Πόσες φορές έχεις πει τη φράση "δεν ξαναπάω κέντρο", είτε επειδή έχεις βαρεθεί τους συνωστισμούς στους δρόμους είτε γιατί αναγκάζεσαι να πηγαίνεις στα ίδια στέκια κάθε φορά; Η κίνηση στους δρόμους της Αθήνας δυστυχώς δεν αποφεύγεται. Όμως, υπάρχουν ορισμένα στέκια που προσφέρουν μία πιο ιδιαίτερη εμπειρία και είναι αφορμή για να ανακαλύψουμε εκ νέου τα πολυσύχναστα Μοναστηράκι και Ψυρρή, αλλά και την ενδιαφέρουσα εικαστική τους σκηνή.
Ξεκινώντας από το μετρό του Μοναστηρακίου, δεν χρειάζεται να απομακρυνθούμε πολύ για να φτάσουμε στο νεοσύστατο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού, στην οδό Άρεως. Σε μια γειτονιά που αναπτύχθηκε και διαμορφώθηκε τον 19ο αιώνα βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα αθηναϊκά μουσεία. Δεν είναι μόνο η ιστορία της περιοχής, η γραφική αυλή και τα γοητευτικά κτιριακά κατάλοιπα, ο μόνος λόγος για να το επισκεφθείς. Τα υπερσύγχρονα ψηφιακά εκθέματα που συνοδεύουν την ιστορική συλλογή του προσφέρουν μια ξεχωριστή μουσειακή εμπειρία που (δυστυχώς) δεν βλέπουμε τόσο συχνά στην Ελλάδα. Η είσοδος του κτιρίου δεν υποδηλώνει τι κρύβεται στο βάθος του, ωστόσο, όσο προχωράς προς τα μέσα, καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο μουσείο, αλλά ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο. Το καφέ του, που θυμίζει κάτι από Πλάκα, αξίζει και μόνο για να χαζέψεις τη θέα και τα χαριτωμένα, πολύχρωμα σπιτάκια όπου φυλάσσονται οι θησαυροί της νεότερης Ελλάδας.
Μια εναλλακτική επιλογή για coffee break είναι το πρωτοποριακό Μουσείο Μαρία Κάλλας, ιδανικό για τους τεχνόφιλους και τους φαν της θρυλικής σοπράνο. Λειτουργώντας εδώ και περίπου ένα χρόνο, το μουσείο αποτελεί πλέον ένα αγαπημένο στέκι για τους Αθηναίους και έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς των τουριστών, καθώς η πολυαισθητηριακή ξενάγηση μέσα στα εκθέματα το καθιστά ένα από τα ωραιότερα σύγχρονα αθηναϊκά μουσεία.
Αφήνοντας τη Μητροπόλεως και κατευθυνόμενοι προς την Αιόλου πέφτουμε πάνω σε ένα χαριτωμένο βιβλιοπωλείο γεμάτο με art προτάσεις. Στο Hyper Hypo (Βορέου 10) θα βρεις τα πάντα για design, εικαστικές τέχνες, φωτογραφία, μόδα και ποπ κουλτούρα. Ενίοτε το βιβλιοστέκι φιλοξενεί εικαστικές εκθέσεις στο υπόγειό του, καθώς και παρουσιάσεις βιβλίων και ομιλίες.
Μια ανάσα μακριά από το Hyper Hypo βρίσκεται η ιστορική στοά Καΐρη, η οποία, πέραν των μικροεπιχειρήσεων που στεγάζει εδώ και δεκαετίες, είναι η έδρα του Haus N Athen. Ο μη κερδοσκοπικός χώρος ιδρύθηκε το 2018 από τους Γερμανούς συλλέκτες τέχνης Gunda και Peter Niemann, και λειτουργεί υπό τη γενική διεύθυνση της καλλιτέχνιδας Αμαλίας Βεκρή. Τα πιο εναλλακτικά πρότζεκτ που συνήθως φιλοξενεί, το έχουν αναδείξει σε έναν από τους πιο αγαπητούς εκθεσιακούς χώρους για το τεχνόφιλο κοινό.
Κατηφορίζοντας προς Ερμού εντοπίζουμε το T.A.F. – The Art Foundation, ένα art space κρυμμένο σε ένα ερειπωμένο κτίριο του 19ου αιώνα, στο σοκάκι της Νορμανού. Παρόλο που δεν έχει ακόμα ανακοινώσει το εκθεσιακό του πρόγραμμα για τη φετινή σεζόν, αξίζει να το έχετε υπόψη για τις εικαστικές σας περιπλανήσεις στο κέντρο. Ξεκινώντας από τα μέσα του ’09, το T.A.F. έχει αναδειχθεί σε έναν πολυδιάστατο χώρο έκφρασης και παρουσίασης έργων από τον χώρο των εικαστικών, του design και διάφορων εργαστηρίων.
Τρεις είναι οι must στάσεις αν καταλήξετε στους πολυσύχναστους δρόμους του Ψυρρή. Εκεί όπου η περιοχή συνορεύει με το Θησείο, στην οδό Λεωκορίου 6-8, το Antisocial -αδελφάκι του μπαρ Cantina Social- έχει "παντρέψει" τέχνη και νυχτερινή ζωή, σε έναν χώρο ειδικά σχεδιασμένο για πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκθέσεις σύγχρονης τέχνης. Εκεί κοντά στεγάζεται και το MOMus – Μουσείο Άλεξ Μυλωνά. Αν δεν γνωρίζετε ήδη για το έργο της σπουδαίας γλύπτριας Άλεξ Μυλωνά, ευκαιρία να το ανακαλύψετε, κάνοντας μια βόλτα στη μόνιμη συλλογή του μουσείου.
Τελευταία μας στάση είναι μία από τις παλαιότερες ανεξάρτητες γκαλερί της Ελλάδας. Η a.antonopoulou.art βρίσκεται συχνά στο πρόγραμμα των εικαστικών μας εξερευνήσεων, καθώς διοργανώνει ενδιαφέρουσες εκθέσεις που αναδεικνύουν τη σύγχρονη τέχνη αλλά και την ελληνική δημιουργία. Αυτή την περίοδο (από 5/9) η γκαλερί φιλοξενεί το νέο πρότζεκτ της βραβευμένης με Art Athina Award Στεφανίας Στρούζα, με τίτλο "Water abandons itself. Gold takes life over", μια έκθεση όπου ο μύθος του Χρυσόμαλλου Δέρατος συνδέεται με τα διάφορα στάδια της ζωής και τα άγχη της κλιματικής κρίσης.
Και επειδή μετά από τόσο περπάτημα μια στάση για τσιμπολόγημα είναι απαραίτητη, τσεκάρετε τη λίστα μας με τις τοπ προτάσεις για φαγητό στο αθηναϊκό κέντρο.
Περισσότερες πληροφορίες
Στεφανία Στρούζα. Water abandons itself. Gold takes life over
Oι φράσεις της ποιήτριας Anne Carson απηχούν τις εντάσεις μεταξύ έμψυχου και αδρανούς, μεταξύ ζωής, μύθου και ύλης. Αυτή ακριβώς η ρευστότητα των παραπάνω σχέσεων αντικατοπτρίζεται στην έκθεση της Στεφανίας Στρούζα μέσα από έναν φαντασιακό τόπο, στον οποίο έχει αφήσει τα ίχνη της μια μυθική οντότητα γνωστή ως το Χρυσόμαλλο Δέρας. Εδώ η ιστορία του Δέρατος σχετίζεται με την ικανότητα της ζωής να αναδύεται με πολλαπλούς τρόπους, διασχίζοντας ακόμα και τα στάδια της απουσίας της. Εύθραυστα υλικά και θραυσματικές μορφές ορίζουν μια συνθήκη ευαλωτότητας αλλά και διασυνδέσεων ανάμεσα σε ποικίλες εκδοχές της ύπαρξης. Στον κεντρικό χώρο, τα αναρτημένα έργα από χαρτί παραπέμπουν σε σώματα υβριδικά που ενώ μοιάζουν να βρίσκονται σε αποσύνθεση, την ίδια στιγμή αναγεννιούνται και διαχέονται στον χώρο, διαμορφώνοντας εκ νέου τις σχέσεις μεταξύ τους αλλά και με το περιβάλλον τους. Την κατακόρυφη διάταξη των έργων διακόπτουν κεραμικά γλυπτά με ενσωματωμένες ρίζες καλαμιών που σχηματίζουν ένα νοητό οριζόντιο επίπεδο που υπονοεί την επιφάνεια της Γης. Στον σύγχρονο κόσμο της κλιματικής αλλαγής, των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών, των εξορύξεων και της εξαφάνισης των ειδών, τι επιβιώνει και υπό ποια μορφή; Το μυθικό πλάσμα που διατρέχει την έκθεση αναφέρεται στη ριζοσπαστική ετερότητα που αντιστέκεται στον ανθρώπινο πολιτισμό.