Neon Ark
Τα έργα νέον του Douglas Gordon πρωτοπαρουσιάστηκαν στη Gagosian του Λονδίνου, όπου τεχνίτες έγραφαν φράσεις με γυάλινους σωλήνες μουράνο. Το γενικό ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τη συλλογική μνήμη και τη σχέση της ψυχολογικής ασφάλειας με τον χωροχρόνο μεταφέρεται στη δουλειά του όχι μόνο με δικές του δημιουργίες, αλλά και έργα άλλων εικαστικών και κινηματογραφιστών. Κοινό στοιχείο των εκθέσεών του από το 1990 έως σήμερα παραμένει το κείμενο. Τα περισσότερα έργα είναι αποτυπώσεις από βινύλιο πάνω σε τοίχους, αν και ορισμένα έχουν κατασκευαστεί από σωλήνες νέον. Καθένα από αυτά συνοδεύεται από μια γνωστή φράση από ταινίες και τραγούδια και έτσι εντάσσεται το αίσθημα της νοσταλγίας στο πρότζεκτ.
Εγκαίνια: 6/4 (7-10 μ.μ.)
Info: Gagosian | 6/4-20/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Τετ, Παρ., Σαβ.: 11 π.μ. – 7 μ.μ, Πεμ.: 11 π.μ. – 8 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Libido
Στη νέα του εικαστική ενότητα, ο Capten συνδυάζει το χιούμορ με την ερωτική επιθυμία και φλερτάρει με το κιτς. Στο πρώτο μέρος της έκθεσης, μορφές όπως η Λαίδη Γκοντάιβα και ο θρυλικός Peeping Tom συνομιλούν με τον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης, τη θεά Άρτεμις αλλά και μια σύγχρονη αναπαράσταση του Ιωνά. Ο καλλιτέχνης διαρκώς προκαλεί με τα γλυπτά και ζωγραφικά κολάζ που δημιουργεί πάνω σε γαλάζια και ροζ βελούδα, στη δεύτερη ενότητα του "Libido", και το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση ενός post-pop φαντασιακού κόσμου.
Εγκαίνια: 6/4 (7-10 μ.μ.)
Info: ΑΛΜΑ | 6/4-6/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 11 π.μ. - 8 μ.μ., Τετ., Σαβ.: 11 π.μ. - 3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Ιστώνας
Στην κλασική Ελλάδα, οι γυναίκες περνούσαν την περισσότερη ώρα στον γυναικωνίτη που βρισκόταν στον πάνω όροφο του σπιτιού και εκεί μεγάλωναν τα παιδιά τους ή ασχολούνταν με το γνέσιμο και την υφαντική. Η Ηλιοδώρα Μαργέλλου επανεξετάζει αυτό το κομμάτι της ιστορίας στήνοντας τον δικό της γυναικωνίτη στα Dio Horia, τον οποίο αφιερώνει σε γυναικείες θεότητες όπως η θεά Αθηνά, η Αράχνη και η Άρτεμις Χρυσηλάκατος. Χειροποίητα κεντήματα και υφαντά σε μεταλλική σήτα αντανακλούν τη μικτή καταγωγή της καλλιτέχνιδας, η οποία προσπαθεί να αναδείξει τα τοπογραφικά και μυθολογικά στοιχεία της ελληνικής κληρονομιάς και κοινωνίας. Τα έργα τοποθετούνται στον χώρο ως αυτόνομα σώματα, επιλογή που οδηγεί στη δημιουργία ενός εμβυθιστικού οπτικού παιχνιδιού.
Εγκαίνια: 6/4 (7-10 μ.μ.)
Info: Dio Horia | 6/4-6/5 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ.: 11 π.μ. - 7 μ.μ., Σαβ: 11 π.μ. - 6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Μερικές φορές είμαι δέντρο
Η ζωηρή χρωματική παλέτα, οι φαρδιές πινελιές, οι ανάγλυφες σπλαχνικές μορφές και οι αιχμηρές λεπτομέρειες των συνθέσεων του Rhys Lee μάς μεταδίδουν την αίσθηση της στιγμιαίας απελευθέρωσης. Ξεκινώντας από προσχέδια, το αρχικό όραμα του καλλιτέχνη συχνά εξελίσσεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Έτσι, η νέα του σειρά - που φέρει και τον τίτλο της έκθεσης και ξεκίνησε ως παστέλ έργα ζωγραφικής - κατέληξε σε μελέτες πάνω σε μπρούτζινα γλυπτά. Σε άλλες σειρές του ίδιου πρότζεκτ ανακαλύπτουμε πολύ πιο αφηρημένες συνθέσεις με γεωμετρικά σχήματα και πολύχρωμες γραμμές. Τέλος, στα έργα "The Orchard sitter", "Apple eyes", "Reflection with a red apple", "The Apple thief", "Delights and Golden delicious", αποκαλύπτεται μια σουρεαλιστική αφήγηση μιας πολύ οικείας ιστορίας.
Εγκαίνια: 6/4 (7-10 μ.μ.)
Info: Dio Horia | 6/4-6/5 | Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ.: 11 π.μ. - 7 μ.μ., Σαβ: 11 π.μ. - 6 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Η μνήμη του βουνού
Μια εγκατάσταση μεγάλων διαστάσεων αναμετράται με τα γεγονότα του ελληνικού εμφύλιου πολέμου. Η Μάγια Παπακώστα χρησιμοποιεί γλυπτά, χαρακτικά, σχέδια, αντικείμενα, κείμενα και ήχος για τη δημιουργία τριών μεταλλικών κατασκευών που θυμίζουν ορεινούς σχηματισμούς. Ο καθένας από αυτούς εμπεριέχει μια πυραμίδα πλεξιγκλάς με ένα τυπωμένο σχέδιο που απεικονίζει μια ορεινή σκηνή από την εποχή του πολέμου.
Εγκαίνια: 6/4 (7 μ.μ.)
Info: Αίθουσα Τέχνης Αθηνών | 6/4-6/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ.-Παρ.: 11 π..μ. - 2.30 μ.μ. & 6-9 μ.μ., Σαβ.: 11 π.μ. - 2.30 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Below Sea Level/ Υποκάτω θαλάσσης
Η Θαλασσινή Δούμα μελετά τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της Νεκράς θάλασσας θέλοντας να αναδείξει το πρόβλημα της ανθρώπινης παρέμβασης και της κλιματικής κρίσης στο φυσικό περιβάλλον. Στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τραβάει, κατορθώνει να απαθανατίσει το μυστήριο της αρχαίας λίμνης αλλά και της οικολογικής καταστροφής της. Κοντινές καθώς και πανοραμικές λήψεις γραμμικής και ρυθμικής ακρίβειας καταγράφουν όψεις της επιφάνειας της λίμνης και των στρωμάτων από πετρώματα εκατομμυρίων χρόνων.
Εγκαίνια: 4/4 (7 μ.μ.)
Info: Μουσείο Ηρακλειδών | 4/4-18/6 | Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 10 π.μ. – 6 μ.μ. | Είσοδος: €5, €3
Μετεωρολογία του Κόσμου
Καθώς ο χώρος όπου ο Ζήσης Μπλιάτκας εργάζεται είναι αγροτικός, τα θέματα της ζωγραφικής του αντλούνται κυρίως από την ύπαιθρο. Απέραντοι κάμποι, εικόνες από την εξοχή και την παραγωγική γη κρύβουν ατελείς κατασκευές (κυματοθραύστες, χαρταετούς, ηλιακούς θερμοσίφωνες) οι οποίες μετατρέπονται σε αφηγηματικά οχήματα και ανοίγουν τον δρόμο προς τον εξωτερικό κόσμο. Στις συνθέσεις του ο καλλιτέχνης εντάσσει μύθους και χρησιμοποιεί λογισμικά ζωγραφικής υπολογιστών και video games ως επιρροή για την εικονογραφία του.
Εγκαίνια: 6/4 (7 μ.μ.)
Info: Ρεβέκκα Καμχή | 6/4-2/6 | Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Παρ.: 12-6 μ.μ., Σαβ.: 12-5 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Τιτίκα Σάλλα. Περί φύσεως
Συνεχίζοντας τις εικαστικές εξερευνήσεις με επίκεντρο τη φύση, η Τιτίκα Σάλλα δημιουργεί τη δεύτερη σειρά ζωγραφικών έργων όπου αναπαριστά τα δέντρα ως ανθρώπους (ή αντίστροφα). Εικόνες ζωγραφισμένες με μολύβια, αβγοτέμπερα και ακουαρέλα προβάλλουν αγριολούλουδα, έντομα και σωρούς από ελιές, συνθέσεις που δημιουργούν καλλωπιστικά τοπία και μιλούν για έννοιες σχετικές με την αθανασία.
Εγκαίνια: 6/4 (7-10 μ.μ.)
Info: έκφραση - γιάννα γραμματοπούλου | 6/4-6/5 | Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πεμ., Παρ.: 12-8 μ.μ., Τετ.: 12-6 μ.μ., Σαβ.: 12-3 μ.μ. | Είσοδος ελεύθερη
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Τιτίκα Σάλλα. Περί φύσεως
Συνεχίζοντας τις εικαστικές εξερευνήσεις με επίκεντρο τη φύση, η Τιτίκα Σάλλα δημιουργεί τη δεύτερη σειρά ζωγραφικών έργων όπου αναπαριστά τα δέντρα ως ανθρώπους ή αντίστροφα. Εικόνες ζωγραφισμένες με μολύβια, αβγοτέμπερα και ακουαρέλα προβάλλουν αγριολούλουδα, έντομα και σωρούς από ελιές, συνθέσεις που δημιουργούν καλλωπιστικά τοπία και μιλούν για έννοιες σχετικές με την αθανασία.
Douglas Gordon. Neon Ark
Τα έργα νέον του Douglas Gordon πρωτοπαρουσιάστηκαν στη Gagosian του Λονδίνου, όπου τεχνίτες έγραφαν φράσεις με γυάλινους σωλήνες μουράνο. Το γενικό ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τη συλλογική μνήμη και τη σχέση της ψυχολογικής ασφάλειας με τον χωροχρόνο μεταφέρεται στη δουλειά του όχι μόνο με δικές του δημιουργίες, αλλά και έργα άλλων εικαστικών και κινηματογραφιστών. Κοινό στοιχείο των εκθέσεών του από το 1990 έως σήμερα παραμένει το κείμενο. Τα περισσότερα έργα είναι αποτυπώσεις από βινύλιο πάνω σε τοίχους, αν και ορισμένα έχουν κατασκευαστεί από σωλήνες νέον. Καθένα από αυτά συνοδεύεται από μια γνωστή φράση από ταινίες και τραγούδια και έτσι εντάσσεται το αίσθημα της νοσταλγίας στο πρότζεκτ.
Capten. Libido
Στη νέα του εικαστική ενότητα, ο Capten συνδυάζει το χιούμορ με την ερωτική επιθυμία και φλερτάρει με το κιτς. Στο πρώτο μέρος της έκθεσης, μορφές όπως η Λαίδη Γκοντάιβα, ο θρυλικός Peeping Tom συνομιλούν με τον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης, τη θεά Άρτεμις αλλά και μια σύγχρονη αναπαράσταση του Ιωνά. Ο καλλιτέχνης διαρκώς προκαλεί με τα γλυπτά και ζωγραφικά κολάζ που δημιουργεί πάνω σε γαλάζια και ροζ βελούδα, στη δεύτερη ενότητα του «Libido», και το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση ενός post-pop φαντασιακού κόσμου.
Θαλασσινή Δούμα. Below Sea Level/ Υποκάτω θαλάσσης
Η Θαλασσινή Δούμα μελετά τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της Νεκράς θάλασσας θέλοντας να αναδείξει το πρόβλημα της ανθρώπινης παρέμβασης και της κλιματικής κρίσης στο φυσικό περιβάλλον. Στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που τραβάει, κατορθώνει να απαθανατίσει το μυστήριο της αρχαίας λίμνης αλλά και της οικολογικής καταστροφής της. Κοντινές καθώς και πανοραμικές λήψεις γραμμικής και ρυθμικής ακρίβειας καταγράφουν όψεις της επιφάνειας της λίμνης και των στρωμάτων από πετρώματα εκατομμυρίων χρόνων.
Rhys Lee. Μερικές φορές είμαι δέντρο
Η ζωηρή χρωματική παλέτα, οι φαρδιές πινελιές, οι ανάγλυφες σπλαχνικές μορφές και οι αιχμηρές λεπτομέρειες των συνθέσεων του Rhys Lee μάς μεταδίδουν την αίσθηση της στιγμιαίας απελευθέρωσης. Ξεκινώντας από προσχέδια, το αρχικό όραμα του καλλιτέχνη συχνά εξελίσσεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Έτσι η νέα του σειρά που φέρει και τον τίτλο της έκθεσης και ξεκίνησε ως παστέλ έργα ζωγραφικής, κατέληξε σε μελέτες πάνω σε μπρούτζινα γλυπτά. Σε άλλες σειρές του ίδιου πρότζεκτ ανακαλύπτουμε πολύ πιο αφηρημένες συνθέσεις με γεωμετρικά σχήματα και πολύχρωμες γραμμές. Τέλος, στα έργα "The Orchard sitter", "Apple eyes", "Reflection with a red apple", "The Apple thief", "Delights and Golden delicious", αποκαλύπτεται μια σουρεαλιστική αφήγηση μιας πολύ οικείας ιστορίας.
Ζήσης Μπλιάτκας. Μετεωρολογία του Κόσμου
Καθώς ο χώρος όπου ο Ζήσης Μπλιάτκας εργάζεται είναι αγροτικός, τα θέματα που εμπνέουν τη ζωγραφική του αντλούνται από την ύπαιθρο. Απέραντοι κάμποι, εικόνες από την εξοχή και την παραγωγική γη εδώ κρύβουν ατελείς κατασκευές (κυματοθραύστες, χαρταετούς, ηλιακούς θερμοσίφωνες) οι οποίες μετατρέπονται σε αφηγηματικά οχήματα και ανοίγουν τον δρόμο προς τον εξωτερικό κόσμο. Στις συνθέσεις του ο καλλιτέχνης εντάσσει προσωπικούς μύθους και χρησιμοποιεί λογισμικά ζωγραφικής υπολογιστών και video games ως επιρροή για την εικονογραφία του.
Ηλιοδώρα Μαργέλλου. Ιστώνας
Στην κλασική Ελλάδα, οι γυναίκες περνούσαν την περισσότερη ώρα στον γυναικωνίτη που βρισκόταν στον πάνω όροφο του σπιτιού και εκεί μεγάλωναν τα παιδιά τους ή ασχολούνταν με το γνέσιμο και την υφαντική. Η Ηλιοδώρα Μαργέλλου επανεξετάζει αυτό το κομμάτι της ιστορίας στήνοντας τον δικό της γυναικωνίτη στα Dio Horia, τον οποίο αφιερώνει σε γυναικείες θεότητες όπως η θεά Αθηνά, η Αράχνη και η Άρτεμις Χρυσηλάκατος. Χειροποίητα κεντήματα και υφαντά σε μεταλλική σήτα αντανακλούν τη μικτή καταγωγή της καλλιτέχνιδας, η οποία προσπαθεί να αναδείξει τα τοπογραφικά και μυθολογικά στοιχεία της ελληνικής κληρονομιάς και κοινωνίας. Τα έργα τοποθετούνται στον χώρο ως αυτόνομα σώματα, επιλογή που οδηγεί στη δημιουργία ενός εμβυθιστικού οπτικού παιχνιδιού.
Μάγια Παπακώστα. Η μνήμη του βουνού
Μια εγκατάσταση μεγάλων διαστάσεων αναμετράται με τα γεγονότα του ελληνικού εμφύλιου πολέμου. Γλυπτά, χαρακτικά, σχέδια, αντικείμενα, κείμενα και ήχος χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία τριών μεταλλικών κατασκευών που θυμίζουν ορεινούς σχηματισμούς. Ο καθένας από αυτούς εμπεριέχει μια πυραμίδα πλεξιγκλάς με ένα τυπωμένο σχέδιο που απεικονίζει μια ορεινή σκηνή από την εποχή του πολέμου.
