιακό της φορμά - και με τις ανεξάρτητες εταιρείες είτε να μην έχουν αναπτύξει κανέναν τίτλο για WiiU είτε να την εγκαταλείπουν, όπως οι Ubisoft, EA και Konami, τα πράγματα δείχνουν πολύ δύσκολα για τον διάδοχο του Wii. Όποια games των ανεξάρτητων παραγωγών κυκλοφορήσουν φέτος για WiiU, δε - όπως τα νέα Assassin's Creed, Splinter Cell, Deus Ex και Watch Dogs - είναι βέβαιο πως θα κινούνται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο στα PS4/Xbox One. Μοναδικό "διαμάντι" του WiiU που δεν υπογράφει η Nintendo είναι το Bayonetta 2, το οποίο παίξαμε και είναι όντως εντυπωσιακό - όμως δεν είναι το είδος του video game που θα σημειώσει ευρεία εμπορική επιτυχία. Και σίγουρα, ως cult, όχι αυτό που επεκτείνει την πελατειακή βάση του WiiU.
Όταν όλα έχουν ειπωθεί, η παρουσία της Nintendo στη φετινή Ε3 δεν ήταν απλώς κακή. Ήταν θλιβερή. Οι προσδοκίες μας δεν ήταν ούτως ή άλλως ψηλά και πριν την έκθεση, αλλά η ιαπωνική εταιρεία... κατόρθωσε να κινηθεί κάτω και από αυτά τα επίπεδα, όντας παθητική, υποτονική και προβλέψιμη. Το διέκρινε κανείς ακόμη και από την κινητικότητα (ή μάλλον την έλλειψή της) στο περίπτερο της Nintendo μέσα στο LA Convention Center, όπου άλλοτε σχηματίζονταν ουρές για να παίξει κανείς 5 λεπτά με κάποιον τίτλο της: φέτος ολιγάριθμες οι επισκέψεις, καμία αναμονή και, το κυριότερο, κανένας ενθουσιασμός. Η ιαπωνική εταιρεία δεν αξιοποίησε το προβάδισμα του ενός χρόνου απέναντι στις Sony και Microsoft, δεν επέδειξε τί μπορεί να προσφέρει το σύστημά της, δεν έδωσε λόγο στους gamers να το αποκτήσουν... και τώρα θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να βρει τη θέση της στο "πεδίο μάχης" των Χριστουγέννων. Και αν το WiiU δεν "πάρει μπροστά" μέσα στους επόμενους 18 μήνες, ένα 3DS, ακόμη και επιτυχημένο, δεν αρκεί για να διατηρήσει τη Nintendo στην αγορά. Ελπίζουμε για το αντίθετο, προφανώς, γιατί ως δημιουργική δύναμη η ιαπωνική αγορά "έχει να δώσει" ακόμη πολλά. Αλλά το αν και κατά πόσο τα... ευχολόγια σε αυτό το χρονικό σημείο επαρκούν, για μία ακόμη φορά, "θα δείξει".
