Η Sianti Gallery το Σάββατο 16 Νοεμβρίου στις 12.30 θα φιλοξενήσει την παρουσίαση του βιβλίου του Δημοσθένη Δαββέτα, "Joseph Beuys, Ένας σύγχρονος ανθρωπιστής” των εκδόσεων Νίκας. Ποιός ήταν άραγε ο Γιόσεφ Μπόις; Ένας οραματιστής, όπως πιστεύουν οι ένθερμοι θαυμαστές του ή μήπως ένας τσαρλατάνος, όπως τον χαρακτήρισαν οι επικριτές του; Ο Δημοσθένης Δαββέτας συστήνει τον Beuys έτσι όπως τον γνώρισε, όπως συνδέθηκε φιλικά μαζί του και τελικά έγινε συνεργάτης του.
Το βιβλίο "Joseph Beuys, Ένας σύγχρονος ανθρωπιστής” αποτελεί μία επιστημονική έρευνα και ταυτόχρονα μια βιωματική κατάθεση για αυτόν τον "επαναστάτη" της τέχνης, που με το "θαύμα" του ταλέντου του έγραψε ιστορία. Ο Γιόσεφ Μπόις άλλαξε την πλαστική γλώσσα της τέχνης από το β’ μισό του 20ου αιώνα. Ισορρόπησε ανάµεσα στο Wunde και το Wunder, στο τραύµα και το θαύµα, και αναδείχθηκε ένας από τους σηµαντικότερους εκπροσώπους του κινήµατος Fluxus, το οποίο επηρέασε τη διεθνή εικαστική πραγµατικότητα. Σε κάθε περίπτωση το ζευγάρι τραύμα- θεραπεία εμφανίζεται εξαρχής να καθορίζει τη ζωή του Beuys﮲ όπως φάνηκε στη συνέχεια καθόρισε και την τέχνη του. Η τέχνη και η ζωή του δομήθηκαν στην σχέση τραύμα-θεραπεία. Αρχικά, επρόκειτο για τον ίδιο, ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε σε ό,τι είχε σχέση μαζί του: την κοινωνία, το περιβάλλον, την εκπαίδευση, την ανάγκη γέννησης μιας νέας καλλιτεχνικής έκφρασης.
Το ζήτημά του, όμως, δεν ήταν να βγει γρήγορα στην κοινωνία με την ταυτότητα του καλλιτέχνη και να αρχίσει απλά να κάνει εκθέσεις στις γκαλερί ή τα μουσεία. Το ζήτημά του ήταν πιο ουσιαστικό, πιο βαθύ. Ήταν η ανάγκη επίλυσης της θεραπείας του "ηθικού" του τραύματος που ήταν μόνιμα "ραδιενεργό" μέσα του καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας του.
Με το τσόχινο καπέλο του και το ψαράδικο γιλέκο του ως σήμα κατατεθέν, με αγαπημένα του υλικά, το λίπος , το κερί, το χώμα και με την προβοκατόρικη παρουσία του θέλησε να θεραπεύσει τον κόσμο με την τέχνη. Υπό το διάσημο ρητό του "Κάθε άνθρωπος είναι καλλιτέχνης" δεν σταμάτησε να παρεμβαίνει κοινωνικά δημιουργώντας χιλιάδες έργα. Κυρίως, όμως, άφησε μια παρακαταθήκη: ήταν αυτός που άνοιξε πολύ δραστικά την συζήτηση για το τι είναι τέχνη. Μια συζήτηση που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Με τον όρο να βάλει κανείς μέσα σ’ αυτήν την θέση του στον κόσμο. Δηλαδή, την ίδια του την ζωή.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι Διδάκτωρ Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris VIII. Διδάσκει στο IESA στο Παρίσι. Έχει διδάξει Φιλοσοφία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Strate Collège και στο Créapole στο Παρίσι. Έχει παραδώσει σεμινάρια Φιλοσοφίας της Τέχνης στο École des Beaux-Arts (Παρίσι), σεμινάρια φιλοσοφίας και μοντέρνας τέχνης στο Paris IV (Παρίσι) και Φιλοσοφία Εφαρμοσμένων Τεχνών στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Συχνά δίνει διαλέξεις σε σχολές τέχνης και πανεπιστήμια.
Ποιητής και συγγραφέας, ζωγράφος και εικαστικός, γράφει ήδη από το 1982 σχετικά άρθρα και δοκίμια στα περιοδικά Art Forum, Art in America, Art Studio, Beaux Arts Magazine, Galleries Magazine, Parkett Risk και στις εφημερίδες Liberation, Figaro και Les Échos. Τα εικαστικά του έργα έχουν εκτεθεί σε πολλές χώρες μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα. Το 2014 παρουσιάστηκε η έκθεση ζωγραφικής του στο Maison Européenne de la Photographie στο Παρίσι, ενώ το 2017 συμμετείχε δύο φορές σε εκθέσεις στην πόλη Hangzhou στην Κίνα. Ακόμη, είναι πολιτικός σχολιαστής και αναλυτής, στην τηλεόραση και στον έντυπο Τύπο. Διατηρεί εβδομαδιαίες στήλες στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος.