Η δέκατη Μούσα
Ένα χωριό-έκπληξη, σκαρφαλωμένο στα 1000 μ. υψόμετρο, αγναντεύει τον Όλυμπο, διαλαλεί τις φυσικές του ομορφιές και βιώνει με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο την ανάπτυξη του ορεινού τουρισμού της χώρας. Όμορφα mountain resorts, γοητευτικοί ξενώνες, μπαράκια με στιλ, ταβέρνες με απλές γεύσεις και ένα μικρό χιονοδρομικό κέντρο αναβαθμίζουν έναν, έτσι κι αλλιώς, εντυπωσιακό φυσιολατρικό προορισμό.
Tην τελευταία φορά που βρέθηκα στα Πιέρια και το Ελατοχώρι ήταν το 1999, σε ένα tour γνωριμίας με τις φυσικές ομορφιές της Πιερίας. Αυτή τη φορά όμως, ήταν η τουριστική ανάπτυξη του χωριού και της περιοχής γενικότερα που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό. Το είχαμε ακούσει φυσικά, αλλά δεν το φανταζόμασταν. καμία σχέση με το άγνωστο χωριουδάκι που είχα αφήσει πίσω μου. Τότε, μόλις είχε ανοίξει εδώ το ξενοδοχείο «Μύθος» και όλοι μιλούσαν για μέγα στοίχημα. Τώρα πια όμως, το Ελατοχώρι δεν μετράει απλώς πάνω από είκοσι ξενοδοχεία και ξενώνες. φιλοξενεί και ένα από τα καλύτερα ίσως mountain resorts της Ελλάδας, το ολοκαίνουργιο «Σεμέλη».
Ένα είναι σίγουρο: το Ελατοχώρι μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για όσους ασχολούνται με τον ορεινό τουρισμό. Γιατί, καλοδεχούμενη μεν η ανάπτυξη και οι επενδύσεις από τους ιδιώτες, αλλά οι υποδομές σε κρατικό επίπεδο παραμένουν ίδιες και φυσικά δεν αρκεί ένα καλό κατάλυμα για να γίνει ένα χωριό ταξιδιωτικός προορισμός... Ας περάσουμε όμως στα ευχάριστα.
Από την Αθήνα στο Ελατοχώρι
Ο Όλυμπος υψώνεται στην είσοδο της Μακεδονίας, σχεδόν αλαζονικός μέσα στην επιβλητικότητά του. Δεν σου περνάει από το μυαλό να τον κατακτήσεις σε ένα απλό σαββατοκύριακο. Έτσι, φλερτάρουμε μαζί του κι αποφασίζουμε να τον κυκλώσουμε από τα Πιέρια. Εδώ όπου ο Δίας κατέβαινε συχνά πυκνά για τις γυναικοδουλειές του και οι αρχαίοι «εγκατέστησαν» τις Πιερίδες Μούσες, ιέρειες των τεχνών και των γραμμάτων. Γιατί, σε αντίθεση με το «άπιαστο όνειρο» του Ολύμπου, τα Πιέρια, η νοητή του συνέχεια δηλαδή, ήταν και παραμένουν η ήρεμη δύναμη. Εδώ μπορείς να περπατήσεις, να απολαύσεις τη φύση, να στοχαστείς, να γαληνέψεις. Τα ήρεμα καταπράσινα δάση, οι ατέλειωτες πηγές που «σκάβουν» εντυπωσιακά φαράγγια, τα γραφικά χωριά συνθέτουν ένα τοπίο μαγευτικό και συνάμα προσβάσιμο σε όλους. Οργανώστε ένα χαλαρό φυσιολατρικό weekend με πεζοπορίες μέσα στο δάσος, διαδρομές με τζιπ σε χωματόδρομους, σκι στο μικροσκοπικό χιονοδρομικό και... αρχαιολογικό σαφάρι – πάνω στον άξονα της εκδρομής, θα βρείτε το Δίον και με μια παράκαμψη τη Βεργίνα, δύο από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Μακεδονίας.
Το δικό μας σχέδιο ήταν απλό: θα κυκλώναμε τον Όλυμπο και θα τον αγναντεύαμε από το Ελατοχώρι. Ζήλεψε όμως ο αυτός, τυλίχτηκε σε μιαν αντάρα και δεν μας αποκαλύφτηκε ούτε για μια στιγμή. Μόνο όταν τον πλησιάσαμε πολύ, από το Λιτόχωρο, καταφέραμε να δούμε κάτι από τη φθινοπωρινή του μεγαλοπρέπεια. Και το Λιτόχωρο το βρήκαμε πολύ βελτιωμένο από την τελευταία μας επίσκεψη. Η αιτία της παράκαμψής μας όμως ήταν γευστικής φύσεως και ακούει στο όνομα «Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω». Η ονομαστή πια γαστρονομική κουζίνα του Ανδρέα Γάβρη είναι must σε κάθε διαδρομή μας στη Βόρεια Ελλάδα. Αυτή τη φορά, δοκιμάσαμε φοβερά ψητά μανιτάρια, ριζότο με άγρια μανιτάρια, τσουκνίδα και λάδι τρούφας, αγριογούρουνο με δαμάσκηνα, αρνάκι με ελιές και πλιγούρι και... δεν θέλαμε να φύγουμε. Καθώς όμως ήμασταν on the road για Ελατοχώρι, δεν τολμήσαμε να δοκιμάσουμε κάποιο από τα 250 κρασιά της wine list – μια άλλη φορά ίσως.
Από το Λιτόχωρο, μπήκαμε στο δρόμο Κατερίνης-Ελασσόνας κι ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα. Σε λιγότερο από μισή ώρα φτάναμε στο Ελατοχώρι. Βυθισμένο στην ομίχλη, μας χάρισε το πιο όμορφο φθινοπωρινό του πλάνο. Ξέρετε, αυτή τη γλυκιά αίσθηση που αποπνέει το νοτισμένο χώμα σε συνδυασμό με το αναμμένο τζάκι... Κουρασμένοι από το ταξίδι, αναζητήσαμε το καταφύγιό μας, το ξενοδοχείο «Σεμέλη».
«Σεμέλη mountain resort», η έκπληξη της Μακεδονίας
Έχουμε βγει από το χωριό, μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά σε δάση οξιάς, στο δρόμο προς το χιονοδρομικό και με μια μικρή παράκαμψη φτάνουμε στην πόρτα του «Σεμέλη». Ο μοναστηριακός του όγκος είναι τυλιγμένος στην ομίχλη, αποκτώντας ένα απόκοσμο ύφος. Πρώτη έκπληξη, τα σκαμπό-νάνοι του Philippe Starck που σε υποδέχονται στη ρεσεψιόν. Δεύτερη και μεγαλύτερη το ίδιο το ξενοδοχείο και η διαμονή μας εδώ...
Φιλόδοξη επένδυση, εντυπωσιακή αισθητική στην οποία συνυπάρχουν αρμονικά το σύγχρονο ντιζάιν και η παράδοση, υψηλή ποιότητα υπηρεσιών, σέρβις που προσπαθεί να αγγίξει τα στάνταρ μεγάλων ξενοδοχείων και γεύσεις που ξαφνιάζουν ευχάριστα στο εστιατόριο. Ψυχή του «Σεμέλη» οι ιδιοκτήτες Μάνος Νταούκας και Γιώργος Γιάγκος, ενώ το αισθητικό αποτέλεσμα υπογράφει ο Θεσσαλονικιός αρχιτέκτονας και designer Δημήτρης Τσίτσος. Για το ιδιαίτερο φινίρισμα του κτιρίου (απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον) χρησιμοποιήθηκαν οριζόντιες ξυλοδεσιές από σκούρο ξύλο καστανιάς, πελεκημένα αγκωνάρια από λευκή μαρμαρόπετρα και συμπαγή τουβλάκια (παραδοσιακό δομικό υλικό παλιότερων εποχών). Γκρίζες σχιστόπλακες και κόκκινα κεραμίδια βυζαντινού τύπου αξιοποιήθηκαν στις σκεπές, ενώ εντυπωσιακά ξύλινα δάπεδα φτιάχτηκαν στο εστιατόριο και στα μεγάλα χαγιάτια των δωματίων. Ο Δημήτρης Τσίτσος μοιάζει να ευχαριστήθηκε από καρδιάς την εποχή που έφτιαχνε το «Σεμέλη». Συνδύασε αυθεντικά και συλλεκτικής αξίας κομμάτια με διακοσμητικά αντικείμενα γνωστών Ευρωπαίων designers αλλά και δικού του σχεδιασμού – η αποθέωση του mix 'n' match.
Δυνατό χαρτί του ξενοδοχείου οι κοινόχρηστοι χώροι. Το εστιατόριο «Λευκοθέα», έκτασης 250 τ.μ., εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά: πέτρα στους τοίχους, τεράστιοι κορμοί καστανιάς στην οροφή, ξύλο και μαρμαροπωρόλιθος στο δάπεδο είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο «παίζει» ο designer. Σύμμαχός του ο άψογα μελετημένος φωτισμός που χαρίζει στο χώρο την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Μοναστηριακά τραπέζια και καρέκλες-αντίκες δένουν τέλεια με τις ανάλαφρες ροτόντες και τις διάφανες καρέκλες που σχεδίασε ο Philippe Starck για την Cartel.
Εδώ θα περάσετε τις περισσότερες ώρες της ημέρας: πρωινό με απίστευτη θέα στη σκεπαστή ξύλινη βεράντα, βραδινό υπό το φως των κεριών, χαλάρωση δίπλα στο τζάκι, ποτό στο μπαρ. Η ίδια φινέτσα, η ίδια τόλμη και συγκέντρωση παλιών και σύγχρονων κομματιών μεγάλης αξίας και ιδιαίτερης σχεδίασης χαρακτηρίζει τους χώρους υποδοχής και τα καθιστικά. Στη ρεσεψιόν, οι τρεις χαριτωμένοι σκαμπό-νάνοι του Philippe Starck, τοποθετημένοι πάνω σε χειροποίητο Ηisfahan χαλί, μοιάζουν σαν να ξεπήδησαν από παραμύθι. Ένας κορμός βελανιδιάς έχει μετατραπεί σε πρωτοποριακό καναπέ με πλάτες από καρέκλες-αντίκες. Απέναντί του, κλέβει τη ματιά ένας καναπές Guy Laroche. Σαν υπογεγραμμένο έργο τέχνης μοιάζει το πετρόχτιστο, κυκλικό τζάκι του καθιστικού. Χαλιά Bouhara, τραπεζάκια-αντίκες από τη Ρουμανία, φωτιστικά από πάπυρο, λαμπατέρ του Τσίτσου από ξύλο και κέρατο, είναι μερικά ακόμη από τα έξοχα κομμάτια που διακοσμούν το χώρο.
Στα δωμάτια, το βάρος πέφτει στην άνεση: λιγότερο εντυπωσιακά, αλλά μεγάλα, ιδιαίτερα προσεγμένα και με όμορφα υφάσματα. Τέσσερα από τα δεκαοκτώ είναι σουίτες. Απλώνονται στους δύο ορόφους του ξενοδοχείου, με πιο προνομιούχα αυτά που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τους χώρους υποδοχής και το εστιατόριο. Τα δωμάτια του κάτω ορόφου (ιδανικά για οικογένειες), έχουν βεράντες που ακουμπάνε σχεδόν στον κήπο και χάνουν κάτι από τη θέα και το γκλάμουρ ενός σαλέ. Όλα τα δωμάτια έχουν τζάκι και έναν «ειδικό» που το ανάβει για όσους το επιθυμούν. Οι εκπληκτικές σουίτες διαθέτουν επιπλέον μπανιέρα υδρομασάζ δίπλα στο κρεβάτι, ενώ οι μπερζέρες και τα ανάκλιντρα έχουν την υπογραφή του Guy Laroche και του Philippe Starck. Οι 301 και 302 μοιράζονται ένα τεράστιο χαγιάτι με ξαπλώστρες για να απολαμβάνεις το χιόνι, τη βροχή και –γιατί όχι;– την ηλιοθεραπεία.
Η κουζίνα του ξενοδοχείου υπογράφεται από το σεφ Γιάννη Λάμπρου, ένα νέο παιδί, φιλόδοξο και ταλαντούχο. Θα σας φτιάξει τη μέρα με το υπέροχο πρωινό του και θα σας καληνυχτίσει ευχάριστα με ένα γκουρμέ δείπνο σε ονειρικό περιβάλλον. Δοκιμάσαμε –και τα βρήκαμε υπέροχα– ελάφι με άγριο ρύζι, κουκουνάρι, κάσιους και σταφίδες, τρυφερό κότσι με πατάτες στο φούρνο και γιαούρτι, μελιτζάνα με καπνιστό τυρί και ντομάτα, φοβερές σαλάτες, ψωμί που μόλις βγήκε από το φούρνο. Ο Γιάννης παθιάζεται με την παρουσίαση ενός πιάτου δημιουργικής κουζίνας, αλλά νοιάζεται εξίσου για μια παραδοσιακή σούπα τραχανά. Ιδιαίτερα δημοφιλή πιάτα του: αγριογούρουνο με πατάτες στον ξυλόφουρνο, μοσχαράκι ριγανάτο με χυλοπίτες, ψαρονέφρι με άγριο ρύζι και σάλτσα πευκόμελου, ατομικό μαριναρισμένο κοντοσούβλι σχάρας και σουφλέ σοκολάτας με παγωτό απλώς αχτύπητο (23510/82992, 82996, 82999, www.semeliresort.gr).
«Orange»: ΕΝΑ All day στεκι-εκπληξηΤο all-day bar «Orange» είναι μία από τις μεγάλες εκπλήξεις του Ελατοχωρίου. Ένα μπαράκι που θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα: όμορφος κόσμος, προχωρημένο design, lounge ατμόσφαιρα την ημέρα και μπιτάτες μουσικές όσο προχωράει η νύχτα. Τη διακόσμηση υπογράφει η Θεσσαλονικιά designer Δήμητρα Πετάκη. Ένα ακόμα μπαράκι στο χωριό είναι το «Ανδρομέδα» που δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό όταν επισκεφθήκαμε την περιοχή, ενώ μάθαμε πως ετοιμάζεται ένα ακόμα all day στέκι.
Deli ανακαλυψηΕλάχιστα είναι τα ντόπια προϊόντα που μπορεί κανείς να πάρει από την περιοχή. Φημίζεται όμως για τα χοιρινά της, ενώ στο χωριό Βρύα, πριν από το Ελατοχώρι, ανακαλύψαμε τη βιοτεχνία αλλαντικών του Κώστα Στραβογιάννη (6974945659): ένα σύγχρονο και πεντακάθαρο εργαστήριο, που προμηθεύει με παριζάκι και τέσσερα-πέντε είδη λουκάνικου τα σουπερμάρκετ της Κατερίνης. Αξίζει να γεμίσετε την τσάντα σας με τα προϊόντα του.
Ελατοχώρι Data
Από την Αθήνα, το Ελατοχώρι απέχει 468 χλμ. μέσω της Εθνικής Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Στο ύψος της Κατερίνης μπαίνετε στο δρόμο Κατερίνης-Ελασσόνας κι από κει είναι μόνο 28 χλμ.Πολλά καλά ξενοδοχεία, όμορφοι παραδοσιακοί ξενώνες αλλά και απλά ενοικιαζόμενα δωμάτια για κάθε γούστο και budget. Οι εξελίξεις στην περιοχή είναι ραγδαίες, καθώς αρκετές μικρές μονάδες βρίσκονται σε φάση υλοποίησης. Προτείνουμε:
Πιερίων Μούσες (Παλιό Ελατοχώρι) Ένα από τα πρώτα ξενοδοχεία του χωριού, με φανατικούς φίλους, που στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη Βασίλη Περλαντίδη βρήκαν τον καλύτερο ξεναγό στην περιοχή. Οι μεζονέτες και τα στούντιο του ξενοδοχείου με τα ονόματα των εννέα Μουσών υπηρετούν κατά κύριο λόγο την άνεση. Οι πέντε μεζονέτες είναι μεγάλες (ιδανικές για οικογένειες ή παρέες) με τζάκι και δύο χτιστά κρεβάτια κάτω και δύο κρεβατοκάμαρες επάνω. Μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 8 άτομα. Τα στούντιο είναι πιο μικρά αλλά άνετα. Στο πρωινό σερβίρονται σπιτικές μαρμελάδες, ενώ μπορείτε να συνδυάσετε τον απογευματινό καφέ σας με ένα από τα πολλά γλυκά κουταλιού (εμείς προτιμήσαμε το ντοματάκι). Ο Βασίλης αναλαμβάνει οργάνωση εκδρομών για ομάδες, ενοικίαση τζιπ, ιππασία, ποδήλατο βουνού και βόλτες με γουρούνες σε ειδικές δασικές διαδρομές (23510/86000, 6946004966, www.pierionmusses.gr).δίκλινα, τρίκλινα και τετράκλινα (23510/86002).
Στον τομέα του φαγητού, η περιοχή έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει. Πολύ καλό είναι, όπως ήδη γράψαμε, το εστιατόριο του ξενοδοχείου «Σεμέλη» αλλά και αυτό του «Μύθος». Από τις ταβέρνες προτείνουμε την κλασική παραδοσιακή «Το Παλιό Σχολειό», το «Αγνάντι των Γεύσεων» για αγριογούρουνο, ζαρκάδι και γαρδουμπίτσα, το «Μεράκι» (σε όμορφο σημείο στη Ρεματιά του Κεραμίδα) για κατσικάκι, γουρουνόπουλο αλλά και πέστροφα Αριδαίας. Στην ταβέρνα «Λάζος» θα δοκιμάσετε μεζέδες και νόστιμη τηγανιά. Στο «Καραούλι» θα βρείτε τους ντόπιους να πίνουν κρασάκι με χωριάτικα λουκάνικα του Λάκη Κόκαλη και τηγανιά από ντόπια χοιρινά.
Στο οδοιπορικό στα Πιέρια, δύο είναι οι must διευθύνσεις για φαγητό: Το «Γαστροδρόμιοεν Ολύμπω» (23520/21300, 6972190837) στο Λιτόχωρο και η ταβέρνα «Δημάτης» (23510/84202) στον Άγιο Δημήτριο. Στο δρόμο προς Ελατοχώρι το πρώτο και στον οδικό άξονα Κατερίνης-Ελασσόνας το δεύτερο. Φεύγοντας, θα εύχεστε η ελληνική επαρχία να είχε περισσότερα παρόμοια εστιατόρια.
Χιονοδρομικό Κέντρο ΕλατοχωρίουΈνα κουκλίστικο χιονοδρομικό, 8 χλμ. από το Ελατοχώρι, στη δημιουργία του οποίου στηρίχτηκε και η αλματώδης ανάπτυξη της περιοχής. Θα φτάσετε από ασφαλτορστρωμένο δρόμο μέσα από δάση οξιάς, πεύκων και ελάτου. Από την κορυφή του, η θέα προς την τεχνητή λίμνη του Βελβεντού είναι μοναδική. Στο μικρό σαλέ λειτουργεί cafe, σχολή σκι και κατάστημα ενοικίασης εξοπλισμού. Η δυναμική του χιονοδρομικού θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, καθώς στο γειτονικό Βελβεντό, πάνω στο φαράγγι του Σκεπασμένου, ετοιμάζεται ένα νέο χιονοδρομικό, με μια υπερσύγχρονη τηλεκαμπίνα, η οποία θα ίπταται πάνω από το φαράγγι ανεβάζοντας 120 άτομα ανά 7
λεπτά στη βάση των αναβατήρων, ενώ η apres-ski κατάσταση θα παίζεται στο περιστρεφόμενο εστιατόριο που θα έχει θέα 360°, από τον Όλυμπο ως τη Θεσσαλονίκη. Χιονοδρομικό Κέντρο Ελατοχωρίου, 23510/72200, 23510/82994.
Κτήμα Ηρακλής Στην κιβωτό του ΟλύμπουΟ Ηρακλής Τζίντζηρας και το κτήμα του ήταν μία από τις εκπλήξεις του ταξιδιού μας. Μια δονκιχωτική προσπάθεια από έναν άνθρωπο που λες και ξέμεινε εδώ από τα αρχαία χρόνια. Ο κύριος Ηρακλής προσπαθεί με τον τρόπο του να πει πολλά σ' εμάς τους ανθρώπους της πόλης για τη σχέση μας με τα ζώα, την αποξένωσή μας από τη φύση, την ποιότητα της διατροφής μας. Σε μια κοιλάδα ανάμεσα στα Πιέρια και τον Όλυμπο, έστησε μια μικρή κιβωτό και προσπαθεί, όπως ο ίδιος δηλώνει με σύνεση, να κάνει αγροτουρισμό. Στη μεγάλη του φάρμα συνυπάρχουν άλογα, αγελάδες, γαϊδουράκια, αγριογούρουνα, κατσίκες, άγριες πάπιες, σπάνια παγώνια και πολλά ακόμα ζώα και πτηνά. Μας ξενάγησε στους στάβλους του και όλο περηφάνια μας σύστησε ζώα του με τα ονόματά τους. Ύστερα, πάνω από ένα ποτήρι κόκκινο κρασί με την ετικέτα «Ηρακλής», μας μίλησε για τις δραστηριότητες του κτήματος: τις εκδρομές με τα άλογα που διαρκούν από μισή ώρα έως και τρεις ημέρες μέσα στα δάση· τις ξεναγήσεις που οργανώνονται στο κτήμα για σχολεία, ομάδες και οικογένειες· tα προϊόντα παραγωγής του κτήματος που διατίθενται στην ταβέρνα τους. Αν σας φέρει ο δρόμος, ζητήστε ζυγούρι στη γάστρα μόνο με ρίγανη στο ζουμί του και θα μας θυμηθείτε. «Η αισθητική μας εικόνα δεν είναι η καλύτερη, το ξέρουμε», μας λέει ο κύριος Ηρακλής, «αλλά με την ποιότητα του φαγητού μας δεν παίζουμε».
Κτήμα Ηρακλής, 13ο χλμ. Κατερίνης-Ελασσόνας, 6979101787. Έλλη Μπουμπουρήeboubouri@athinorama.gr
