Τι ωραίος τίτλος, αυτό το "Προσοχή Παρεμβολές" –σε κάνει να αναζητήσεις περισσότερες πληροφορίες, μαζί με την όμορφη, γεμάτη χρώματα αφίσα της επερχόμενης παράστασής σας στο "Άλσος" (3 & 9/12). Ποιος ήταν ο δικός σας ρόλος σε όλα τούτα;
Χαίρομαι πολύ που σας αρέσει! Νομίζω ότι το 30% ενός εγχειρήματος είναι η ιδέα και το υπόλοιπο είναι η πραγμάτωσή της, που είναι πια ζήτημα συνεργατών. Εγώ, λοιπόν, είχα την ιδέα, δέχομαι με περηφάνεια και χαρά τα εύσημα του τίτλου, αλλά αυτό που θα δείτε θα είναι δημιούργημα όλων των συντελεστών. Όλων!
Αλλά δεν είναι μόνο ο τίτλος πρωτότυπος. Ανάλογες είναι και οι φιλοδοξίες του περιεχομένου, αφού στη σκηνή δεν θα βρεθείτε μονάχα εσείς και τέσσερις μουσικοί, μα και ο εικαστικός Σπύρος Αγγελόπουλος, με τις φιγούρες του. Τι έχετε οραματιστεί; Πώς θα "συγκατοικήσει" το τραγούδι και η τέχνη των σκιών;
Ο Σπύρος Αγγελόπουλος είναι ένας από τους πρώτους κρίκους που πρόσθεσα στην αλυσίδα. Συναντηθήκαμε για να ζωγραφίσει το εξώφυλλο του δίσκου Λαϊκή Απογευματινή, που φτιάξαμε με τον Βαγγέλη Κορακάκη. Ο ίδιος ζωγράφισε και την αφίσα των "Παρεμβολών", σε συνεργασία με τον γραφίστα Δημήτρη Μακαρατζή.
Φιλοδοξούμε, λοιπόν, ο Τάσος (Αθανασιάς), ο Δημήτρης (Σίντος), ο Χρυσόστομος (Καραντωνίου), ο Στράτος (Σαμιώτης), ο Βασίλης (Κορακάκης), ο Σπύρος (Αγγελόπουλος) κι εγώ, να σας παρουσιάσουμε μια παράσταση γεμάτη ετερόκλητα και αντιφατικά στοιχεία. Κατ' αναλογία της ίδιας της ζωής, που η φαντασία της δεν εξαντλείται ποτέ. Θέατρο σκιών, απροσδόκητες φιγούρες, αγαπημένα λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια και αρκετά από τη δική μου δισκογραφία, σε συνεργασία με τον Νίκο Ξυδάκη, τον Βαγγέλη Κορακάκη και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Στο αμιγώς τραγουδιστικό κομμάτι του προγράμματος, πώς θα ισορροπήσουν οι διασκευές σε "απρεπή/ απαγορευμένα/ άσχετα/ άκαιρα ή και ακάλεστα" με την προσωπική σας δισκογραφία; Θα δώσετε κάποιο ιδιαίτερο βάρος στη Λαϊκή Απογευματινή;
Δυσκολεύτηκα πολύ να αφήσω τραγούδια απέξω, γιατί αισθάνομαι μια μητρική ποιότητα απέναντί τους. Εννοώ ότι τα αγαπώ το ίδιο, το καθένα για ξεχωριστούς λόγους. Στο πρόγραμμα φρόντισα να συνυπάρξουν, μαζί με πολλά ελληνικά τραγούδια, που έχω βαθιά την επιθυμία να τραγουδάω. Ο Δημήτρης ο Σίντος με βοήθησε πολύ σ' αυτό, γιατί έβαλε ως βασικό κριτήριο επιλογής και το ειδικό βάρος του σχήματος, την ιδιοσυγκρασία, δηλαδή, που διαμορφώνει η "μπάντα" αποτελούμενη από τους συγκεκριμένους μουσικούς και τα δεδομένα όργανα.
Πώς έκλεισε αυτή η λαϊκοαπογευματινή συνεργασία με τον Βαγγέλη Κορακάκη, ο οποίος είχε 20 χρόνια να κάνει ολοκληρωμένο δίσκο με γυναικεία φωνή –από το "Βέλος" του 2004, με τη Γιώτα Νέγκα;
Οι συνεργασίες για μένα είναι συναντήσεις. Δεν αισθάνομαι ότι "κλείνουν". Ο Βαγγέλης Κορακακης ήρθε και δεν θα φύγει ποτέ, γιατί είναι ήδη δομικό στοιχείο της εξέλιξής μου και της πορείας μου στο τραγούδι. Έβαλα τα δυνατά μου στην ερμηνεία των τραγουδιών του, να σταθώ επάξια απέναντί τους, τόσο γιατί τα ερωτεύτηκα όλα, όσο και γιατί εκτιμώ και θαυμάζω τον ίδιο τον Βαγγέλη.
Συχνά έχω ακούσει, από ανθρώπους κοντά στην ηλικία σας (ή και νεότερους), ότι, ως περιεχόμενο, λαϊκό τραγούδι στον 21ο αιώνα είναι, πλέον, το χιπ χοπ. Εσείς τι θα λέγατε σε μια τέτοια συζήτηση; Μπορεί να έχει καλλιτεχνική συνέχεια η στηριγμένη στο μπουζούκι λαϊκότητα, δίχως να κάνει υπερβολικές παραχωρήσεις σε ήχους προερχόμενους από τη Δυτική μουσική;
Η μουσική οφείλει στον εαυτό της να δοκιμάζει. Να εξερευνά. Κι εμείς ως ακροατές οφείλουμε να επιλέγουμε. Αυτό είναι, για μένα, το υγιές σχήμα δημιουργού-ακροατή. Όσον αφορά στα Δυτικά στοιχεία, στην Ελλάδα, όπως και σε αλλά σημεία του κόσμου (όπως, λόγου χάριν, στην Αρμενία), η συνύπαρξη Δύσης και Ανατολής ήταν ανέκαθεν βασικό συστατικό του πολιτισμού. Σ' αυτήν τη συνύπαρξη, άλλωστε, οφείλονται μεγαλειώδη έργα Τέχνης, τα οποία έφτασαν σε εμάς σήμερα, καθώς και κάποια πιο ασήμαντα, που μάλλον δεν τα γνωρίζουμε.
Δεν φοβάμαι τις δοκιμές. Φοβάμαι την έλλειψη αισθητικού κριτηρίου. Αυτό ναι, το φοβάμαι. Γιατί, για να αναπτυχθεί η κριτική σκέψη, χρειάζεται ενεργητική στάση, ενώ εμείς στις μέρες μας έχουμε μίαν ανυπέρβλητη ροπή προς την παθητικότητα. Και φτάνουμε στη ραπ μουσική. Υπάρχει ο "λαϊκός" ως επιθετικός προσδιορισμός, που σημαίνει ότι κάτι προέρχεται, αναφέρεται ή απευθύνεται στον λαό –και τότε, ναι, η ραπ και το χιπ χοπ είναι λαϊκή μουσική. Υπάρχει και ο όρος "λαϊκός", που αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο μουσικό ρεύμα το οποίο τοποθετείται, εάν δεν κάνω λάθος, από το 1950 και μετά, φέροντας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ως προς την ενορχήστρωση, τη θεματολογία, τον ρυθμό, την κλίμακα, το ύφος, τη δομή των τραγουδιών κ.ά.
Με την πάροδο του χρόνου τα καλλιτεχνικά ρεύματα μετασχηματίζονται, εξελίσσονται ή δίνουν ακόμα και ολοκληρωτικά τη θέση τους σε άλλα. Για να δούμε, λοιπόν, πού θα οδηγήσουμε εμείς τη μουσική, από το δικό μας μικρούλι "εδώ και τώρα".
Εκτός από τραγουδίστρια, σταδιοδρομείτε και σαν ηθοποιός, ιδιότητες που πρόσφατα ενώσατε πετυχημένα, πρωταγωνιστώντας στην παράσταση "Σαν Άστρο" της Μαριάννας Κάλμπαρη. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε, στεκόμενη απέναντι στον θρύλο της Μαρίκας Νίνου;
Η παράσταση "Μαρίκα Νίνου - Σαν Άστρο", εκτός από τεράστια συγκίνηση, χαρά και πληρότητα, μου χάρισε και το βραβείο γυναικείας ερμηνείας "Κάρολος Κουν". Η αλήθεια είναι πως τη μελετούσα επί σειρά ετών τη Νίνου. Και ως τραγουδίστρια και ως προσωπικότητα. Και παρότι υπάρχουν ελάχιστες πηγές για εκείνη κι ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από τη ζωή της, όταν ήρθε η στιγμή να ανεβεί η παράσταση εγώ ένιωθα αρκετά κοντά της. Με βοήθησε πολύ και η οικογένειά της, που έγινε με έναν τρόπο και δική μου –οι ανιψιές και η εγγονή της.
Στην παράσταση δεν στοχεύσαμε στο να ταυτιστώ με το πρόσωπό της κι έτσι δεν είχα την αγωνία της αναμέτρησης με την ανεπανάληπτη φωνή της. Είχα μεγάλη αγωνία, όμως, να φωτίσω τη φωτιά που έκαιγε μέσα της. Να δικαιώσω αυτό το θηρίο που ήταν γεννημένο για το τραγούδι, και, ταυτόχρονα, να φανερώσω την πιο ανθρώπινη κι ευάλωτη πλευρά της χωρίς να αποκαθηλωθεί.
Πώς θα κινηθείτε μετά τις βραδιές στο "Άλσος"; Υπάρχουν ανακοινώσιμα σχέδια; Τι φέρνει το 2025;
Οι "Παρεμβολές" θα με απασχολήσουν για αρκετό καιρό ακόμα. Είναι ατίθασες και ήρθαν για να μείνουν!
Διαβάστε Επίσης
