© Λουκία Αλαβάνου
Στον δρόμο για τον Κολωνό
Λίγους μήνες μετά την παρουσίασή της στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας, η Λουκία Αλαβάνου μεταφέρει την εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας "Στον δρόμο για τον Κολωνό" στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ο μύθος του Οιδίποδα, όπως τον ξέρουμε από το διάσημο έργο του Σοφοκλή "Οιδίπους επί Κολωνώ", επαναπροσδιορίζεται και το πρότζεκτ ρίχνει φως σε μια περιθωριοποιημένη γειτονιά της Δυτικής Αττικής. Πρωταγωνιστές στη VR ταινία της Αλαβάνου είναι μια κοινότητα Ρομά από τη Νέα Ζωή Ασπροπύργου, οι οποίοι ζωντανεύουν τους περιβόητους χαρακτήρες της αρχαίας τραγωδίας μέσω μιας πλοκής που μιλά για τα γηρατειά και τον θάνατο, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την οικουμενική ελευθερία.
Info: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (Εκθεσιακός χώρος -1) | 11/10-30/11 | Τετ.-Κυρ.: 6.30-11 μ.μ. | Είσοδος: €8-5
Akin
Οι καλλιτέχνιδες Céline Condorelli και Angela Melitopoulos χρησιμοποιούν τις κοινές τους αντιλήψεις περί τέχνης και κοινωνίας και αναπαριστούν έναν αστερισμό αλλό-κοσμων και από-κοσμων ιδεών. Το πρότζεκτ παρακινεί τον θεατή να σκεφτεί μια διαφορετική εκδοχή του κόσμου όπου ζούμε, αντλώντας ιδέες από διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά και οργανισμούς πέρα των ανθρώπινων.
Εγκαίνια: 5/10 (7 μ.μ.)
Info: Tavros | 5/10-20/12 | Ώρες λειτουργίας: Τετ., Πεμ., Παρ.: 4-8 μ.μ., Σαβ.: 12-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Platforms Project 2023
Η Τεχνόπολη υποδέχεται για πρώτη φορά τη διεθνή έκθεση της ανεξάρτητης καλλιτεχνικής σκηνής Platforms Project, η οποία επιστρέφει με ένα πιο διευρυμένο πρόγραμμα συμμετοχών. Φέτος, πενήντα έξι εικαστικές πλατφόρμες από είκοσι τέσσερις χώρες παρουσιάζουν τις τελευταίες τάσεις στον χώρο των εικαστικών τεχνών, αλλά και του θεάτρου, της μουσικής, της αρχιτεκτονικής και του design.
Info: Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | 26-29/10 | Ώρες λειτουργίας: 26/10: 6-10.30 μ.μ., 27-29/10: 12-9 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Far East
Ο Πολύβιος Ανεμογιάννης κάνει ένα οδοιπορικό στις λαϊκές γειτονιές του ανατολικού Παρισιού που οι εκατομμύρια επισκέπτες της "Πόλης του Φωτός" δεν βλέπουν ποτέ. Στις φωτογραφίες του, αστικά τοπία και πορτραίτα κατοίκων αποτυπώνουν τις ριζικές κοινωνικές αλλαγές που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια σε αυτές τις περιοχές, λόγω του αστικού εξευγενισμού.
Εγκαίνια: 19/10 (6 μ.μ.)
Info: 1927 Art Space | 19-23/10 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ., Πεμ., Παρ.: 6-9 μ.μ, Σαβ., Κυρ.: 4-8.μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Spirits Unseen
Από το 2017 έως και το 2021, η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου ταξίδεψε στα απομονωμένα χωριά της μειονότητας των Πομάκων στη Θράκη, θέλοντας να απαθανατίσει αλλά και να συνομιλήσει με τη γυναικεία κοινότητα. Οι γυναίκες εκείνης της περιοχής αναγκάζονταν να παραμείνουν στα χωριά για να αναλάβουν τα νοικοκυριά, ενώ οι άνδρες κατέφευγαν στη Βόρεια Ευρώπη για να βρουν εργασία. Πλέον, παρατηρείται μία αντίσταση σε αυτές τις συνθήκες, καθώς και τα δύο φύλα διεκδικούν δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και την ανάθεση νέων ρόλων, πέρα των στερεοτυπικών που εφαρμόζει η κοινωνία τους.
Εγκαίνια: 11/10 (8 μ.μ.)
Info: Μουσείο Μπενάκη | 12/10-12/11 | Ώρες λειτουργίας: Πεμ., Κυρ.: 10 π.μ. - 6 μ.μ., Παρ., Σαβ.: 10 π.μ. - 10 μ.μ. | Είσοδος: €6, €5
Black Paintings
Η Kazuna Taguchi έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, παρουσιάζοντας ένα απόκοσμο σύμπαν δημιουργημένο από τον συνδυασμό ζωγραφικής και φωτογραφίες. Ελαιογραφίες και γλυπτικά αντικείμενα απαθανατίζονται στον φακό και επεξεργάζονται ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα κάθε έκθεση της καλλιτέχνιδας να είναι ένα διαρκώς εξελισσόμενο πρότζεκτ.
Εγκαίνια: 3/10 (6-8.30 μ.μ.)
Info: Radio Athènes| 3/10-22/11 | Ώρες λειτουργίας: Tετ.: 4-8 μ.μ., Σάβ.: 12-4 μ.μ και κατόπιν ραντεβού | Είσοδος ελεύθερη
Δείτε όλες τις εκθέσεις της πόλης στον οδηγό τεχνών του athinorama.gr.
Περισσότερες πληροφορίες
Kazuna Taguchi. Black Paintings
Η Kazuna Taguchi συνδυάζει τη ζωγραφική και τη φωτογραφία δημιουργώντας απόκοσμες εικόνες. Ξεκινά δημιουργώντας ελαιογραφίες και γλυπτικά αντικείμενα, τα οποία στη συνέχεια φωτογραφίζει σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Συχνά ζωγραφίζει πάνω από τις εκτυπώσεις και τις επαναφωτογραφίζει. Τα έργα ενσωματώνουν τις υλικές ιδιότητες των λαδομπογιών και των υγρών φωτογραφικών εναιωρημάτων. Η Taguchi, μια άρτια τεχνικός με βαθιά αγάπη και γνώση της φωτογραφίας, περνά αρκετό χρόνο στο σκοτεινό θάλαμο αναπτύσσοντας ένα προσωπικό και ακριβές λεξιλόγιο που αναμειγνύει αναφορές σε πολιτιστικά σημαίνοντα, προηγούμενες δουλειές της ή ανώνυμα αποκόμματα που συλλέγει από περιοδικά. Προσεγγίζοντας κάθε έκθεση ως έργο σε εξέλιξη, η Taguchi κάνει U-turns, δίνει προτεραιότητα σε ιδέες που αναπτύχθηκαν σε προηγούμενα πρότζεκτ, ερευνά τα τυφλά σημεία, μέχρι να σταματήσει για τα αποκαλυπτήρια της έκθεσης.
Μυρτώ Παπαδοπούλου. Spirits Unseen
Από το 2017 έως και το 2021, η φωτογράφος Μυρτώ Παπαδοπούλου πραγματοποίησε ταξίδια στα απομονωμένα χωριά της μειονότητας των Πομάκων στη Θράκη με σκοπό τη φωτογραφική αποτύπωση και την αλληλεπίδραση με τη γυναικεία κοινότητα, η οποία παρέμενε στα χωριά για να αναλάβει τα νοικοκυριά, ενώ οι άνδρες είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν προς τη βόρεια Ευρώπη για να αναζητήσουν εργασία. Καθώς η παραδοσιακή δομή και οι σχέσεις της κοινότητας των Πομάκων προσαρμόζονται σε αυτές τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, παρατηρείται μια δυναμική αναζήτηση και από τα δύο φύλα για την απόκτηση του δικαιώματος να εργάζονται, να αποκτήσουν εκπαίδευση και να αναλάβουν νέους ρόλους πέρα από τα παραδοσιακά όρια της κοινωνίας τους.
Platforms Project 2023
Το Platforms Project συμπλήρωσε την πρώτη δεκαετία αδιάλειπτης παρουσίας στην Αθήνα και το γιορτάζει σε νέο χώρο, την Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, με ένα πλούσιο και διευρυμένο πρόγραμμα συμμετοχών: 56 εικαστικές πλατφόρμες από 24 χώρες με περισσότερους από 900 καλλιτέχνες. Για πρώτη φορά φέτος, το Platforms Project θα φιλοξενήσει ομάδες από το χώρο του θεάτρου, της μουσικής, της αρχιτεκτονικής και του design, επεκτείνοντας το διεθνές δίκτυο που έχει ήδη δημιουργηθεί την τελευταία 10ετία και από το οποίο έχουν προκύψει όχι μόνο διεθνείς συνεργασίες αλλά και σχέσεις φιλίας.
Πολύβιος Ανεμογιάννης. Far East
Ένα οδοιπορικό στις λαϊκές γειτονιές του ανατολικού Παρισιού που οι εκατομμύρια επισκέπτες της "Πόλης του Φωτός" δεν βλέπουν ποτέ. Αστικά τοπία και πορτραίτα των κατοίκων εναλλάσσονται, αποτυπώνοντας φωτογραφικά τις ριζικές κοινωνικές αλλαγές που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια σε αυτές τις περιοχές και την περιθωριοποίηση των κατοίκων που ζουν σε αυτές.
Λουκία Αλαβάνου. Στον δρόμο για τον Κολωνό
Η εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας της Λουκίας Αλαβάνου, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 59η Μπιενάλε της Βενετίας, έρχεται στο -1 της Στέγης. Πρωταγωνιστές της μέλη της κοινότητας των Ρομά από τη Νέα Ζωή Ασπροπύργου, στη Δυτική Αττική, που ακολουθούν τα χνάρια του Οιδίποδα. Ντοκιμαντέρ, μυθοπλασία, πτήσεις με drone, slapstick, βίντεο κλιπ εμπνευσμένα από τη διαβαλκανική ποπ κουλτούρα σύγχρονων Ρομά τραγουδιστών, εξεζητημένες φάρσες, τεχνολογία εικονικής πραγματικότητας, ημισφαιρικοί θόλοι και υβριδικά καθίσματα εμπνευσμένα από τον αρχιτέκτονα της ουτοπίας του μοντερνισμού Τάκη Ζενέτο συνθέτουν την εγκατάσταση της Αλαβάνου. Στον ημιφωτισμένο εκθεσιακό χώρο της Στέγης στο -1 και σε μια θεατρική ατμόσφαιρα, οι επισκέπτες της εγκατάστασης οδηγούνται στους ειδικά διαμορφωμένους ημισφαιρικούς θόλους, μέσα στους οποίους βρίσκονται τα υβριδικά καθίσματα, μεταξύ καρέκλας γραφείου και ανατομικής πολυθρόνας τηλεόρασης, που αφήνουν –χάρη στην εργονομία τους– τους θεατές ελεύθερους να βιώσουν το φάσμα των 360 μοιρών της ταινίας. Επιπλέον, ο σχεδιασμός του ήχου της ταινίας εικονικής πραγματικότητας είναι κατευθυντικός και, όπως και η εικόνα, ανταποκρίνεται στις κινήσεις των θεατών δημιουργώντας μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Céline Condorelli & Angela Melitopoulos. Akin
Η έκθεση είναι αποτέλεσμα μιας πολυετούς φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των καλλιτέχνιδων Céline Condorelli και Angela Melitopoulos. Οι κοινές τους αντιλήψεις αλλά και οι γενναίες ακούραστες προσπάθειες τους να αναπαραστήσουν τη δομική πολυπλοκότητα του κόσμου στον οποίο ζούμε υπήρξε η κινητήρια δύναμη που διαμόρφωσε την ιδέα της έκθεσης αυτής. Μέσα από τις ονειρικές καταστάσεις που δημιουργεί το έργο τους, αναδύεται ένας αστερισμός αλλό-κοσμων και από-κοσμων ιδεών. Πρόκειται για μια μορφή συλλογικής δημιουργίας κόσμων, που μας ωθεί να ξαναφανταστούμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Για να ανταποκριθούν σε αυτή την πρόθεση, οι δύο καλλιτέχνιδες δανείζονται μια πληθώρα εργαλείων και στρατηγικών από ιθαγενείς πρακτικές και άλλες μορφές νοημοσύνης – στην περίπτωση της Melitopoulos από τους πολιτισμούς των Titjikala, Yuendumu και Lajamanu της Αυστραλίας και στην περίπτωση της Condorelli από την αρχαία τεχνολογία των κεφαλόποδων.
