Αυτό το καλοκαίρι μπορεί να γίνει μια καλή ευκαιρία να ξεκλέψεις λίγο χρόνο για πέντε επισκέψεις σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, οι οποίες θα σου δώσουν κάτι που δεν περίμενες, χωρίς όμως να σου "πάρουν" τίποτε. Κι αυτό γιατί η είσοδός σου σε αυτές, εφόσον είσαι κάτω των 25 ετών και έχεις το απαραίτητο αποδεικτικό, είναι δωρέαν. Bonus πρότασή μας, μία επίσκεψη που συνδυάζεται με μπάνιο!
Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου
Ένα ταξίδι στη νεότερη ελληνική ζωγραφική βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το μετρό του Ευαγγελισμού. Μέσα στον σύγχρονο χώρο της Πινακοθήκης μπορείς να δεις από κοντά πίνακες που κάτι σου θυμίζουν είτε να ανακαλύψεις με την ησυχία σου νέους, μέσα από τις θεματικές ενότητες της μόνιμης έκθεσης (ενδεικτικά: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Επτανησιακή Σχολή, Η ζωγραφική του ελεύθερου ελληνικού κράτους τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα, Η αστική τάξη και οι ζωγράφοι της, Γύρω στα 1900, Μοντερνισμός και Παράδοση).
Παράλληλα, αυτή την περίοδο φιλοξενούνται και δύο ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις που μπορείς να τσεκάρεις. Η πρώτη είναι ένα αφιέρωμα στη "Δημοκρατία” και συνδέει την Ελλάδα με την Ισπανία και την Πορτογαλία εξερευνώντας τις κοινωνικοπολιτικές αναταραχές στις τρεις χώρες το ‘60 και το ‘70 (έως 2/2). Όσο για τη δεύτερη, αυτή έχει τίτλο "Ρένα Παπασπύρου. Επιφάνειες, οδηγίες χρήσης” και ξεκινά από την είσοδο με το έργο "Baalbeks Ι” (που ανήκει στη συλλογή του μουσείου) και στη συνέχεια καταλαμβάνει τον όροφο -1 (έως 1/9).
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Τα αμάξια, τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ αλλά και εσύ μπορεί να ανεβαίνετε και να κατεβαίνετε διαρκώς την Πατησίων, όμως υπάρχει ένα μέρος που μένει πάντα σταθερό: το Εθνικό Αρχαιολογικό. Οι πλούσιες συλλογές του απαριθμούν περισσότερα από 11.000 εκθέματα και προσφέρουν στον επισκέπτη ένα πανόραμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από τις αρχές της προϊστορίας έως την ύστερη αρχαιότητα.
Το μουσείο, το πιο μεγάλο της Ελλάδας, φιλοξενεί πέντε μεγάλες μόνιμες συλλογές, οι οποίες σε ταξιδεύουν στο παρελθόν μέσα από την απτή πραγματικότητα των εκθεμάτων τους. Φυσικά, δεν λείπουν οι περιοδικές εκθέσεις, με την τρέχουσα να έχει τον τίτλο "Του Αυγούστου". Στο Καφέ του μουσείου, ο ζωγράφος Σπύρος Ρωμανός εκθέτει έργα με κοινό παρονομαστή το γεγονός ότι φτιάχτηκαν στην ανέχεια της θερινής ραστώνης, από χέρια εμβαπτισμένα σε μούστο και σάρκα καρπουζιού (Δευτ.-Κυρ. 8 π.μ.-7 μ.μ., Τρ. 1 - 7 μ.μ., έως 3/9). Φυσικά, μία επίσκεψη και στο ίδιο το καφέ του μουσείου αποτελεί πάντα μία καλή ιδέα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά
Ο Πειραιάς αυτήν την περίοδο είναι ο νούμερο ένα προορισμός για τους τουρίστες, όμως, αν δεν κρατάς μια βαλίτσα στο χέρι, τότε μπορείς να επισκεφθείς τον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά. Μέσα στο δροσερό, διώροφο κτίριό του ξετυλίγεται η ιστορία του Πειραιά, των Δήμων της Αττικής και των νησιών του Αργοσαρωνικού, ως των περιοχών που -προ αιώνων- συγκέντρωναν την εμπορική και πολεμική δυναμική της αρχαίας Αθήνας. Με αρχαιολογικά ευρήματα που χαρακτηρίζονται από ξεχωριστή σπανιότητα και χρονολογούνται από τον 8ο αιώνα π. Χ. μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια, η συλλογή του μουσείου προσφέρει μία αντιπροσωπευτική εικόνα για το παρελθόν της πόλης.
Και εδώ, τα μόνιμα εκθέματα έχουν για "συγκάτοικο” εκείνα της έκθεσης "Odyssey”. Εικοσιτέσσερα έργα καταξιωμένων καλλιτεχνών, εμπνευσμένα από τις ραψωδίες της Ομηρικής "Οδύσσειας" συνομιλούν με τις αρχαιότητες του μουσείου και συνιστούν μικρές σπουδές αναφορικά με τη ναυτοσύνη και τον κόσμο της θάλασσας, αλλά και τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες της αγάπης, της πίστης στον ανθρώπινο νου, της τόλμης, της επιμονής και του νόστου.
Ακρόπολη
Σίγουρα δεν χρειάζονται συστάσεις για τον "Ιερό Βράχο” που δεσπόζει στον ορίζοντα της πόλης, έχοντας πάνω του τα αριστουργήματα της αρχαιοελληνικής αρχιτεκτονικής. Αν και αυτή είναι η πιο busy περίοδος που μπορείς να τον επισκεφτείς, εξοπλίσου με τα απαραίτητα και κάνε μια ανάβαση που πραγματικά αξίζει. Είναι κοινό μυστικό ότι οι Αθηναίοι την έχουν και λίγο δεδομένη: πόσοι από εμάς έχουμε όντως επισκεφτεί την Ακρόπολη; Αυτό το καλοκαίρι είναι μία καλή ευκαιρία να (ξανα)δεις από κοντά τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο και να παρατηρήσεις τον Παρθενώνα, αλλά και τα άλλα κτίρια που αξίζουν εξίσου: το Ηρώδειο, το θέατρο του Διονύσου, τα Προπύλαια -όχι αυτά του Πανεπιστημίου-, τον Ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο με τις Καρυάτιδές του. Bonus στην εμπειρία, φυσικά, η μοναδική θέα σε όλο το λεκανοπέδιο.
Σούνιο
Και κλείνουμε με την, ίσως, πιο ταιριαστή πρότασή μας για τη θερινή περίοδο. Αν θες να συνδυάσεις την επίσκεψη με ένα μπανάκι, φαγητό δίπλα στο κύμα αλλά και μια υπέροχη θέα, δεν έχεις παρά να επισκεφτείς το Σούνιο. Φυσικά, θα χρειαστεί να βγεις εκτός του αθηναϊκού κέντρου, όμως αξίζει αρκετά, ενώ, αν δεν έχεις μέσο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ Αττικής από το Πεδίο του Άρεως.
Λόγω της παραθαλάσσιας θέσης του, το ακρωτήριο του Σουνίου αποτέλεσε, κατά τα αρχαία χρόνια, άκρως στρατηγικό σημείο, πάνω στο οποίο χτίστηκε ένα εξίσου σημαντικό ιερό. Μέσα στο φρούριο του ακρωτηρίου, το μεγαλύτερο μέρος καταλαμβάνει ένας οικισμός (όπου διέμενε η στρατιωτική φρουρά) ενώ στο βόρειο τμήμα του υπάρχει το λιμάνι του Σουνίου. Στην αξιολογική κορωνίδα όλων βρίσκεται το –δωρικής μορφής– ιερό τέμενος του Ποσειδώνος, που καταλαμβάνει έκταση περίπου 5 στρεμμάτων και φέρει γλυπτό διάκοσμο από παριανό μάρμαρο.
Εκεί είναι που μπορείς να θαυμάσεις και ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, που είναι ο κατάλληλος επίλογος μετά από το μπάνιο στη θάλασσα (την οποία θα βρεις κατεβαίνοντας ένα μονοπάτι στην άκρη του δρόμου, το οποίο θα βρεις αρκετά πιο κάτω από τον ναό σε ένα πάρκινγκ).
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Δημοκρατία
Η πρώτη μεγάλη, διεθνή έκθεση που πραγματεύεται τη σχέση της τέχνης με την δημοκρατία κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο καθοριστικές περιόδους για την ιστορία της Νότιας Ευρώπης, καθώς τρεις χώρες, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία μετέβησαν από ένα απολυταρχικό καθεστώς στο δημοκρατικό πολίτευμα. Η Εθνική Πινακοθήκη στρέφεται στην τρέχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως με στόχο να αναδειχθεί το πώς αυτή μπορεί να συνδέεται με τις διαμάχες και την αναταραχή που επικρατούσε στη Νότια Ευρώπη το 1960 και το 1970. Με φόντο μία χρονιά γεμάτη εκλογικές αναμετρήσεις σε πολλές χώρες και προκλήσεις για τις δημοκρατικές αξίες, η έκθεση θα εμβαθύνει στις ιστορικές ιδιαιτερότητες της κοινής εμπειρίας, τα συναισθήματα και το συλλογικό τραύμα όπως αυτά διαμορφώθηκαν μέσα από τις πράξεις διαμαρτυρίας, αντίστασης, προσωπικής και κοινωνικής χειραφέτησης.
Odyssey
Εικοσιτέσσερα έργα καταξιωμένων καλλιτεχνών, εμπνευσμένα από τις ραψωδίες της Ομηρικής «Οδύσσειας», συνομιλούν με τις αρχαιότητες του μουσείου και συνιστούν μικρές σπουδές αναφορικά με τη ναυτοσύνη και τον κόσμο της θάλασσας, αλλά και τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες της αγάπης, της πίστης στον ανθρώπινο νου, της τόλμης, του θάρρους, της περιπετειώδους αναζήτησης, της επιμονής και του νόστου. Καθώς τα νήματα του χρόνου εμπλέκονται με τα νήματα της τέχνης, η έκθεση προσφέρει νέα ερεθίσματα και δημιουργεί νέες συνθήκες παρατήρησης.
Ρένα Παπασπύρου. Επιφάνειες, οδηγίες χρήσης
Η έκθεση είναι η πρώτη μίας σειράς δράσεων που ανήκουν στο νέο πρόγραμμα του μουσείου με τίτλο "Ενδιάμεσος Χώρος". Πρόκειται για ένα ευέλικτο πρόγραμμα με συνεχή ροή ανάμεσα σε περιεκτικές ατομικές ή ομαδικές εκθέσεις, εργαστήρια, επιτελεστικές δράσεις, θεματικά αφιερώματα, παρουσιάσεις και διατομεακά προγράμματα που θα εστιάζει στη σύνδεση του "μέσα" με το "έξω" και θα ενεργοποιεί κάθε φορά διαφορετικούς χώρους τόσο στον εσωτερικό, όσο και στον περιβάλλοντα χώρο του κτηρίου. Η έκθεση "Επιφάνειες, οδηγίες χρήσης. Η διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην καθημερινότητα και την ύλη" έχει ως σημείο εκκίνησης το έργο Balbeeks που ανήκει στην συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου και δείχνει μία γυναικεία μορφή να αναδύεται στον χώρο. Παρουσιάζει έργα της Ρένας Παπασπύρου που αντιπροσωπεύουν όλα τα στάδια της δουλειάς της από το 1976 μέχρι σήμερα και περιλαμβάνει δύο νέα έργα που δημιούργησε ειδικά για την έκθεση. Το έργο της Παπασπύρου στο σύνολό του θέτει θεμελιώδη Η έκθεση εστιάζει επίσης στο γεγονός ότι η Ρένα Παπασπύρου – γυναίκα, μάνα, καλλιτέχνης και πρώτη γυναίκα καθηγήτρια σε εργαστήριο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών - ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της καθημερινότητάς της μετατρέποντάς την σε καλλιτεχνικό πεδίο έρευνας και δημιουργίας.
