Olivia Rodrigo: Ταξιδέψαμε στο Βερολίνο και είδαμε το απαστράπτον, ροκ και απροσποίητα φαν "Guts Tour"

Η superstar της Gen-Z επιβεβαιώνει τη γρήγορη άνοδό της στο pop/rock stardom, έχοντας αφήσει πίσω της τα Disney χρόνια της, χωρίς όμως να ενηλικιωθεί απότομα.

Olivia Rodrigo Guts tour © Christopher Polk_Getty Images_Ideal Image

Μήπως παραείμαι μεγάλη για να βρίσκομαι εδώ"; Με αυτή την ατάκα εδραιώθηκε το πιο πρόσφατο trend στο TikTok που αφορά την Olivia Rodrigo, με κοπέλες που έχουν περάσει την εφηβεία και τα πρώτα χρόνια της μετεφηβείας να αναρωτιούνται αν δικαιούνται να ανήκουν στον στραφταλιζέ κόσμο της νεαρής Αμερικανής pop star. Το ερώτημα του ανήκειν καθ’ αυτό είναι στην πραγματικότητα αυτό που τις μπάζει με τα "guts" (pun intended) στον κόσμο της, μιας και η μόλις εικοσιενάχρονη τραγουδίστρια έχει αφιερώσει τη στιχουργία και την καριέρα της στο να βρει τα πατήματά της τόσο απέναντι στον κόσμο και όσα ζητάει από αυτήν όσο και στον ίδιο της τον εαυτό. 


Δεν πρόκειται για κάποιο πρωτότυπο βίωμα για ένα πρώην Disney kid (πρωταγωνίστησε στο τηλεοπτικό reboot του "High School Musical"), όμως είναι από τους λιγοστούς επιτυχημένους τρόπους διαχείρισης και απεμπλοκής από την απότομη ενηλικίωση που ακούει στο όνομα Disney Club. Η Rodrigo είναι ένα κορίτσι της ηλικίας της, που τραγουδάει για τους έρωτες, τις απορρίψεις, τη ζήλια, την ντροπή, το άγχος για την εξωτερική εμφάνιση και γενικά όλα όσα απασχολούν μια κοπέλα στα είκοσι ένα της – ή μήπως όλες μας;


Φτάνοντας πάντως στην Uber Arena του Βερολίνου (1/6) κάθε υποψία προκατάληψης ξεπεράστηκε: όχι μόνο δεν ανέβαζα ιδιαιτέρως τον μέσο όρο ηλικίας, αλλά αυτό που επικρατούσε ήταν το αίσθημα μιας κοινότητας. Κορίτσια ντυμένα στο κόνσεπτ της συναυλίας όπως και εμείς, δηλαδή με στρας, διχτυωτά καλσόν, κοντά μπλουζάκια και άφθονο γκλίτερ συνέρρεαν στο στάδιο γεμάτες ανεμελιά και προσμονή. Στην πρώτη, βοήθησε και το γεγονός ότι παρά το μέγεθος του χώρου είχαμε φτάσει στις θέσεις μας σε λιγότερο από δέκα λεπτά, έχοντας περάσει την ασφάλεια και χωρίς να ταλαιπωρηθούμε ή να περιμένουμε καθόλου, γεγονός αδιανόητο για τα εγχώρια συναυλιακά δεδομένα.

Η Remi Wolf (δυστυχώς για εμάς η τιτάνια Chappel Roan δεν είχε ακολουθήσει στο ευρωπαϊκό κομμάτι της περιοδείας) είχε ήδη ξεκινήσει να διασχίζει τη σκηνή, μπροστά σε ένα ομολογουμένως χλιαρό κοινό, το οποίο δεν κατάφερε να ξεσηκώσει ιδιαίτερα ούτε με τα hit της "Cinderella" και "Toro". Ίσως να μην της ταιριάζει τόσο ένα stage τέτοιου μεγέθους, ίσως πάλι να φταίει πως το κοινό είχε έρθει ταγμένο στη Rodrigo, πάντως το σούσουρο που ξεκίνησε μόλις εμφανίστηκε στην οθόνη ένα κερί που έλιωνε όσο πλησίαζε η ώρα έναρξης της συναυλίας, η Remi Wolf δεν κατάφερε να το φτάσει σε κανένα σημείο του set της.


Μόλις σβήσει το κερί, μια κάμερα μας μεταφέρει στα παρασκήνια και ακολουθεί τη Rodrigo καθώς βγαίνει τρέχοντας στη σκηνή. Κοντοστέκεται για μια στιγμή προτού χτυπήσει την πόρτα, όπως φανταζόμαστε ότι κάνει και όταν φτάνει στο σπίτι του πρώην της ενώ δεν το ξέρουν οι φίλες της. Επιβεβαιωνόμαστε μιας και ορμάει στη σκηνή με το "Bad idea right?", από τα πιο πετυχημένα singles του δεύτερου δίσκου της "Guts". Η ορμή της πηγάζει από τη γνώση ότι κάθε στίχος που εκτοξεύεται στο μικρόφωνο βρίσκει στόχο στο μυαλό, την καρδιά και το παρελθόν των ακροατριών της. Κάπως έτσι έχει καταφέρει να χτίσει τη σύντομη μα επική καριέρα της: πρώτα με έναν δίσκο για την απώλεια του πρώτου έρωτα και την αμφισβήτηση του εαυτού που κατάφερε όμως να γίνει δια-ηλικιακός ("Sour", 2021) – ποιος δεν έχει βιώσει όσα περιγράφει το "Driver’s license"; Το πάθος του κοινού απαντά με μια φωνή "κανείς" και έπειτα με έναν για το θάρρος τού να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις, κι ας είναι και λάθος ("Guts", 2023).


Το τουρ της στηρίζεται στην αποφασιστικότητα και τη σιγουριά που δίνει αυτή η συνειδητοποίηση. Έτσι, πρώτα βγάζει όλη της τη νεανική ένταση με τα "Ballad of a homeschooled girl" και "Vampire", έπειτα αναδιπλώνεται στη συστολή και τη μοναξιά που απαιτεί το "Traitor", το "Driver’s licence" και το "Teenage dream" (τα τελευταία τραγουδισμένα στο πιάνο) και μετά το πάρτι αρχίζει και πάλι με τα "Pretty isn't pretty" και "Love is embarrassing". Αυτά είναι και τα δύο κομμάτια στα οποία διαπρέπει το χορευτικό troop που τη συνοδεύει και ειδικά στο δεύτερο, με μια ευρηματική, (ετερο)ντροπιαστική και απενοχοποιημένη χορογραφία, που μου θύμισε κάτι που μου είχε λείψει πολύ από τις μεγάλες σύγχρονες ποπ συναυλίες: το παραδοσιακό "μπαλέτο" που συνοδεύει την εκάστοτε frontwoman, χωρίς να χρειαστεί να επιδοθεί σε ακροβατικά ή ακραία σκηνογραφικά τερτίπια, απλώς παραδίδοντας μια ταιριαστή, έξυπνη χορογραφία.


Έπειτα τα πνεύματα ηρεμούν πάλι με το "Making the bed", ενώ στα "Logical" και "Enough for you" το ταβάνι της Uber Arena μεταμορφώνεται σε έναν έναστρο ουρανό και η Olivia Rodrigo ίπταται πάνω από το κοινό σε ένα μισοφέγγαρο. Δεν γίνεται άλλωστε να λείπουν και τελείως τα "σκηνογραφικά τερτίπια" που είπαμε προηγουμένως, με τη διαφορά ότι εδώ ταιριάζουν άψογα στο συναίσθημα όσο και τα τραγούδια. Η συναυλία έχει περάσει το μέσον της και ήρθε η ώρα να ανέβουμε ξανά, αυτήν τη φορά με το "Jealousy jealousy", για το οποίο επιλέγει μια πιο ροκ αισθητική, καλώντας την κιθαρίστριά της δίπλα της. Μαζί κάθονται στο πάτωμα για να τραγουδήσουν "σαν στο δωμάτιό της" τα "Happier" και "Favorite crime", σύμφωνα με την αισθητική που ακολούθησε στον πρώτο της δίσκο.

Έπειτα από ένα υπέροχο τραγουδιστικά και αισθητικά-χορογραφικά "Déjà vu" και ένα stripped down οπτικά "The grudge", η Olivia Rodrigo γυρνά στις εφηβικές alt rock αναμνήσεις της για το θέαμα που θα μας παραδώσει: παίρνει την ηλεκτρική κιθάρα της και μεταμορφώνεται σε μια απενοχοποιημένη σύγχρονη εκδοχή της Avril Lavigne και του ρεύματός της, σέξι για τον εαυτό της, οργισμένη και φρέσκια τόσο στα "Brutal", "Obsessed", "All-american bitch" που κλείνουν τη συναυλία, όσο και στο επικό ανκόρ με τα "Good 4 u" και "Get him back!".


Αυτό που μένει φεύγοντας από την Uber Arena, εκτός από την ευκολία τού να βγούμε έξω και τα στρας στο πάτωμα, είναι πως μια μεγάλη ποπ συναυλία δεν χρειάζεται υπερβολικά πολλά για να είναι χορταστική: αρκεί μια καλή φωνή, μερικά ειλικρινή συναισθηματικά κομμάτια, μια χαρισματική περφόμερ και μια χούφτα ιδέες σε σωστό timing, μια απάντηση δηλαδή στην ποπ που γίνεται τόσο θεαματική ώστε τελικά ξεχνάμε ότι πρώτα απ’ όλα βρεθήκαμε εκεί για να ακούσουμε μουσική.


Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για τη στήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού στο Βερολίνο.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Μουσική

Αυτό είναι το αναλυτικό πρόγραμμα του Plisskën Festival 2024

Με τρομερά ονόματα της παγκόσμιας σκηνής όπως οι Viagra Boys, Yung Lean και Acid Pauli ετοιμάζεται το φετινό φεστιβάλ.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
30/08/2024

Οι Mother of Millions επιστρέφουν με νέο υλικό στο "Fuzz"

Για μια live εμφάνιση στη καρδία της πρωτεύουσας ετοιμάζονται λίγο μετά τη κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ.

Οπερατικό οδοιπορικό στην Κοπεγχάγη: "Σαούλ" του Χαίντελ και "Αριάδνη στη Νάξο" του Ρ. Στράους με αξιομνημόνευτες σκηνοθετικές υπογραφές Κόσκυ και Μίτσελ

Μία ολιγοήμερη επίσκεψη στην Κοπεγχάγη στις αρχές του περασμένου Απρίλη αποτέλεσε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε δύο παραστάσεις στην πανέμορφη Όπερα της πόλης.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αποχαιρετά το καλοκαίρι με δύο μεγάλες συναυλίες

Ο "αιώνιος έφηβος" ολοκληρώνει την περιοδεία του στο Θέατρο Πέτρας και στο Θέατρο Βράχων.

Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού: Όλες οι συναυλίες που θα δούμε στον λόφο το φθινόπωρο

Στον Λυκαβηττό έρχεται από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα μέσα του Οκτωβρίου πληθώρα καλλιτεχνών της ελληνικής και διεθνούς μουσικής σκηνής. Βρες παρακάτω τους αγαπημένους σου τραγουδιστές και απόλαυσε τους από κοντά!

5 live που δεν θα χάσουμε τις επόμενες μέρες

Επιστροφή στην αστική πραγματικότητα με αφορμή τις πρώτες συναυλίες του Σεπτέμβρη.

Μουσική Τεχνόπολη, Μέρος Β’: Ραντεβού κάτω από τις καμινάδες

Η Τεχνόπολη πιάνει το νήμα του συναυλιακού προγραμματισμού της από εκεί που το άφησε με 12 νέα μουσικά ραντεβού για κάθε γούστο.