Βλάσης Κανιάρης, Χωρίς τίτλο (λεπτομέρεια), 1969, γύψος σε ξύλινο πλέγμα και φυτεμένα κόκκινα γαρίφαλα, 100 x 53 x 6 εκ. Ιδιωτική Συλλογή
Οι καλλιτέχνες "πρωταγωνιστές" της έκθεσης "Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία", Βάσω Κατράκη, Α. Τάσσος, Βλάσης Κανιάρης, Δημήτρης Αληθεινός, η πολιτική συνθήκη, οι αντιστασιακές οργανώσεις, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η στάση των καλλιτεχνών απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών δημιουργούν το πλαίσιο της ειδικής σειράς παρουσιάσεων-συζητήσεων για την τέχνη στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας που θα πραγματοποιηθούν στο MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά στις 14, 21 Μαρτίου και στις 4, 11, 12 Απριλίου, με ελεύθερη είσοδο.
Η έκθεση "Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία" συγκεντρώνει έργα τεσσάρων από τους σημαντικότερους Έλληνες εικαστικούς της μεταπολεμικής περιόδου, του Βλάση Κανιάρη, του Δημήτρη Αληθεινού, της Βάσως Κατράκη και του Α. Τάσσου, έργα των οποίων παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις κατά την περίοδο της χούντας ή αμέσως μετά, ως σύμβολα αντίστασης και εναντίωσης, ελπίδας και δημοκρατίας. Οι τέσσερις εικαστικοί δημιουργοί ήταν "παρόντες" με το έργο τους ως καλλιτεχνική έκφραση, ως "πολιτική" θέση και στάση, συνειδητά και αδιαμεσολάβητα, σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Επιπλέον, το έργο του εικαστικού Γιάννη Παππά, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, παρουσιάζεται αντιστικτικά στην έκθεση, ως μια νέα προσέγγιση απέναντι στη μνήμη και την ιστορία, ως "γέφυρα" ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Διαβάστε Επίσης
Αναλυτικά το πρόγραμμα
Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024 | 7 μ.μ.
"Ο Τσε Γκεβάρα, ο Σπύρος Μουστακλής, οι Σκλάβοι και οι φοιτητές του Πολυτεχνείου"
Ο Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της Τέχνης, συνομιλεί με την Ειρήνη Οράτη, Ιστορικό της Τέχνης, Πρόεδρο της Εταιρείας Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, για την καλλιτεχνική δημιουργία του Α. Τάσσου την περίοδο της χούντας, για τις συνθέσεις του που συγκροτούν ένα πραγματικό "μαρτυρολόγιο" εκείνων των χρόνων.
Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024 | 7 μ.μ.
"Η εξορία, η σιωπή, η έκθεση του 1972 στο Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, ο Ίκαρος, η Αντιγόνη και οι Πλατυτέρες"
Ο Σπύρος Μοσχονάς, Ιστορικός της Τέχνης, συνομιλεί με την Μαριάννα Κατράκη-Δεσποτίδη, κόρη της Βάσως Κατράκη, παρουσιάζοντας ένα άγνωστο υλικό της χαράκτριας με σχέδια, ημερολογιακές καταγραφές και μαρτυρίες των χρόνων 1967-74.
Πέμπτη 04 Απριλίου 2024 | 7 μ.μ.
"Τα συρματοπλέγματα, ο γύψος, τα κόκκινα γαρύφαλλα"
Ο Χριστόφορος Μαρίνος, Ιστορικός της Τέχνης, συνομιλεί με τον Αλέξη Κανιάρη, γιο του Βλάση Κανιάρη και διοργανωτή εκθέσεων τέχνης, για την ιστορική έκθεση του εικαστικού στη Νέα Γκαλερί το 1969, για τις αντιδράσεις που προκάλεσε και την υποδοχή του κόσμου, για τη στρατευμένη και την "επιστρατευμένη" τέχνη, τότε και τώρα.
Πέμπτη 11 Απριλίου 2024 | 7 μ.μ.
"Η κόκκινη "εσταυρωμένη" φιγούρα, το κλουβί με τη νεκροκεφαλή και το λευκό καναρίνι, η γυμνή δεμένη γυναίκα στη σχάρα ενός αυτοκινήτου, οι υπεύθυνοι του Πολυτεχνείου που καταδικάζονται σε θάνατο"
Ο εικαστικός Δημήτρης Αληθεινός συνομιλεί με τη Θούλη Μισιρλόγλου, Ιστορικό της Τέχνης και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, για τον ρόλο και τη λειτουργία της τέχνης, το πνεύμα της επανάστασης και της εναντίωσης σε ανελεύθερες και ζοφερές εποχές.
Παρασκευή 12 Απριλίου 2024 | 7 μ.μ.
"Τι έκανες αυτά τα επτά χρόνια καλλιτέχνη; Αντίσταση και Εξέγερση"
Η τελευταία στη σειρά συνάντηση έχει ως άξονες συζήτησης τις αντιστασιακές οργανώσεις και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την παρουσία και τη στάση των Ελλήνων καλλιτεχνών την περίοδο της χούντας.
Συμμετέχοντες:
Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος, Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ι.Μ.Σ.-Ι.Τ.Ε.
Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός της Τέχνης
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και Πρόεδρος του ΔΣ των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Κώστας Χριστόπουλος, Ζωγράφος και Επίκουρος Καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ)
Στάθης Παυλόπουλος, Συντονιστής Προγραμματισμού & Επιστημονικών Δράσεων των ΑΣΚΙ και Διδάσκοντα στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου
Δημήτρης Τρίκας, Δημοσιογράφος
Συντονισμός προγράμματος: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της Τέχνης-Προϊστάμενος Τμήματος Σύγχρονης Γλυπτικής, MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία
Πέτρα, σύρμα, ξύλο, γύψος και κατακόκκινα γαρύφαλλα πλαισιώνουν ένα σύνθημα που παραπέμπει στα συνθήματα της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβριο του 1973 και είναι παράλληλα ο τίτλος της ιστορικής έκθεσης «Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία» που οργανώνει το MOMus για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Η έκθεση συγκεντρώνει έργα τεσσάρων από τους σημαντικότερους Έλληνες εικαστικούς της μεταπολεμικής περιόδου, του Βλάση Κανιάρη, του Δημήτρη Αληθεινού, της Βάσως Κατράκη και του Α. Τάσσου, έργα των οποίων παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις κατά την περίοδο της χούντας ή αμέσως μετά, ως σύμβολα αντίστασης και εναντίωσης, ελπίδας και δημοκρατίας. Οι τέσσερις εικαστικοί δημιουργοί ήταν «παρόντες» με το έργο τους ως καλλιτεχνική έκφραση, ως «πολιτική» θέση και στάση, συνειδητά και αδιαμεσολάβητα, σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Επιπλέον, το έργο του εικαστικού Γιάννη Παππά, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, παρουσιάζεται αντιστικτικά στην έκθεση, ως μια νέα προσέγγιση απέναντι στη μνήμη και την ιστορία, ως «γέφυρα» ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Η ανώμαλη και έκρυθμη πολιτική κατάσταση που δημιουργείται στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έχει ως τραγική κατάληξη τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. Η μη συμμετοχή σε κάθε είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις, είναι ο βασικός τρόπος που επιλέγει η πλειοψηφία των καλλιτεχνών σε μια «άτυπη» μεταξύ τους συμφωνία, ώστε να εκφράσει την εναντίωσή της στη χούντα, να αποκλείσει οποιαδήποτε νομιμοποίησή της. Ταυτόχρονα, μερικοί δραστηριοποιούνται σε αντιδικτατορικές οργανώσεις, κάποιοι φεύγουν στο εξωτερικό, άλλοι συλλαμβάνονται και εξορίζονται, άλλοι σιωπούν και απομονώνονται στα εργαστήριά τους, λίγοι όμως είναι οι πολιτικά αδιάφοροι στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν, σ’ έναν κόσμο που συνταράσσεται από τον πόλεμο του Βιετνάμ, τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, την επαναστατική ορμή των παρισινών οδοφραγμάτων του Μάη του ‘68. Όταν η στάση της αποχής φαίνεται ότι οδηγεί σε αδιέξοδο και εξαντλεί την όποια δυναμική της, οι καλλιτέχνες ανασυντάσσονται, αναθεωρώντας την απόφασή τους.
