Επανακυκλοφορεί ολοκληρωμένο το τρίτομο μνημειώδες έργο του Φερνάν Μπρωντέλ "Η Μεσόγειος και ο μεσογειακός κόσμος την εποχή του Φιλίππου Β’ της Ισπανίας" από τις εκδόσεις του Μορφωτικού Ίδρύματος της Εθνικής Τραπέζης (μετάφραση: Κλαίρη Μιτσοτάκη).
Οι τρείς τόμοι του έργου του Φερνάν Μπρωντέλ για τη Μεσόγειο προσφέρουν ένα πανόραμα της ζωής και της ιστορίας του μεσογειακού χώρου στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, δηλαδή από την Αναγέννηση και τη Μεταρρύθμιση μέχρι την αυγή των Νεότερων Χρόνων, όταν η Μεσόγειος έπαψε να είναι το κέντρο του κόσμου.
Το πρώτο μέρος "κινείται στη σφαίρα μιας ιδιότυπης γεωγραφίας, που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα ανθρωπογεωγραφικά δεδομένα. Δεν παύει όμως να είναι, αν όχι μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, και αναζήτηση μιας ιδιότυπης ιστορίας", δηλώνει ο ίδιος ο συγγραφέας. Πρόκειται για την ιστορία του ανθρώπου σε σχέση με τον περίγυρό του· μια ιστορία που κυλά και μεταβάλλεται αργά, συχνά ερήμην των ανθρώπων που τη βιώνουν.
Το δεύτερο μέρος έχει την πρόθεση να συλλάβει μια ιστορία με πιο εξατομικευμένους ρυθμούς: μια ιστορία ομάδων, μια ιστορία συλλογικών πεπρωμένων και γενικών τάσεων. Μια ιστορία κοινωνική με αφετηρία τον άνθρωπο ή όσα κάνει ο άνθρωπος με τα πράγματα. Πραγματεύεται τις κοινωνικές δομές και την κίνησή τους και συνδυάζει το αμετάβλητο και το μεταβαλλόμενο, τη βραδεία κίνηση και την υπερβολική ταχύτητα.
Για το τρίτο μέρος ο συγγραφέας σημειώνει: "Θεατές και ηθοποιοί, τον 16ο αιώνα, στη Μεσόγειο και αλλού, είχαν την αίσθηση ότι ήταν πιασμένοι στα δίχτυα ενός ζωντανού δράματος, που το ένιωθαν κυρίως ως δικό τους δράμα. Τα γεγονότα είναι κονιορτός: σχίζουν την ιστορία σαν σύντομες αναλαμπές· προτού καλά καλά υπάρξουν, έχουν γυρίσει πίσω στο σκοτάδι και συχνά στη λήθη. Καθένα τους, είναι αλήθεια, όσο σύντομο κι αν είναι, φωτίζει μια γωνιά του τοπίου, καμιά φορά κάποια παχιά κομμάτια ιστορικής μάζας".
Λίγα λόγια για τον Φερνάν Mπρωντέλ
O Φερνάν Mπρωντέλ, ο πατέρας της Nέας Iστορίας, γεννήθηκε το 1902 στη γαλλική επαρχία Mέζ και πέθανε στο Παρίσι το 1985. Agregé d΄histoire στα είκοσι ένα του χρόνια, δίδαξε στην Aλγερία, στο Παρίσι και στη Bραζιλία. Tο 1940 αιχμαλωτίζεται στο μέτωπο του Pήνου και περνά τα χρόνια του πολέμου στο στρατόπεδο της Λυβέκης. Διετέλεσε στέλεχος των Annales, École Pratique des Hautes Études, καθηγητής στο Collège de France και διευθυντής του Maison des Sciences de l'Homme. Το 1984 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Το εύρος των μελετών του, οι διεθνείς συνεργασίες του και η έκδοση των πολύτομων έργων του σε πολλές γλώσσες του εξασφαλίζουν ηγετική θέση στη διεθνή ιστοριογραφία.