Είναι αλήθεια ότι, με την Intel να έχει αποκτήσει τόσο ισχυρή θέση στην αγορά των προσωπικών υπολογιστών, πολύ λίγα νέα πρότυπα μπορούν να καθιερωθούν και να τύχουν ευρείας αποδοχής αν η αμερικανική εταιρεία δεν τα υποστηρίξει. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, όταν η Intel δήλωσε ότι δεν σχεδιάζει στα δικά της κεντρικά chipset για motherboards - τα κυκλώματα πάνω στα οποία στηρίζεται η λειτουργία - να υποστηρίξει τα πρότυπα USB 3.0 και SATA3 μέσα στο 2010, η απογοήτευση πάρα πολλών ήταν μεγάλη. Το πρώτο εξασφαλίζει πάρα, πάρα πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες επικοινωνίας ανάμεσα σε έναν Η/Υ και τα περιφερειακά του (θεωρητικά δεκαπλάσιες), το δεύτερο υπόσχεται διπλάσιες ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων από ίδιου προτύπου σκληρούς δίσκους (το τμήμα εκείνο των PC που παραμένει τροχοπέδη στις επιδόσεις των ευρέως χρησιμοποιούμενων προσωπικών υπολογιστών).

Ευτυχώς, υπάρχουν και εκείνοι οι κατασκευαστές motherboards που αναγνωρίζουν την ανάγκη μετάβασης σε σημαντικά συνδέσεις για περιφερειακά και σκληρούς δίσκους - οι Gigabyte, Asus και DFI ανήκουν σε αυτούς, αφού έχουν ανακοινώσει μητρικές που θα προσφέρουν θύρες USB 3.0 και SATA3 με δικά τους, συμπληρωματικά chipset τα οποία θα λειτουργούν συνεργατικά με αυτά της Intel. Τα πρώτα τέτοια motherboards θα κυκλοφορήσουν μέχρι το Μάρτιο και θα στηρίζονται στο κορυφαίο chipset X58 (πολύ λιγότερο και στο mainstream P55). Ένας μικρός αριθμός από Web sites έκανε, μάλιστα, τις πρώτες σχετικές δοκιμές σε εργαστηριακά μοντέλα προκειμένου να διαπιστώσει τί είδους άλμα μπορούμε να περιμένουμε στις μελλοντικές επιδόσεις των PC που θα αξιοποιήσουν τα δύο πρότυπα σωστά. Το USB 3.0 - παρά την ανώριμη μορφή του και τα πανελάχιστα προϊόντα που αυτή τη στιγμή το λαμβάνουν υπόψιν τους - πλησίασε αρκετά στις θεωρητικές του επιδόσεις, αποδίδοντας 5 ή 6 φορές πιο γρήγορα στη μεταφορά δεδομένων από ένα τυπικό περιφερειακό USB 2.0.

Το SATA3, ωστόσο, δείχνει ακόμη ανέτοιμο, με απρόβλεπτα και ασταθή αποτελέσματα στις μετρήσεις. Το γεγονός καταμαρτυρά αφενός την ανάγκη κατασκευής σκληρών δίσκων ειδικά σχεδιασμένων γι' αυτό (και όχι δίσκους σαν τους σημερινούς που απλά "φορούν" τη νέα συνδεσμολογία), αφετέρου το μεγάλο περιθώριο βελτιστοποιήσεων που υπάρχει μέχρι την εμφάνιση εμπορικών προϊόντων. Υπάρχουν ανησυχίες, δε, ότι οι τυπικοί μηχανικοί σκληροί δίσκοι δεν θα αξιοποιήσουν πραγματικά το μεγαλύτερο εύρος μεταφοράς δεδομένων που προσφέρει το SATA3 από το SATA2, αλλά ότι θα χρειαστούν ικανότεροι τεχνολογίας SSD για να γίνει πραγματικά ορατή η διαφορά. Βεβαίως είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα για ο,τιδήποτε, με τόσες πολλές ρυθμίσεις και βελτιώσεις στον ορίζοντα πριν οι κατασκευαστές αρχίσουν να προωθούν σοβαρά την έκδοση "3.0". Ας ελπίσουμε πάντως όλα αυτά να λειτουργήσουν και ως καταλύτης ώστε η Intel να αποφασίσει να υποστηρίξει συντομότερα και τα δύο πρότυπα με τα δικά της chipset, καθώς μόνο έτσι θα έχουν εξαπλωθεί σε ικανοποιητικό ποσοστό Η/Υ έως τα τέλη του 2010. Για να δούμε, για να δούμε...