![Λυγμός (Καημός) [Das Weinen (Das Wähnen)]](https://www.athinorama.gr/Content/ImagesDatabase/p/750x422/cu608x292/21,0,541,292/crop/both/4e/4ecad38e9617462fb65ab0f6d32b059e.jpg?quality=81&404=default&v=4)
Gina Folly©
"Das Weinen (Das Wähnen)"
Στον "Λυγμό", ο γνωστός στο ελληνικό κοινό αιρετικός Ελβετός σκηνοθέτης Κρίστοφ Μαρτάλερ βασίζεται σε κείμενα του "ανορθόδοξου" εικαστικού Ντίτερ Ροτ και δημιουργεί μια παράσταση που παρομοιάζει την ανθρώπινη ζωή με έναν κατακλυσμό από παρενέργειες, από τις οποίες μοιάζει αδύνατο να απαλλαγούμε. (19-20/6)
"Οι γυναίκες επιστρέφουν"
Η Μαγδαλένα Ζήρα αντλεί από τη δράση του ομώνυμου κυπριακού κινήματος, που τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 διοργάνωσε στρατηγικές ειρηνικές πορείες κόντρα στην "Πράσινη γραμμή". Μια παράσταση που στέκεται με κριτική ματιά απέναντι στην αποσιώπηση της γυναικείας εμπειρίας από την επίσημη ιστορία. (15-16/6)
"The Dancing Public"
Η Δανή Μέτε Ίνγκβαρτσεν επιστρέφει στο Φεστιβάλ με ένα εκρηκτικό σόλο που εξελίσσεται σε μια εμπειρία μεταξύ συναυλίας και πάρτι. Αξιοποιώντας ιστορικά φαινόμενα "χορευτικής μανίας", η χορεύτρια και χορογράφος επιχειρεί να γκρεμίσει την κοινωνική απομόνωση και τη σωματική ακινησία που επέβαλε η πανδημία. (17-18/6)
"Blind runner"
Η ιστορία της προπόνησης ενός άντρα και της πολιτικής κρατούμενης συζύγου του, με τον τοίχου της φυλακής ανάμεσά τους, στον αγώνα δρόμου με στόχο μια καλύτερη ζωή, είναι η αφετηρία προβληματισμού του Αμίρ Ρεζά Κουεστανί πάνω στη σύγχρονη ιρανική κοινωνία. (20-21/6)
Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest
Οι χορευτικές μάχες του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, που μας μύησαν στην κουλτούρα του χιπ χοπ και του χορού του δρόμου, επιστρέφουν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο πλαίσιο της ενότητας "Layers of Street", σε επιμέλεια του χορευτή και χορογράφου Ηλία Χατζηγεωργίου. Το "Hip Hop Battle" (17/6) φέρνει αντιμέτωπους τους καλύτερους χορευτές, ενώ το "All Styles Battle" (18/6) διαγωνιζόμενους σε ζευγάρια. Την κριτική επιτροπή απαρτίζουν διακεκριμένοι Έλληνες και ξένοοι χορευτές, τους οποίους θα δούμε φέτος να χορεύουν στα "Judges Showcases". Στα decks ο DJ AmazeMe και παρουσιαστής ο Sifu Versus.
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Athens Epidaurus Festival Urban Dance Contest
Οι χορευτικές μάχες του Φεστιβάλ Αθηνών, που μας μύησαν στην κουλτούρα του χορού του δρόμου, επιστρέφουν για τέταρτη χρονιά σε επιμέλεια του χορευτή και χορογράφου Ηλία Χατζηγεωργίου και του συνοδοιπόρου του χορευτή, Περικλή Πετράκη. Το «Hip Hop Battle» και το «All Styles Battle» φέρνουν αντιμέτωπους αναγνωρισμένους και ανερχόμενους χορευτές και χορεύτριες του χιπ χοπ στην Ελλάδα, οι οποίοι διαγωνίζονται κατά μόνας και σε ζευγάρια αντίστοιχα, για να διεκδικήσουν τον τίτλο του νικητή. Την κριτική επιτροπή απαρτίζουν μερικοί από τους καλύτερους Έλληνες και ξένους χορευτές της χιπ χοπ και street dance κουλτούρας, τους οποίους θα δούμε να χορεύουν στα «Judges Showcases». Στα decks ο DJ AmazeMe και παρουσιαστής ο Sifu Versus.
Οι γυναίκες επιστρέφουν
Την αποσιώπηση της γυναικείας εμπειρίας από την επίσημη ιστορία θίγει η παράσταση αντλώντας από τη δράση του ομώνυμου κυπριακού κινήματος που τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 λειτούργησε στρατηγικά διοργανώνοντας ειρηνικές πορείες κόντρα στην «Πράσινη γραμμή», με στόχο να σπάσουν τη γραμμή αντιπαράταξης στην Κύπρο καθώς και να διεθνοποιηθεί το Κυπριακό. Βασισμένη σε αυθεντικές μαρτυρίες, η Κύπρια δημιουργός και η ομάδα "ΣΕΖΟΝ Γυναίκες" μάς καλεί να σταθούμε με κριτική ματιά απέναντι στο επίσημο αφήγημα, εστιάζοντας στο διαχρονικό θέμα της διαγραφής της γυναικείας εμπειρίας από την ιστορία και την απουσία της γυναικείας οπτικής από τον δημόσιο βίο. Η δραματουργία ακολουθεί τα ιστορικά γεγονότα, αλλά με μια βασική ανατροπή, που προέρχεται από τη φύση του θεάτρου verbatim: βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το παρόν και με το σημερινό κοινό.
The dancing public
Η Δανή χορεύτρια και χορογράφος Μέτε Ίνγκβαρτσεν επιστρέφει στο Φεστιβάλ και αξιοποιώντας ιστορικά φαινόμενα «χορευτικής μανίας», επιχειρεί να μεταμορφώσει το συλλογικό σώμα του κοινού και να γκρεμίσει την κοινωνική απομόνωση και τη σωματική ακινησία που επέβαλε η πανδημία, με ένα εκρηκτικό σόλο-εμπειρία που ισορροπεί μεταξύ συναυλίας και πάρτι. Συμπαρασύρει τους θεατές, κινείται ανάμεσά τους, χορεύει μαζί τους παραδίδοντας ένα συλλογικό καλλιτεχνικό βίωμα που επιβεβαιώνει την υπόσχεση της φράσης «Tonight is for dancing, tonight we’ll be dancing».
Das Weinen (Das Wähnen)
Ο παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ και γνωστός στο ελληνικό κοινό αιρετικός Ελβετός σκηνοθέτης βασίζεται σε κείμενα του «ανορθόδοξου» εικαστικού Ντίτερ Ροτ και δημιουργεί μια παράσταση με φόντο τον αποστειρωμένο χώρο ενός φαρμακείου. Πέντε γυναίκες υπάλληλοι ενός φαρμακείου αναλογίζονται πάνω στην παροδικότητα των πραγμάτων. Ο μοναδικός πελάτης (ο μόνος ανδρικός χαρακτήρας της παράστασης) μονολογεί για τη δυσκαταποσία που τον ταλαιπωρεί, όμως δεν του δίνουν και πολλή σημασία. Η θεραπεία που προτείνει ο Μαρτάλερ δεν βρίσκεται στα φάρμακα αλλά στα νεοντανταϊστικά κείμενα του Ροτ – τα οποία οι ηθοποιοί εκφέρουν με την ίδια εντυπωσιακή ακρίβεια με την οποία ψάλλουν τη «Lacrimosa» του Μότσαρτ. Όταν μία από τις υπαλλήλους διαβάζει τη μακροσκελή λίστα με τις παρενέργειες ενός φαρμάκου, καταλαβαίνουμε ότι ολόκληρη η ανθρώπινη ζωή είναι ένας κατακλυσμός από παρενέργειες από τις οποίες μοιάζει αδύνατο να απαλλαγούμε.
Blind runner
Η ιστορία της προπόνησης ενός άντρα και της πολιτικής κρατούμενης συζύγου του, ο καθένας από τη δική του πλευρά του τοίχου της φυλακής, είναι η αφετηρία προβληματισμού του σκηνοθέτη πάνω στη σύγχρονη ιρανική κοινωνία. Οι δυό τους ετοιμάζονταν να καλύψουν τα 27 χιλιόμετρα της Σήραγγας της Μάγχης τη μόνη στιγμή που θα ήταν αυτό εφικτό, στις πέντε ώρες που μεσολαβούν ανάμεσα στο τελευταίο βραδινό τρένο και την αναχώρηση του πρώτου πρωινού. Αλλά η προπόνησή τους διακόπηκε από τη σύλληψή της. Ο Ιρανός καλλιτέχνης προσεγγίζει μέσα από την παράσταση πολιτικά ζητήματα, όπως το προσφυγικό και η καταπίεση των γυναικών έχοντας κατακτήσει μια έντονα ποιητική και συμβολική γλώσσα.
