Το τοπίο των smartphones που στηρίζονται στο λειτουργικό της Google, το Android, έχει διαμορφωθεί με τρόπο ιδιαίτερα ενδιαφέροντα μέσα στο 2013. Συνεχίζουμε να έχουμε ποικιλία στις ζώνες τιμών - π.χ. έως €199, έως €299, έως €499, €500 "και πάνω" - αλλά οι όποιες διαχωριστικές γραμμές υπήρχαν, δεν ισχύουν απαραίτητα. Όχι για το κοινό στο οποίο θεωρητικά απευθύνονται τα κινητά αυτά βάσει τιμής, τουλάχιστον. Με άλλα λόγια δεν είναι βέβαιο πως ένα "μέσης τιμής" smartphone θα καλύψει "τον μέσο χρήστη" (όπως ορίζεται αυτός τέλος πάντων...), όπως και δεν είναι απίθανο πως ένα "φθηνό" smartphone θα καλύψει πολύ περισσότερο κόσμο απ' όσο αρχικά δείχνει. Η HTC έχει κατ' εξοχήν επιτυχημένη παράδοση "στα πολύ ψηλά" και στα "μεσαία προς χαμηλά" όσον αφορά στα smartphones με Android - και το One Mini, ο "μικρός αδελφός" του συνολικά καλύτερου κατά τη γνώμη μας smartphone φέτος, δεν ανήκει σε αυτές τις δύο κατηγορίες. Ίσως φιλοδοξεί να είναι... μια κατηγορία από μόνο του! Τα καταφέρνει;

Αν μόνο η "πρώτη εντύπωση" είχε τη μεγαλύτερη σημασία, το One Mini πιθανότατα θα κατάφερνε να είναι "μια κατηγορία από μόνο του"... και μάλιστα με άνεση. Η HTC έχει κρατήσει σχεδόν όλα τα σχεδιαστικά στοιχεία που αυτή τη στιγμή καθιστούν το One το ομορφότερο κινητό της αγοράς, τα έχει προσαρμόσει σε περίβλημα που φιλοξενεί οθόνη μικρότερης διαγωνίου (4.3 ιντσών αντί 4.7) και έχει συνθέσει μία συσκευή η οποία τυπικά κοστίζει μεν €499, αλλά "αποπνέει πολυτέλεια" που smartphones σχεδόν διπλάσιου κόστους δεν πλησιάζουν. Το μικρότερο μέγεθος οθόνης έχει επηρεάσει και το σχήμα του (το Mini είναι περισσότερο "στενόμακρο" από το One), ενώ η πλαστική λωρίδα περιμετρικά της συσκευής φαίνεται κατά τι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του One. Αλλά αυτές είναι διαφορές που δεν αλλοιώνουν την σαφή, σαφέστατη εικόνα του... "μικρού αδελφού": το Mini προέρχεται από το ίδιο DNA με το One, θετικό όντως "από μόνο του".

Η αίσθηση που απορρέει, άλλωστε, από το Mini όταν το χειρίζεται κανείς μοιάζει πολύ σε αυτήν του "μεγάλου" One (και) επειδή το Mini έχει κρατήσει τόσο το μεταλλικό σώμα - το πιο ευχάριστο στην αφή υλικό αυτή τη στιγμή - όσο και το ελαφρώς κυρτό σχήμα στην πίσω πλευρά του. Αν μη τί άλλο, το One Mini είναι ευκολότερο στη χρήση από το One, επιστρέφοντας στο επίπεδο εργονομίας της "άμεσης πρόσβασης με τον αντίχειρα σε όλη την οθόνη", την οποία η Apple συνεχίζει να εφαρμόζει με επιτυχία (και καθόλου τυχαία) στο τέταρτο κατά σειρά iPhone της φέτος. Φυσιολογικά σε μέγεθος χέρια φτάνουν στην πάνω αριστερή γωνία της οθόνης με άνεση. Γυναικεία ίσως όχι με την ίδια, πάντως smartphone που επιβάλλει τον χειρισμό με... τα δύο χέρια, το One Mini δεν είναι. Προσθέτοντας κανείς και την ποιότητα της οθόνης στην όλη εξίσωση (ανάλυσης 720p μεν αλλά πεντακάθαρη και με πειστικά χρώματα), έχει ένα smartphone που δεν περνά ούτε αδιάφορο, ούτε απαρατήρητο όπως πολλά άλλα της "μέσης προς ανώτερης" κατηγορίας.