Με μερικά από τα πιο δημοφιλή βιβλία του να γιορτάζουν φέτος την 60η τους επέτειο, ο Sheldon Allan Silverstein (1930-1999), γνωστότερος ως Shel Silverstein παραμένει ένας από τους πιο αιθαλείς και αγαπημένους συγγραφείς για παιδιά και γονείς. Με τη λιτή και επιδραστική εικονογράφηση να εντάσσεται δημιουργικά στην πλοκή - ειδικά στα εμβληματικά "Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο" - και στο "Το κομμάτι που λείπει" που κυκλοφορεί φέτος για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα, και το ηθικό δίδαγμα να περνάει με χιούμορ και τρυφερότητα, τα έργα του πολυπράγμονα Silverstein, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σικάγο των ΗΠΑ και ασχολήθηκε με τη συγγραφή, την ποίηση, τη δημιουργία κινουμένων σχεδίων, τη σύνθεση μουσικής και το θέατρο, δεν έχουν μεταφραστεί τυχαία σε περισσότερες από 47 γλώσσες και έχουν πουλήσει περισσότερα από είκοσι εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.
"Και τώρα ... μια ιστορία για ένα πολύ παράξενο λιοντάρι - για την ακρίβεια, το πιο παράξενο λιοντάρι που έχω συναντήσει ποτέ". Έτσι άρχιζε το πρώτο παιδικό βιβλίο του Σελ Σίλβερσταϊν, "Lafcadio, the Lion Who Shot Back". Αστείο και λυπητερό μαζί, έχει κάνει τους αναγνώστες να γελούν αλλά και να προβληματίζονται από τότε που εκδόθηκε το 1963. Την επόμενη χρονιά ακολούθησαν τέσσερα νέα βιβλία. Το πρώτο, "Το δέντρο που έδινε", είναι η γνωστή στους περισσότερους αναγνώστες του, συγκινητική ιστορία για την αγάπη ενός δέντρου για ένα αγόρι και μαζί μια ιστορία για την ενηλικίωση, τη σχέση γονιού παιδιού αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα. Σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Chicago Tribune το 1964, ο Shel μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε προσπαθώντας να εκδώσει το βιβλίο. "Όλοι το λάτρευαν, συγκινούνταν από αυτό, το διάβαζαν και έκλαιγαν και έλεγαν ότι ήταν πανέμορφο. Αλλά... ένας εκδότης είπε ότι ήταν πολύ μικρό. . ." Κάποιοι πίστευαν ότι ήταν πολύ θλιβερό. Άλλοι θεώρησαν ότι το βιβλίο βρισκόταν κάπου ανάμεσα στην ενήλικη και την παιδική λογοτεχνία και δεν θα ήταν δημοφιλές. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να αποφασίσει η Ursula Nordstrom, η θρυλική εκδότρια της Harper & Row, να το εκδώσει. Τον άφησε μάλιστα να κρατήσει το θλιβερό τέλος, θυμόταν ο Σελ, "επειδή η ζωή, ξέρετε, έχει αρκετές φορές θλιβερό τέλος. Δεν χρειάζεται να γελάσεις, ακόμα κι αν τα περισσότερα από τα έργα μου είναι χιουμοριστικά". Με τέσσερα πλέον βιβλία του Shel Silverstein να κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα, το σύμπαν του θρυλικού συγγραφέα δεν ήταν ποτέ πιο κοντά μας.
"Το κομμάτι που λείπει συναντά το Mεγάλο Ο"
Ο μύθος της αναζήτησης και της ολοκλήρωσης που έχει συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας. Όλοι μας ψάχνουμε την ολοκλήρωση μέσα από την αγάπη. Το ταξίδι είναι συνάμα πραγματικό και μεταφορικό, το τέλος αναμενόμενο, αλλά με μια συγκινητική μεταφορική διάσταση. Την ολοκλήρωση και την αγάπη θα τα βρούμε πρώτα μέσα μας.
Μια τρυφερή ιστορία που μαθαίνει στα παιδιά πώς για να μπορέσουμε να συνδεθούμε με τους άλλους, πρέπει πρώτα να αποδεχτούμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί τελικά για τη συνύπαρξη και την ευτυχία δεν αρκούν απλώς δύο "μισά" αλλά δύο "ολόκληρα".
"Ένας καμηλοπάρδαλος και μισός"
Αν είχες έναν καμηλοπάρδαλο ψηλό και τεντωνόταν και ψήλωνε άλλο τόσο και μισό θα 'χες έναν καμηλοπάρδαλο και μισό. Αν του κολλούσες τριανταφυλλάκι στο ένα του το ρουθουνάκι. Αν το παπούτσι του είχε χοντρή σόλα και πατούσε το κουτί με την κόλλα. Αν χτενιζόταν με καρέκλα αντί για χτένα και τα μαλλιά του 'μέναν μπερδεμένα. Και κάπως έτσι συνεχίζεται η ιστορία.
Τα παιδιά θα διασκεδάσουν με τις περιπέτειες του μικρού καμηλοπάρδαλου, οι οποίες ολοκληρώνονται με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Η ασύγκριτη εικονογράφηση του Shel Silverstein πλαισιώνει το χιούμορ και την ευφυΐα του έμμετρου, ομοιοκατάληκτου κειμένου. Ένα βιβλίο που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1964, αλλά διαβάζεται αδιάκοπα μέχρι σήμερα.
"Το δέντρο που έδινε"
Ήταν μια φορά μια Μηλιά, που αγαπούσε ένα παιδάκι, πολύ. Κάπως έτσι ξεκινάει μία από τις κλασικότερες εικονογραφημένες ιστορίες, γραμμένη από τον Shel Silverstein. "Το δέντρο που έδινε", είναι το γνωστότερο ενδεχομένως έργο του συγγραφέα και κυκλοφορεί σε συλλεκτική έκδοση και σε νέα μετάφραση των Άγγελου Αγγελίδη - Μαρίας Αγγελίδου. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1964 από την Harper & Row και μέχρι σήμερα έχει μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες παγκοσμίως.
Η ιστορία αναφέρεται στη σχέση μιας μηλιάς κι ενός παιδιού καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Όταν το παιδί είναι μικρό, επισκέπτεται καθημερινά τη μηλιά, κάνει κούνια στα κλαδιά της και ξεκουράζεται στη σκιά της. Μεγαλώνοντας, όμως, ζητάει ολοένα και περισσότερα από αυτήν, ενώ περνάει όλο και λιγότερο χρόνο μαζί της…
Κάθε μέρα το παιδί την επισκεπτόταν, μάζευε τα μήλα της, σκαρφάλωνε στον κορμό της, έκανε κούνια στα κλαδιά της. Και η Μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Όσο το παιδί μεγάλωνε, ζητούσε συνέχεια όλο και περισσότερα, ξανά και ξανά. Και το δέντρο έδινε, έδινε κι έδινε και χαιρόταν η καρδιά του.
Το κλασικό και πολυαγαπημένο βιβλίο τού συγγραφέα συγκινεί διαχρονικά μικρούς και μεγάλους, συνθέτει έναν ύμνο στην ανιδιοτέλεια, αλλά συνιστά και μια τρυφερή αλληγορία τόσο για τη ζωή που κάνει τον κύκλο της όσο και για τον άνθρωπο που ωριμάζει βλέποντας τις ανάγκες του να μεταβάλλονται διαρκώς σε κάθε στάδιο της ζωής του.
"Το κομμάτι που λείπει"
Κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά το 2024 από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση των Άγγελου Αγγελίδη - Μαρίας Αγγελίδου.
Του έλειπε ένα κομμάτι. Και ήταν λυπημένος. Ξεκίνησε λοιπόν να βρει το κομμάτι που του έλειπε. Και κυλώντας τραγουδούσε το τραγούδι του. Στην αναζήτησή του για "Το κομμάτι που λείπει", ανακαλύπτει κάτι που πολύ απλά, πολύ τρυφερά περιγράφεται σε αυτή την ιστορία, μια ιστορία που διερευνά με βαθιά ειλικρίνεια το ταξίδι προς την ολοκλήρωση.
Μια τρυφερή αλληγορία για την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση. Κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά το 2024 από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση των Άγγελου Αγγελίδη - Μαρίας Αγγελίδου. Όπως τα περισσότερα κείμενα του Silverstein, έτσι κι αυτή η ιστορία αποτελεί μια διαχρονική αλληγορία που επιδέχεται πολλαπλές ερμηνείες και αναγνώσεις και απευθύνεται σε αναγνώστες κάθε ηλικίας. Σύμφωνα με το βιβλίο, η πραγματική ικανοποίηση βρίσκεται στην απόρριψη της ιδέας ότι υπάρχει το ιδεατό που θα μας κάνει ευτυχισμένους.