Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία
Μετρώντας 50 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά παρουσιάζει μια ιστορική έκθεση με έργα κορυφαίων εκπροσώπων της μεταπολεμικής περιόδου: Βλάσης Κανιάρης, Δημήτρης Αληθεινός, Βάσω Κατράκη και Α. Τάσσος. Έργα του Γιάννη Παππά φιλοξενούνται επίσης στην έκθεση, ως μια νέα προσέγγιση απέναντι στη μνήμη και την ιστορία και γεφυρώνοντας παρόν με παρελθόν.
Εγκαίνια: 18/1 (9 μ.μ.)
Info: MOMus-Μουσείο Άλεξ Μυλωνά | 18/1-14/4 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Τετ., Παρ., Σαβ., Κυρ.: 11 π.μ. – 7 μ.μ., Πεμ.: 11 π.μ. – 10 μ.μ. | Είσοδος: €6, €3
Μεθοριακότητα
Όρος που εισάχθηκε το 1909 από τον Γάλλο εθνογράφο Arnold van Gennep, η μεθοριακότητα (liminality) είναι ουσιαστικά το μεσαίο στάδιο του τρίπτυχου "αποχωρισμός, μετάβαση, ενσωμάτωση στις τελετουργίες". Αυτή τη μετάβαση εξετάζουν με διαφορετικά εικαστικά μέσα οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στη νέα έκθεση της γκαλερί Citronne, μέσα σ’ ένα πλαίσιο σύγχρονων κρίσεων, βιωμάτων και εξελίξεων.
Εγκαίνια: 18/1 (7-10 μ.μ.)
Info: Citronne Gallery | 19/1-2/3 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 11 π.μ.-8 μ.μ., Τετ., Σαβ.: 11 π.μ.-4 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Spleen
Η Laure Mary δημιουργεί ένα σύμπαν έξω από τα όρια της πραγματικότητας και μας βυθίζει σε ένα ονειρικό, φανταστικό τοπίο, με εμπνεύσεις από τον αινιγματικό Μαγκρίτ και άλλων γνωστών σουρεαλιστών, καθώς και την κλασική ευρωπαϊκή ζωγραφική. Καθημερινές σκηνές και τοπία απεικονίζονται μέσα από παιχνίδια σκιάς και φωτός, με αναφορές στην ολλανδική ζωγραφική. Στις ελαιογραφίες της Laure Mary πρωταγωνιστούν κυρίως ανθρώπινες μορφές αλλά και σχέδια οριγκάμι, τονίζοντας έτσι την παρέκκλιση από την πραγματική ζωή.
Εγκαίνια: 20/1 (7-9.30 μ.μ.)
Info: Dio Horia Ακρόπολη | 20/1-24/2 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ.: 11 π.μ. – 7 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. – 6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Day by Day
Ο Μιχάλης Κιούσης ανατρέχει σε αναμνήσεις από ταξίδια του και σχεδιαστικό αρχειακό υλικό που συνέλεξε στη Σενεγάλη την περίοδο 2018-2022 και αποτυπώνει στον καμβά πορτρέτα Σενεγκαλέζων κατοίκων σε διάφορες στιγμές της καθημερινότητάς τους.
Εγκαίνια: 18/1 (7-10 μ.μ.)
Info: Γκαλερί ΑΛΜΑ | 18/1-17/2 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 11 π.μ.-8 μ.μ., Τετ., Σαβ.: 11 π.μ.-3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Peter Katsihtis: Ζωγραφική διαδρομή, Νέα Υόρκη-Αθήνα
Αν και ασχολείται με τη ζωγραφική εδώ και σαράντα χρόνια, ο Παναγιώτης (Peter) Κατσίχτης παρουσιάζει για πρώτη φορά ατομική έκθεση, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων. Η μακρόχρονη καλλιτεχνική του διαδρομή ξετυλίγεται μέσα από πίνακες μεγάλων διαστάσεων, δίνοντας έμφαση στις εικαστικές του ανησυχίες και την περιπετειώδη ζωγραφική του πορεία.
Εγκαίνια: 16/1 (7.30 μ.μ.)
Info: Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων | 16/1-4/2 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ.: 11 π.μ.-7 μ.μ., Σαβ., Κυρ.: 10 π.μ.-3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Αquascaping
Έχοντας αναπτύξει την πρακτική του χρησιμοποιώντας κυρίως ηλεκτρονικά πολυμέσα, ο καλλιτέχνης Κώστας Εμμανουηλίδης πιάνει τον ψηφιακό αερογράφο, ακρυλικά και μαρκαδόρους και σχεδιάζει έναν υδάτινο κόσμο εμπνευσμένο από τα βιντεοπαιχνίδια, τα Lego, αλλά και τον ρόλο του παιχνιδιού και τις διάφορες μορφές του. Τα έργα μοιάζουν με "πειραγμένες" φωτογραφίες μέσα σε ένα ενυδρείο και επικεντρώνονται στην προβολή του υδάτινου μικρόκοσμου και των στοιχείων που υπάρχουν εκεί.
Eγκαίνια: 20/1 (11 π.μ. – 3 μ.μ.)
Info: Batagianni | 20/1-24/2 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ.: 4-8 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. – 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Μιχάλης Κιούσης. Day by Day
Πορτρέτα ανθρώπων, πρόσωπα κάπου μεταξύ πράξης, καθημερινών τους δραστηριοτήτων και μιας συνθήκης αναμονής για αυτό που έρχεται, ό,τι συνεχίζει και ορίζει τον προσωπικό τους αγώνα, τους στόχους ή τις ματαιώσεις τους, βλέπουμε στη νέα σειρά έργων του Μιχάλη Κιούση. Ανθρωποκεντρική σε όλα της τα σημεία, η δουλειά του Κιούση στρέφεται με τρυφερότητα στις ζωές των ανθρώπων, σε στιγμές που στέκονται, κινούνται, παρατηρούν τη ζωή γύρω τους. Στη σειρά των έργων αυτών, ο καλλιτέχνης συνεχίζει να αποτυπώνει με συνέπεια το βλέμμα του, αντλώντας αναπαραστατικές αφορμές από αναμνήσεις, εμπειρίες και φωτογραφικό ή σχεδιαστικό αρχειακό υλικό που συνέλεξε στη Σενεγάλη κατά την περίοδο μεταξύ του 2018-2022, όντας κι ο ίδιος ταξιδιώτης και ενεργός παρατηρητής των Σενεγαλέζων και της ζωής τους.
Laure Mary. Spleen
Η Laure Mary καλεί τους θεατές να ξεφύγουν στιγμιαία από την πραγματικότητα και να βυθιστούν σε ένα ονειρικό τοπίο, σαν σε έναν ανέμελο περίπατο σε ένα φανταστικό και εξαιρετικά οικείο μέρος. Η Mary ξεκινά τη δημιουργική της διαδικασία γράφοντας ποιήματα και μεταφράζοντάς τα σε εικαστικά αριστουργήματα, ενσωματώνοντας με μαεστρία τεχνικές εμπνευσμένες από κλασικούς Ευρωπαίους ζωγράφους. Αντλώντας επιρροές από γνωστούς σουρεαλιστές, απεικονίζει αριστοτεχνικά καθημερινές σκηνές και τοπία μέσα από την αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς, απηχώντας τις λεπτές αποχρώσεις που απαντώνται στην ολλανδική ζωγραφική. Πέρα από τα αισθητικά τους θέλγητρα, τα έργα της εμβαθύνουν με οξυδέρκεια στο θέμα της μοναξιάς του ατόμου και της αέναης αναζήτησης για εσωτερική γαλήνη και σύνδεση με τους άλλους. Στο πλαίσιο του "Spleen", οι ελαιογραφίες της καλλιτέχνιδας ενσαρκώνουν την ξεχωριστή σουρεαλιστική προσέγγισή της, η οποία παραπέμπει στους αινιγματικούς γρίφους του Μαγκρίτ, όπου οικεία αντικείμενα και τόποι αναταξινομούνται σε αντισυμβατικές και προκλητικές συνθέσεις. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η καλλιτέχνιδα αποκλίνει από το καθιερωμένο στυλ της σε αυτά τα πρόσφατα έργα της, εισάγοντας ανθρώπινες μορφές και σχέδια οριγκάμι στις συνθέσεις της. Αυτή η παρέκκλιση εισάγει μια νέα διάσταση στην εκ μέρους της διερεύνηση της σχέσης μεταξύ αναπαράστασης και πραγματικότητας. Υπάρχει μια πρωτόγνωρη αίσθηση ωριμότητας και μια τόλμη στην απρόσκοπτη συγχώνευση ασιατικών στοιχείων και ευρωπαϊκής ζωγραφικής παράδοσης, που επιτρέπει στην καλλιτέχνιδα να μεταφέρει τις σκέψεις της αυθεντικά και να συνδέεται με το κοινό σε ανθρώπινο επίπεδο.
Peter Katsihtis. Ζωγραφική διαδρομή, Νέα Υόρκη-Αθήνα
Η πρώτη ατομική έκθεση του Παναγιώτη Κατσίχτη, μετά από σαράντα χρόνια επίμονης ενασχόλησης με τη ζωγραφική, αποκαλύπτει το έργο μιας μακράς καλλιτεχνικής διαδρομής. Εξήντα και πλέον πίνακες, μεγάλων και μεσαίων διαστάσεων, από ακρυλικό σε καμβά, αποκαλύπτουν τη ζωγραφική του αναζήτηση και περιπέτεια στην τωρινή του έκθεση.
Μεθοριακότητα
Η γκαλερί Citronne εισάγει μια ακόμη τρέχουσα προβληματική: τα ζητήματα που απορρέουν από τη ρευστή πραγματικότητα των ημερών μας, η οποία ανατρέπει παραδοσιακούς τρόπους ύπαρξης, ταυτότητας και βίου - εκουσίως ή ακουσίως. Στην έκθεση περιγράφεται το μεταβατικό στάδιο της εγκατάστασης από την μια συνθήκη στην άλλη σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και οι συνεπαγόμενες "τελετουργίες". «Liminality» (=μεθοριακότητα) είναι όρος τον οποίο εισήγαγε ο Γάλλος εθνογράφος Arnold van Gennep στο βιβλίο του "Τελετουργίες Διάβασης" το 1909. Πρόκειται για το μεσαίο στάδιο του τριμερούς σχήματος "αποχωρισμός, μετάβαση, ενσωμάτωση στις τελετουργίες". Η έκθεση επανατοποθετεί την έννοια αυτή στο πλαίσιο των σύγχρονων βιωμάτων, συνέπεια των παγκοσμίων εξελίξεων. Τα έργα ανιχνεύουν την "μεθοριακότητα" μέσα από τέσσερα αδιόρατα περάσματα: την αρχιτεκτονική δομή, τον ρου της ιστορίας, την ενσωμάτωση της παράδοσης, καθώς και την εσωτερική βιωματική διαδικασία. Η έκθεση δεν ταυτίζει αυστηρά το έργο κάθε καλλιτέχνη με μία θεματική· τείνει όμως να το τοποθετεί σε έναν από τους τέσσερις αυτούς άξονες.
Κώστας Εμμανουηλίδης. Αquascaping
Τα έργα της έκθεσης παραπέμπουν στον κόσμο του ενυδρείου, ο οποίος όμως υποβόσκει χωρίς να έχει μια περιγραφική παρουσία. Εκείνο που κεντρίζει το ενδιαφέρoν του είναι η διαδικασία του μικρόκοσμου και ότι αυτός εμπεριέχει. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης εμπνέεται για τα έργα του από διαδικτυακές φωτογραφίες, τις οποίες χρησιμοποιεί ως αφετηρία για την δημιουργία του έργου χωρίς να κάνει μιας οποιασδήποτε χρήση αντιγραφής. Ο εικαστικός επεξεργάζεται τα περισσότερα έργα αυτής της έκθεσης χωρίς να χρησιμοποιεί τα παραδοσιακά καλλιτεχνικά μέσα. Συνυπάρχουν μικρές παρεμβάσεις με αερογράφο, ακρυλικά και μαρκαδόρους.
Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία
Πέτρα, σύρμα, ξύλο, γύψος και κατακόκκινα γαρύφαλλα πλαισιώνουν ένα σύνθημα που παραπέμπει στα συνθήματα της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, τον Νοέμβριο του 1973 και είναι παράλληλα ο τίτλος της ιστορικής έκθεσης «Όλοι εδώ. 50 χρόνια Δημοκρατία» που οργανώνει το MOMus για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Η έκθεση συγκεντρώνει έργα τεσσάρων από τους σημαντικότερους Έλληνες εικαστικούς της μεταπολεμικής περιόδου, του Βλάση Κανιάρη, του Δημήτρη Αληθεινού, της Βάσως Κατράκη και του Α. Τάσσου, έργα των οποίων παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις κατά την περίοδο της χούντας ή αμέσως μετά, ως σύμβολα αντίστασης και εναντίωσης, ελπίδας και δημοκρατίας. Οι τέσσερις εικαστικοί δημιουργοί ήταν «παρόντες» με το έργο τους ως καλλιτεχνική έκφραση, ως «πολιτική» θέση και στάση, συνειδητά και αδιαμεσολάβητα, σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Επιπλέον, το έργο του εικαστικού Γιάννη Παππά, ο οποίος ζει και εργάζεται στο Βερολίνο, παρουσιάζεται αντιστικτικά στην έκθεση, ως μια νέα προσέγγιση απέναντι στη μνήμη και την ιστορία, ως «γέφυρα» ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Η ανώμαλη και έκρυθμη πολιτική κατάσταση που δημιουργείται στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έχει ως τραγική κατάληξη τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967. Η μη συμμετοχή σε κάθε είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις, είναι ο βασικός τρόπος που επιλέγει η πλειοψηφία των καλλιτεχνών σε μια «άτυπη» μεταξύ τους συμφωνία, ώστε να εκφράσει την εναντίωσή της στη χούντα, να αποκλείσει οποιαδήποτε νομιμοποίησή της. Ταυτόχρονα, μερικοί δραστηριοποιούνται σε αντιδικτατορικές οργανώσεις, κάποιοι φεύγουν στο εξωτερικό, άλλοι συλλαμβάνονται και εξορίζονται, άλλοι σιωπούν και απομονώνονται στα εργαστήριά τους, λίγοι όμως είναι οι πολιτικά αδιάφοροι στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν, σ’ έναν κόσμο που συνταράσσεται από τον πόλεμο του Βιετνάμ, τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, την επαναστατική ορμή των παρισινών οδοφραγμάτων του Μάη του ‘68. Όταν η στάση της αποχής φαίνεται ότι οδηγεί σε αδιέξοδο και εξαντλεί την όποια δυναμική της, οι καλλιτέχνες ανασυντάσσονται, αναθεωρώντας την απόφασή τους.
