8 θεατρικές παραστάσεις επιστρέφουν

Τα όρια

Το έργο έχει ως θέμα ένα πραγματικό περιστατικό κακοποίησης (bullying) που συνέβη σε ένα σχολείο της Ρουμανίας. Η κακοποίηση και η σεξουαλική παρενόχληση είχε στόχο ένα υπέρβαρο κορίτσι. Και η καθηγήτρια όμως, που προσπαθεί να το υπερασπιστεί, πέφτει κι αυτή θύμα κακοποίησης. Ξεκινώντας από αυτό το περιστατικό το έργο και η παράσταση διεισδύουν στο καυτό ζήτημα της Παιδείας με θάρρος και καυστικό χιούμορ. Μία ηθοποιός, πολλοί ρόλοι… Μπροστά μας παρελαύνει μια ολόκληρη σειρά από διαφορετικά πρόσωπα, με διαφορετικές απόψεις γύρω από την Παιδεία. Συγκρούονται μεταξύ τους, αντιπαρατίθενται, καμιά φορά καυγαδίζουν κιόλας. Όλα αυτά τα πρόσωπα ερμηνεύονται από μια ηθοποιό, σε ένα ερμηνευτικό μαραθώνιο. Μέσα από το καταλυτικό χιούμορ του έργου και τα σχόλια σπουδαίων Εκπαιδευτικών από όλον τον κόσμο, φωτίζονται οι κακοδαιμονίες της Εκπαίδευσης, οι συγκρούσεις ανάμεσα σε μαθητές- γονείς - δασκάλους - κράτος και ο εγκλωβισμός των δασκάλων και των καθηγητών μέσα στα γρανάζια του εκπαιδευτικού συστήματος. Όλα αυτά έχουν όρια;

Σέρρα - Η ψυχή του Πόντου

Μία ηθοποιός, δώδεκα ρόλοι. Κεντρικό πρόσωπο, η Λεμονιά που παρουσιάζεται στο κοινό για να αφηγηθεί την ιστορία του πατέρα της, του Γαληνού Φιλονίδη. Μια ιστορία που ξεκινάει το 1915 και ολοκληρώνεται το 1962, στην Τραπεζούντα και άλλες περιοχές του Πόντου, στην Αμπχαζία και στο Καζακστάν. Ο Γαληνός διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες, δοκιμάζονται οι ηθικές του αρχές κι έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και τις τρικυμίες της ψυχής, ενώ στο πρόσωπό του και στην πορεία του αντανακλώνται τα δεινά των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων. Ένα έργο γεμάτο έρωτα, μυστήριο, ραδιουργίες, τρυφερότητα, νοσταλγία, αγάπη, εξαθλίωση, γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Ένα έργο που υμνεί το μεγαλείο της ζωής και της συγχώρεσης. Ένα ταξίδι που γράφει η ζωή, που φαντάζει με τις φλόγες του χορού της φωτιάς, του χορού Σέρρα.

Rabbit hole

Ο τέλειος κόσμος της Μπέκα και του Χάρι γκρεμίζεται, όταν ο γιός τους Ντάνι σκοτώνεται σε τροχαίο, στο βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο. Οκτώ μήνες μετά το ατύχημα, το ζευγάρι προσπαθεί να διαχειριστεί την θλίψη του, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Η Μπέκα προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει την ύπαρξή της στη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα που φτιάχνουν η μητέρα και η αδελφή της… Την ίδια στιγμή ο Χάρι βρίσκει ανακούφιση σε δραστηριότητες μακριά από την οικογένεια, ενώ η Μπέκα προσεγγίζει κρυφά τον έφηβο που ήταν υπαίτιος για το ατύχημα που άλλαξε τα πάντα. Και ενώ όλα δείχνουν ότι απομακρύνονται, οι δυο τους συνεχίζουν να προσπαθούν, ελίσσονται ο ένας γύρω από τον άλλον, όσο καλύτερα μπορούν προκειμένου να βρουν τον δρόμο τους για ένα μέλλον που κρύβει ευκαιρίες για χαμόγελο και χαρά. Το ταξίδι τους είναι μια οικεία ματιά, σε δυο ανθρώπους που μαθαίνουν να ξαναπλησιάζουν ο ένας τον άλλο, μέσα σε έναν κόσμο που έχει χάσει την ισορροπία του.

Terror

Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας - Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και δύο μαχητικά αεροσκάφη απογειώνονται. Παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής περιμένοντας οδηγίες. Ο νόμος απαγορεύει ρητά στους πιλότους των μαχητικών να καταρρίψουν το πολιτικό αεροσκάφος. Δεν σκοτώνεις αθώους για να προστατέψεις άλλους αθώους. Παραβαίνοντας τις διαταγές όμως ο σμηναγός Λαρς Κοχ το καταρρίπτει για να προστατέψει τους φιλάθλους του γηπέδου.. Η παράσταση αφορμάται από το γεγονός αυτό και καλεί τους θεατές να γίνουν ένορκοι: θα αθωώσουν ή όχι τον Κοχ;

The Influencer Academy

Για όλους/ες εκείνου/ες που βαρέθηκαν τη δουλειά τους και θέλουν να βγάλουν λεφτά παίζοντας με το κινητό, ήρθε το “The Influencer Academy” να κάνει τα όνειρά τους πραγματικότητα. Καταρτισμένοι καθηγητές διδάσκουν την τέχνη του Influencing. Η σχολή απαρτίζεται, ήδη, από τέσσερα «ψώνια» καθηγητές και μία ουρανοκατέβατη καθαρίστρια: Τη Δήμητρα, που είναι δημοσιογράφος, και γράφτηκε στη σχολή γιατί ερωτεύτηκε τον Γιάννη, έναν ταπεινό συμφοιτητή, τον Μιχαήλ ο οποίος παλεύει να απεξαρτηθεί από τον ψυχολόγο του και τον ψυχίατρό του και ψάχνει με μανία να κάνει φίλους, τον Ορέστη που κάνει τα πάντα για να γίνει διάσημος και ντρέπεται για την καταγωγή του και τη Ρούλα Μούλα που θα έκλεβε τα πάντα για να γίνει διάσημη. Αυτή είναι η πλοκή αυτή της σαρκαστικής, κοινωνικής κωμωδίας που βάζει στο μικροσκόπιο τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ο ελέφας

«Δεν λέμε μνήμη ελέφαντα;», ρωτάει ο Μήτσος. «Ο ελέφαντας δεν ξεχνά και εκδικείται το κακό που το έκανες». Αυτή η σκέψη κινεί τη βασική ηρωίδα που, κλεισμένη μέσα σε μια τοξική οικογένεια, προσπαθεί να βρει λύτρωση. Νιώθει σαν ένας ελέφαντας που δεν ξεχνά και ζητά πλέον να εκδικηθεί για το όποιο κακό της έχουν κάνει. Ο συγγραφέας με σκληρό χιούμορ μάς περιγράφει μια κοινωνία που διακατέχεται από αντιλήψεις ρατσιστικές και προγονοπληξία. Η ενδοοικογενειακή βία, η έλλειψη ηθικών αξιών αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της καθημερινότητας τους. Όλοι μας, στο μικρόκοσμό μας, θεωρούμε ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν υπάρχουν πια στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Κι όμως είναι υπαρκτές.

Φρίντα Κάλο, με σπασμένα φτερά

Μια παράσταση για τη ζωή και το έργο μιας αντισυμβατικής και πλέον αναγνωρίσιμης μορφής της Τέχνης, της ζωγράφου Φρίντα Κάλο, που μέσα από τους πίνακες της αποτυπώνονται ο προσωπικός της πόνος -σωματικός και ψυχικός- και τα αιώνια γυναικεία τραύματα.

Σεμπάστιαν

Η παράσταση εμπνέεται από τη μορφή του Άγιου Σεβαστιανού μέσα από τη δυτική τέχνη από την πρώιμη Αναγέννηση και μετά, η οποία είναι ταυτισμένη με τη νεότητα, τον αθλητισμό, την ηδυπάθεια, την ομοφυλοφιλία και τον μαρτυρικό θάνατο. «Ο Σεβαστιανός είναι ένα πολυπρισματικό αρχέτυπο, ένα καλειδοσκόπιο, ένα άβαταρ επιθυμιών και διαθέσεων. Διαβάζουμε ποιήματα, αναπαριστούμε πίνακες, ακκιζόμαστε, ποζάρουμε, τραγουδάμε, χορεύουμε, εμπνεόμαστε από την παράδοση ενός έκκεντρου, πειραματικού κινηματογράφου. Μας ενδιαφέρουν οι συναισθηματικές και ενσώματες πρακτικές μέσω των οποίων εμείς σήμερα μπορούμε να σχετιστούμε με ένα τέτοιο σύμβολο. Συσχετίζουμε την παράδοση του ομοερωτισμού γύρω από τη μορφή του Σεβαστιανού, με την ασθένεια του AIDS που θεωρήθηκε ένα είδος “πανούκλας των ομοφυλόφιλων”», σημειώνει η ομάδα.

Σύγχρονο Θέατρο

Νέο Θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου-Μαριάννα Τόλη»