ΝΟΤΙΑ ΡΟΔΟΣ

σοφιστικέ χαλάρωση

Beach life με φόντο τους αμμόλοφους, καινούρια πολυτελή resorts και boutique hotels, μποέμ περίπατοι… κάτω από την Ακρόπολη, εκδρομές σε χωριά-ζωγραφιές και ιταλικά μνημεία. Με πόλο έλξης τις ατέλειωτες αμμουδιές από τον Κάλαθο ως το Πρασονήσι και «πρωτεύουσα» την ένα-νησί-μες-στο-νησί Λίνδο, η νότια πλευρά της Ρόδου είναι ένας αυτόνομος, ανερχόμενος καλοκαιρινός προορισμός για τους λάτρες της back to basics πολυτέλειας.

Έχοντας μόλις πριν από λίγα λεπτά παρκάρει στην αρχή του παραδοσιακού οικισμού της Λίνδου (από ’δω και πέρα ξεχνάμε το αυτοκίνητο), χαιρετάω στα πεταχτά τον Μιχάλη Μαυρίκο, υποσχόμενη να γυρίσω το βράδυ για να δοκιμάσω τις νέες γεύσεις του εστιατορίου. Όσο και αν με δελεάζουν οι περιγραφές των πιάτων, βιάζομαι να πάρω το μονοπάτι για την Ακρόπολη, για να δω επιτέλους κι από κοντά το boutique hotel του Μιχάλη Μελένου, σποραδικές γεύσεις από το οποίο έχω πάρει τα τελευταία τέσσερα καλοκαίρια που κατεβαίνω στο νησί για την έρευνα του «Ρόδος Guide». Και οι δύο Μιχάληδες ήταν από τους πρώτους Λίνδιους που γνώρισα. Τους οφείλω το ότι μέσα από τα μάτια και τις διηγήσεις τους ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα την πόλη τους, κάνοντας τα στραβά μάτια στις δεκάδες ασχήμιες που πληγώνουν την εξωτερική εικόνα ενός από τους ομορφότερους παραδοσιακούς οικισμούς στην Ελλάδα: από τους ψεύτικους κίονες και τους κράχτες (hello, είμαστε στο 2005!) μέχρι τα εκπληκτικά καπετανόσπιτα με τα βοτσαλωτά δάπεδα και τις ζωγραφιστές οροφές που έχουν μεταμορφωθεί σε φθηνές British pubs, με τηλεοράσεις που παίζουν αθλητικά και τουρίστες που παραγγέλνουν κοκτέιλ με βότκα και γάλα Carnation (ναι, ζήσαμε να το δούμε κι αυτό).

Τα τελευταία χρόνια πάντως η Λίνδος κάνει αργά αλλά σταθερά δυναμικό comeback, χάρη στις πρωτοβουλίες μεμονωμένων ανθρώπων που έχουν άποψη και επενδύουν σε ποιοτικές μονάδες: από τον πρώτο διδάξαντα Μαυρίκο μέχρι το κέντρο περιποίησης Lindos Spa σε ένα αναπαλαιωμένο καπετανόσπιτο, και από τα μικρά ατμοσφαιρικά εστιατόρια όπως το Αμβροσία μέχρι το Μελένος-Λίνδος. Από τη στιγμή που αντικρίζεις την περίτεχνη πρόσοψη του καινούριου μικρού αυτού all suite hotel με τη σκαλιστή κοκκινωπή πορόπετρα και τις πήλινες γαβάθες με τα ροδοπέταλα και τα λουλούδια, αντιλαμβάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε ένα ξενοδοχείο των αισθήσεων: οι μυρωδιές της λεμονιάς, της βιολέτας, του ιβίσκου, στους εντελώς εξωτικούς κήπους. η γεύση των βρασμένων σε πορτό κόκκινων φρούτων του σμυρναίικου γλυκού κουσάφι και το λινδιακό ντολμαδάκι-amuse bouche στο εστιατόριο. τα περίτεχνα ταβάνια που ο Άγγλος καλλιτέχνης και φίλος του Μιχάλη, Donald Green, ζωγράφιζε επί χρόνια. ο ήχος του τρεχούμενου νερού στις βρύσες του κήπου με τα χειροποίητα ανατολίτικα πλακάκια στο στιλ της κεραμικής του Ιζνίκ, τα οποία στολίζουν και τα μπάνια των δωματίων. το άγγιγμα των κεντητών σουζάνι (διακοσμητικά υφάσματα) πάνω από το προσκεφάλι του οντά-κρεβάτι. Aν και πληροί και στα χαρτιά τα στάνταρ άνεσης ενός καλού ξενοδοχείου, η αξία του «Μελένος Λίνδος» δεν μπορεί να μετρηθεί στα τετραγωνικά κάθε σουίτας ή στα amenities του μπάνιου. Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο-κατάθεση ψυχής, όπου τα πάντα είναι χειροποίητα. Κάθε σουίτα είναι διαφορετική: εντελώς υποκειμενικά ξεχωρίζουμε την «3», με υπέροχη θέα από την βεράντα αλλά και από το κρεβάτι, την «11», η μοναδική για τέσσερα άτομα με τεράστια βεράντα, τις ρομαντικές θολωτές «5» και «6» με μπλε τζαμένιο χώρισμα ανάμεσα στην κρεβατοκάμαρα και μπάνιο που χαρίζει ένα υπέροχο φως τη νύχτα, την σαν-μουσείο «1» με υπέροχα κομμάτια-αντίκες, την cosy, αν και κάπως «χειμωνιάτικη», «10» με έναν επιπλέον οντά με ζωγραφιστή οροφή για χουχούλιασμα.

ζωή και παραλία

Βόλτα στην Ακρόπολη της Λίνδου, κλασική εμπειρία.

Στη Λίνδο μπορείς να ξεχαστείς αγναντεύοντας από τη μία το κάστρο και από την άλλη τον κόλπο που καταλήγει στον «Τάφο του Κλεόβουλου», απολαμβάνοντας σπιτικό ιταλικό παγωτό «γιαούρτι με μέλι και καρύδια» στην χοχλακωτή αυλή της τζελατερίας Gelo Blue, ή διαλέγοντας αέρινα λινά φορέματα στην μπουτίκ του Lindos Spa. Το μοναδικό κοκτέιλ ζέστης και υγρασίας, όμως, δεν αργεί να σε βάλει στο τριπ της αναζήτησης παραλίας. Για μένα το ιδανικό σενάριο θα ήταν να μοιράσω τις διακοπές μου ανάμεσα σε Λίνδο και Κιοτάρι, τη μεγαλύτερη παραλία του νότου: τις μισές μέρες ατμοσφαιρικές τσάρκες αλά μπρατσέτα στα σοκάκια και τις υπόλοιπες απόλυτο άραγμα σε ένα από τα resorts των παραλιών. Η πιο δυνατή νέα άφιξη εδώ είναι το Lindian Village, ένα resort αποθέωση της πολυτέλειας και της ιδιωτικότητας, που φέρνει νέα δεδομένα στο προφίλ μιας περιοχής όπου μέχρι πρότινος έμεναν κυρίως all-inclusive γκρουπ ξένων. Αν και ορκισμένη λάτρις της θάλασσας, δυσκολεύομαι να αφήσω την προσωπική μου πισίνα σε μια από τις σουίτες του Lindian Village, ακόμη και με δεδομένο ότι το ξενοδοχείο ακουμπάει σε μία από τις καλύτερες αμμουδιές της νότιας Ρόδου. Οι αυλές των pool suites με τα πανέμορφα μπαμπού σαλονάκια και την πισίνα, αλλά και οι βεράντες των junior suites με τα ξύλινα ντεκ και το εξωτερικό τζακούζι, ενσαρκώνουν απόλυτα το όνειρο της ιδιωτικότητας, ενώ η παραλία με τα island beds, το spa με το ατμοσφαιρικό χαμάμ και τα πέντε εστιατόρια, το καθένα διακοσμημένο στο concept της κουζίνας που σερβίρει –προσωπική προτίμηση το φουλ του κόκκινου thai–, σου δίνουν σοβαρό λόγο να μη φύγεις σχεδόν καθόλου από το ξενοδοχείο για μερικές μέρες. Το… καρότο για να βγεις πάλι είναι αρκούντως δελεαστικό, αφού σε αυτό το τμήμα του νησιού βρίσκονται μερικές από τις πιο εντυπωσιακές και παρθένες παραλίες του. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια σχεδόν ενιαία αμμουδιά χιλιομέτρων, την οποία μπορείς να προσεγγίσεις από διάφορα σημεία: στο Κιοτάρι θα βουτήξεις αν θέλεις κόσμο και θαλάσσια σπορ, στο Γεννάδι θα παρακάμψεις τις βίλες για να αναζητήσεις το δικό σου πριβέ κομμάτι αμμουδιάς, ή θα χορέψεις με το παρεό σε ένα από τα κυριακάτικα πάρτι με γνωστούς d.js στο beach bar Sundance. Στην κουκλίστικη οργανωμένη Γλύστρα θα χαλαρώσεις κάτω από τα πευκάκια, στο Πρασονήσι θα χαζέψεις τα παιχνίδια της φύσης: από τη μια πλευρά της παραλίας κύμα, από την άλλη απόλυτη ηρεμία – οι σέρφερ έρχονται εδώ απ’ όλον τον κόσμο. Για πιο πριμιτίφ καταστάσεις, ετοιμαστείτε να σκονίσετε το αυτοκίνητό σας αναζητώντας τον Άγιο Παύλο (ή Άγιο Γεώργιο κατ’ άλλους – ταμπέλα δεν υπάρχει ούτως ή άλλως), από τις πιο εξωτικές αμμουδιές της Ρόδου. Βάλτε σημάδι την έρημη ιταλική εκκλησία στο δρόμο από Γεννάδι προς Κατταβιά. Ακριβώς απέναντι, ανάμεσα σε εκείνες τις συστάδες κυπαρισσιών (άλλο ένα πεσκέσι των Ιταλών), ξεκινάει ο χωματόδρομος που καταλήγει στον παράδεισο: κέδροι και αμμόλοφοι όσο πάει το μάτι – τύφλα να ’χει το νησάκι της Χρυσής, απέναντι από την Ιεράπετρα της Κρήτης. Παρακαλώ, να μείνει μεταξύ μας…

μποέμ αυτοκινητάδες με allure ιταλοκρατίας

Στα Βλυχά η χρυσή άμμος και η βαθιά θάλασσα εγγυώνται ένα ωραίο μπάνιο.

Αν ήμουν έπαρχος των Δωδεκανήσων, δήμαρχος της Ρόδου έστω, θα είχα χαράξει σίγουρα τους Δρόμους της Ιταλοκρατίας με σημειωμένα στο χάρτη τα πιο σημαντικά μνημεία ανά το νησί –από τα διάσημα λουτρά της Καλλιθέας μέχρι τα άγνωστα διοικητικά κτίρια της Ελεούσας– ακόμη κι αν τα περισσότερα από αυτά έχουν περιπέσει σε μια κατάσταση γοητευτικής ντεκαντάνς. Στη νότια Ρόδο, εκτός από τον κυπαρισσόδρομο και την εκκλησία με το κωνικό καμπαναριό που δεσπόζουν το ένα απέναντι από το άλλο στο δρόμο από Γεννάδι προς Κατταβιά, θα σημείωνα το δρόμο για τις έρημες μεσοπολεμικές βίλες κοντά στη στρατιωτική περιοχή, νότια της Κατταβιάς. Ολοκληρώστε τη βόλτα σας αλά ιταλικά με μια αυθεντική πουτανέσκα στην πολύχρωμη αυλή της Martina’s μες στο χωριό της Κατταβιάς.

Άλλη μια ωραία αυτοκινητάδα είναι ο γύρος των χωριών της νότιας Ρόδου που είναι και τα ομορφότερα του νησιού: λεμονίτα κάτω από τα πλατάνια στην αποκλείεται-να-είμαι-στη-Ρόδο πλατεία της Λαχανιάς (το πιο κουκλίστικο χωριό της Ρόδου, με όμορφα παλιά σπίτια στα οποία κατοικούν κυρίως ξένοι), sightseeing στον Ασκληπειό με το μεσαιωνικό κάστρο και τη βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, ντόπια κρέατα στο παλιό χάνι όπου στεγάζεται η ταβέρνα Πέτρινο στο χωριό Βάτι. Και για να μην ξεχνιόμαστε, οι ιδιοκτήτες της ταβέρνας Πέτρινο θα σας «χαρτογραφήσουν» τους εδώ δρόμους των Ιταλών – από τα εγκαταλειμμένα κτίρια και τους καταυλισμούς των στρατιωτών μέχρι τη θρυλική «Σπηλιά του Μουσολίνι», στο δρόμο για το Ίστριο.

ΠΥΞΙΔΑ ΝΟΤΙΑ ΝΟΤΟΣ

Lindian Village

κωδικός κλήσης 22440

οι must διευθύνσεις της Λίνδου