Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι, ειδικά από τα τέλη της περασμένης χρονιάς και μετά, η αληθινή πρόκληση για τους κατασκευαστές smartphones με Android δεν βρίσκεται στο να φέρουν στην αγορά κορυφαία σε δυνατότητες και προδιαγραφές, πανάκριβα κινητά. Είναι να φέρουν προσεγμένες, καλής κατασκευής και αξιοπρεπών δυνατοτήτων συσκευές, σε όσο το δυνατόν χαμηλότερη τιμή ώστε να βοηθήσουν τη μετάβαση του καταναλωτικού κοινού από τα "απλά" τηλέφωνα στα smartphones. Θέση και ρόλος για τα HTC One και Samsung Galaxy S4 αυτού του κόσμου υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, είναι όμως τα μοντέλα με κόστος έως και €200 (ιδανικά €150) αυτά που "κινούν την αγορά". Σε αυτό το πλαίσιο η διάθεση του Optimus L5 II από την LG είναι εξ ορισμού αξιοπρόσεκτη: με ονομαστικό κόστος τα €199 αλλά πρακτικό τα €175 (το συναντήσαμε και στα €160) είναι μία πρόταση που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Είναι και... must-buy και αν ναι, για ποιούς;

Όπως και με άλλα προσιτά smartphones στο παρελθόν, "το κλειδί" στο εκάστοτε μοντέλο κινητού είναι να διακρίνει κάποιος πού έχουν γίνει οι - αναπόφευκτες - "υποχωρήσεις", ώστε να αποφασίσει αν θα τον αποθάρρυναν ή όχι να το αγοράσει. Στο Optimus L5 II, πάντως, οι πρώτες ώρες ενασχόλησης δεν φανερώνουν "εκπτώσεις" ούτε στην ποιότητα κατασκευής (που είναι προσεγμένη έστω κι αν τα υλικά δεν είναι πολυτελή), ούτε στις επιδόσεις (που είναι επαρκέστατες για όλα σχεδόν τα πράγματα που θα ήθελε να κάνει σε καθημερινή βάση ένας τυπικός χρήστης). Δεν είναι ούτε και στον εξοπλισμό, που περιλαμβάνει όλους τους αναμενόμενους αισθητήρες, τους τρόπους ασύρματης διασύνδεσης αλλά και τη δυνατότητα επέκτασης του αποθηκευτικού χώρου μέσω κάρτας μνήμης microSD. Υπάρχει ακόμη και δέκτης NFC ("επικοινωνίας με την επαφή επιφανειών", κάτι που συναντάμε κυρίως σε ακριβότερα μοντέλα προς το παρόν.

Εκεί που έχουν γίνει υποχωρήσεις είναι σε τρεις ουσιαστικά τομείς. Ο ένας είναι αυτός της οθόνης: για προσιτό τηλέφωνο αυτή δεν είναι καθόλου κακή, αλλά έχουμε... καλοσυνηθίσει με τις οθόνες υψηλής ανάλυσης και τώρα τα 800x480 pixel σε διαγώνιο 4 ιντσών μας φαίνονται οριακά επαρκή (ενώ μια χαρά ήταν μόλις 9 μήνες πριν!). Ο δεύτερος είναι αυτός της κύριας κάμερας, της οποίας δεν μας ενόχλησε τόσο ο χαμηλής ανάλυσης αισθητήρας (5 Megapixel), αλλά η αδυναμία να συγκεντρώσει αρκετό φως ώστε να συλλαμβάνει φωτογραφίες με πολλή λεπτομέρεια. Με άλλα λόγια σε κακές συνθήκες φωτισμού τα αποτελέσματα θα είναι αναγκαστικά αμφίβολης ποιότητας. Όπως εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς, το ίδιο ισχύει και για τη σύλληψη video.