Το Release Athens πρωτοσυστήθηκε το καλοκαίρι του 2016. Τι ώθησε τη Fuzz Productions να κάνει αυτό το φεστιβαλικό βήμα σε συνθήκες μη ιδεατές, με δεδομένη την οικονομική αβεβαιότητα του πρώτου μισού της προηγούμενης δεκαετίας;
Γιάννης Μιράμπιτας (Γ.Μ.): Ο βασικός λόγος που μας ώθησε στην απόφασή μας αυτή ήταν η αγάπη μας για τη ζωντανή μουσική. Η Fuzz Productions, στα χρόνια που προηγήθηκαν, είχε ήδη παρουσιάσει έναν μεγάλο αριθμό επιτυχημένων εκδηλώσεων στο ελληνικό κοινό. Οπότε το να δημιουργηθεί ένα νέο –τότε– φεστιβάλ ήταν η φυσική εξέλιξη της πορείας μας. Κάπως έτσι γεννήθηκε το Release Athens Festival. Όντως, σε πείσμα των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν εκείνη την εποχή και μας έκαναν να θέλουμε να πολεμήσουμε αυτή την εσωστρέφεια και το μουντό τοπίο που είχε διαμορφωθεί στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα, γνωρίζαμε πως είμαστε σε θέση να κάνουμε κάποια πράγματα διαφορετικά από όλες τις υπόλοιπες εγχώριες διοργανώσεις, μέχρι εκείνη τη στιγμή. Δίνοντας πρωταρχικό ρόλο στην ποιότητα της παραγωγής σε όλα τα επίπεδα και επιδιώκοντας, πριν από οτιδήποτε άλλο, να προσφέρουμε μία συνολικά όσο το δυνατόν πιο άρτια εμπειρία σε όλους τους επισκέπτες μας –κάτι που θεωρούμε πως έχουμε επιτύχει, από το ταπεινό μας ξεκίνημα μέχρι και σήμερα.
Γιατί "Release Athens", αλήθεια; Και γιατί διαλέξατε ως έδρα του την Πλατεία Νερού;
Γ.Μ.: Διότι πιστεύαμε έμπρακτα –και εξακολουθούμε να πιστεύουμε– στην "απελευθερωτική" δύναμη της μουσικής, σε πείσμα των δύσκολων καιρών κατά τους οποίους γεννήθηκε το φεστιβάλ. Η απελευθέρωση αυτή είχε να κάνει με πάσης φύσης στερεότυπα, αλλά και με την απαισιοδοξία που είχε κυριεύσει τους Αθηναίους πολίτες (και όχι μόνο) στη συγκεκριμένη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας.
Την Πλατεία Νερού, η οποία αποτελεί μέρος των ακινήτων του Ολυμπιακού Πόλου Παλαιού Φαλήρου, την επιλέξαμε καθώς αποτελεί ένα μοναδικό μέρος δίπλα στη θάλασσα, μόλις λίγα λεπτά μακριά από το κέντρο της πόλης, παρέχοντας εξαιρετική διασύνδεση τόσο με τα Νότια Προάστια, όσο και με την υπόλοιπη Αττική.
Πλέον, 8 χρόνια από εκείνη την εκκίνηση, με την τεχνογνωσία που έχετε αποκτήσει στο μεταξύ, πόσο κοντά και πόσο μακριά βρίσκετε την εγχώρια φεστιβαλική εμπειρία, σε σύγκριση με το τι παρέχουν αντίστοιχες διοργανώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
Γ.Μ.: Σε επίπεδο τεχνολογίας και υποδομών θεωρούμε ότι μπορούμε να ικανοποιήσουμε ακόμη και τις πιο απαιτητικές ανάγκες ενός καλλιτέχνη ή συγκροτήματος. Άλλωστε, για να εμφανιστεί στη σκηνή ένα όνομα, έχει προηγηθεί αναλυτική καταγραφή των αναγκών του κι έχει ελεγχθεί από το management –στο απόλυτο– ο παραδοτέος εξοπλισμός και οι τεχνικές προδιαγραφές αυτού.
Αυτό που λείπει από τα ελληνικά φεστιβάλ είναι, κυρίως, η υποστήριξη από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς. Αλλά και ο σχεδιασμός ενός ολοκληρωμένου πλάνου για την προώθηση του λεγόμενου φεστιβαλικού τουρισμού, όπως δηλαδή συμβαίνει σε πολλές χώρες του εξωτερικού, όπου κορυφαία φεστιβάλ ενισχύονται οικονομικά με στόχο την προσέλκυση διεθνών επισκεπτών (για παράδειγμα, τo Primavera Festival, το Rock En Seine Festival, το Exit Festival και πολλά άλλα).
Παρότι οι κοινωνικές και ψυχολογικές συνθήκες του 2024 δεν είναι αυτές του 2016, μια αλυσίδα γεγονότων (π.χ. πανδημία, κόστος ρεύματος, ακρίβεια) παραμένει το οικονομικό στρίμωγμα, για σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Τι απαντάτε, λοιπόν, σε όσους γκρινιάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις τιμές των συναυλιακών εισιτηρίων (όχι μόνο των δικών σας) στην Ελλάδα;
Γ.Μ.: Είναι αναμφισβήτητο ότι το οικονομικό στρίμωγμα που αναφέρετε παραμένει, για σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Ως Release Athens κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε τις τιμές μας όσο γίνεται πιο χαμηλά, στο σύνολο των εκδηλώσεων που παρουσιάζουμε. Παράλληλα, έχουμε τη δυνατότητα να παρέχουμε στο κοινό μας ειδικές προσφορές διημέρου-τριημέρου, που επιβραβεύουν ουσιαστικά όποια ή όποιον επιθυμεί να παρακολουθήσει περισσότερες από μία ημέρες του φεστιβάλ. Επιπλέον, τα "early bird" εισιτήρια που διατίθενται στις πρώτες φάσεις πώλησης εξακολουθούν να αποτελούν την καλύτερη επιλογή για όποιον θέλει να κερδίσει οικονομικά.
Προφανώς, κάποιες εκδηλώσεις έχουν υψηλότερες τιμές από άλλες, όμως αυτό είναι κάτι που, όπως καταλαβαίνετε, βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με την αμοιβή του εκάστοτε καλλιτέχνη και με το κόστος παραγωγής που συνεπάγεται η εμφάνισή του. Σε κάθε περίπτωση, παραμένουμε η εταιρεία και το φεστιβάλ με τις χαμηλότερες τιμές στην Ελλάδα, ιδίως αν λάβουμε υπόψη και το επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών που μπορούν να απολαύσουν όλοι οι επισκέπτες στο Release Athens.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, πάντως, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και επικεντρώνεται κυρίως στο μονοπωλιακό επιχειρηματικό μοντέλο συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιριών (όπως η Live Nation), οι οποίες κι ευθύνονται για την εκτόξευση των τιμών των εισιτηρίων, είτε με τη μέθοδο του dynamic pricing είτε, με τη διοχέτευση μεγάλου αριθμού εισιτηρίων στη λεγόμενη δευτερογενή αγορά.
Το φεστιβάλ πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του ΕΟΤ, ενώ μετρά αγαστές συνεργασίες με τον Δήμο Αθηναίων, τον Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου, τον Δήμο Παλαιού Φαλήρου, αλλά και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Φέτος, όμως, για πρώτη φορά, βρέθηκε και στα δικαστήρια, με τον Δήμο Καλλιθέας απέναντί του. Τώρα που η εκδίκαση της υπόθεσης έγινε, καταλήγοντας στη δικαίωσή σας, ενδιαφέρεστε να σχολιάσετε τα γεγονότα, περισσότερο για το κοινό εκείνο που απορεί προς τι όλα αυτά;
Γ.Μ.: Να συμπληρώσω ότι, πλέον, το φεστιβάλ πραγματοποιείται και υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, ενώ οι συνεργασίες μας στο πλαίσιο των δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αφορούν σε μια πλειάδα άλλων ιδιωτικών ή δημόσιων φορέων. Πρόκειται για ένα μακροχρόνιο πλάνο, το οποίο φροντίζουμε κάθε χρόνο να εξελίσσουμε.
Όσον αφορά στις κινήσεις του Δημάρχου Καλλιθέας, αυτό που έχουμε να πούμε είναι πως εμείς ασχολούμαστε με ένα αντικείμενο που έχει έναν εκ φύσεως μαζικό χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, μας αφορά η άποψη και η επιθυμία των πολλών, και όχι οι σκοπιμότητες μίας πολύ μικρής μειονότητας, η οποία φαίνεται να θεωρεί τις συναυλίες και τη μουσική ως πράγματα ενοχλητικά, που πρέπει να τα απομακρύνουμε από τον αστικό ιστό, λες και είναι χωματερές.
Τα φεστιβάλ και οι συναυλίες αποτελούν τον μαζικότερο και ευγενέστερο τρόπο διασκέδασης, διάδρασης και εκτόνωσης. Αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, πολλοί εκ των οποίων (στη συγκεκριμένη περίπτωση) προέρχονται από τους όμορους δήμους, των οποίων η συνεχόμενη παρουσία και υποστήριξη, όλα αυτά τα χρόνια, αποτελεί τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη δικαίωση για εμάς, πέρα από την τυπική στα όποια δικαστήρια.
Πόσο σύνθετη διαδικασία είναι η επιλογή των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν στο φεστιβάλ; Και πόσο χωράνε τα προσωπικά σας γούστα στις πρώτες ανιχνεύσεις; Ακούτε όντως τόσο heavy metal, για παράδειγμα; Ή "ακούτε", περισσότερο, την πάγια στήριξη του ελληνικού κοινού σε αυτό;
Θωμάς Μαχαίρας (Θ.Μ.): Η επιλογή των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν στο Release Athens είναι όντως μία σύνθετη διαδικασία, κατά τη διάρκεια της οποίας λαμβάνουμε υπόψη διάφορες παραμέτρους. Πέρα από το αυτονόητο, που έχει να κάνει με την εμπορική απήχηση και την τελική επιτυχία μίας επιλογής headliner, βασικός μας σκοπός είναι, πάντα, να διατηρείται ο πολυσυλλεκτικός χαρακτήρας του φεστιβάλ, όσον αφορά στα μουσικά είδη.
Θέλουμε να κλείνουμε καλλιτέχνες που έχουν κάτι να πουν σε ένα ολόκληρο φάσμα "διαφορετικών κοινών", ικανοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερα γούστα και προσελκύοντας έναν ανάλογα μεγαλύτερο αριθμό μουσικόφιλων. Παράλληλα, μην ξεχνάτε πως το Release Athens έχει ένα πρόγραμμα που σταθερά αποτελείται από αρκετές ημέρες, γεγονός που μας δίνει τη δυνατότητα να παρέχουμε στον κόσμο ειδικές προσφορές και combo εισιτήρια. Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι συνδυασμοί θα μπορούσαν να προκαλέσουν έκπληξη: δηλαδή, δεν αποκλείεται να δείτε αρκετούς ανθρώπους που τα έδωσαν όλα στους The Offspring να αγοράζουν εισιτήρια για τους Massive Attack ή τους Duran Duran, για να χρησιμοποιήσω κάποια φετινά παραδείγματα. Γεγονός που αποδεικνύει πως, στο τέλος, η μουσική, στην πραγματικότητα, δεν πρέπει να έχει στεγανά και περιορισμούς.
Η αμιγώς ελληνική ημέρα την οποία είδαμε φέτος, με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, είναι μια δοκιμή; Ή κάτι που θέλετε να καθιερώσετε;
Θ.Μ.: Οι αμιγώς "ελληνικές" ημέρες δεν είναι κάτι καινούριο για το Release Athens. Στα αμέσως προηγούμενα χρόνια είχαμε βραδιές με τον Γιάννη Αγγελάκα, τον Παύλο Παυλίδη, τα Διάφανα Κρίνα, τους The Last Drive και άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες από την εγχώρια σκηνή, που συγκρότησαν μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα και επιτυχημένα line-ups του φεστιβάλ. Παράλληλα, ας μην αποκλείουμε την πιθανότητα συνδυασμών μεταξύ ελληνικών headliners και ξένων καλλιτεχνών, όπως έγινε το 2023 με τους Στέρεο Νόβα και τους Leftfield.
Επανέρχομαι στην άνωθεν φράση σας, για το ότι η μουσική δεν πρέπει να έχει στεγανά και περιορισμούς. Κάπου, όμως, δεν μπαίνουν και όρια; Θα σκεφτόσασταν, δηλαδή, να φέρετε τον Ricky Martin ή να στήσετε μια ελληνική ημέρα με πρωταγωνίστρια την Έλενα Παπαρίζου;
Θ.Μ.: Εν μέρει, έχω απαντήσει στην προηγούμενη ερώτηση. Όσον αφορά στο αν υπάρχουν συγκεκριμένα "όρια", αυτά έχουν να κάνουν με κάποια είδη όπου η μουσική, αυτή καθ'αυτή, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, ώστε να προβάλλονται άλλα πράγματα, τα οποία αισθανόμαστε ότι δεν μας αφορούν καθόλου –ούτε ως περιεχόμενο ούτε, κυρίως, αισθητικά.
Υπάρχει ένα ρεύμα που έχει συμπαρασύρει ένα τεράστιο κομμάτι της ελληνικής νεολαίας, κυρίως τις μικρότερες ηλικίες, αλλά ακόμα και η άκρως εμπορική του πλευρά δεν μας ενδιαφέρει. Προτιμάμε να υπενθυμίζουμε σε εκείνο το μέρος του κοινού που γνωρίζει πέντε πράγματα παραπάνω το πώς, για παράδειγμα, ξεκίνησε η rap/hip hop μουσική, φέρνοντας ονόματα όπως οι Cypress Hill και οι Wu-Tang Clan και πλαισιώνοντάς τα με εγχώριους καλλιτέχνες που θεωρούμε πως βρίσκονται σε ένα διαφορετικό ποιοτικό επίπεδο (Ταφ Λάθος, Εθισμός, Anser κλπ.).
Από εκεί και πέρα, ορισμένα "όρια" ενδέχεται να είναι δυσδιάκριτα, οπότε πολλά έχουν να κάνουν απλά με την επιλογή συγκεκριμένων ονομάτων και όχι με αποκλεισμό μουσικών ειδών. Για παράδειγμα, η πολυσυζητημένη περσινή εμφάνιση της Rosalía στο πλαίσιο του Release Athens X SNF Nostos απέδειξε πως υπάρχουν καλλιτέχνες που, όσο mainstream κι αν θεωρούνται, μπορούν να παρουσιάζουν σόου υψηλής αισθητικής, βάζοντας την Ελλάδα ακόμα πιο μέσα στον ευρωπαϊκό φεστιβαλικό/συναυλιακό χάρτη.
Καθώς οδεύουμε, πια, προς το τέλος πώς αποτιμάτε το φετινό Release Athens; Πού το κατατάσσετε, συγκριτικά με τις διοργανώσεις των προηγούμενων καλοκαιριών;
Θ.Μ.: Η φετινή εκδοχή του Release Athens είναι, μέχρι στιγμής, η πιο επιτυχημένη όσον αφορά στην προσέλευση ανά ημέρα, σε ένα σύνολο επτά διοργανώσεων (σε εννέα χρόνια, λόγω πανδημίας) από την ημέρα που ξεκίνησε το φεστιβάλ –και θα παραμείνει ως τέτοια, μέχρι την ολοκλήρωσή της. Αυτό το καλοκαίρι, περισσότεροι από 140.000 άνθρωποι μας τίμησαν με την παρουσία τους στις 10 ημέρες τις οποίες παρουσιάσαμε. Είναι κάτι που αφενός μας γεμίζει χαρά, αφετέρου μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά τα επόμενα χρόνια.
Παράλληλα, οι εμφανίσεις των headliners και όλων των καλλιτεχνών που επιλέξαμε θεωρούμε πως μας δικαίωσαν απόλυτα. Από το εναρκτήριο punk rock ξέσπασμα με τους The Offspring, το συγκινητικό reunion δύο γενεών στη βραδιά των Pulp & The Smile, το dub/soul/electronic party των Thievery Corporation και Black Pumas, τη σχεδόν μυσταγωγική διαδραστική εμπειρία που προσέφεραν οι Massive Attack και τη θριαμβευτική επιστροφή των θρύλων της pop, Duran Duran, μέχρι την αψεγάδιαστη εμφάνιση των Megadeth και Blind Guardian και το απόλυτο heavy metal σόου των Judas Priest και Bruce Dickinson –για να αναφέρω μόνο ορισμένους από τους φετινούς headliners– το Release Athens 2024 μας πρόσφερε στιγμές που θα θυμόμαστε για πολλά χρόνια, γιατί όχι και για πάντα.
Κάνοντας πράξη, έτσι, αυτό που προβάλλουμε ως βασικό μότο στην επικοινωνία μας και που, στην πραγματικότητα, αποτελεί την ουσιαστικότερη επιδίωξή μας ως διοργανωτές του φεστιβάλ –δηλαδή το "making memories together". Διότι αυτές τις αναμνήσεις τις δημιουργούμε όλοι μαζί, καλλιτέχνες, κοινό και διοργανωτές.
Διαβάστε Επίσης
