Ο Alexei Volodin θα αντικαταστήσει την  Khatia Buniatishvili στη συναυλία της ΚΟΑ

Η Kρατική Oρχήστρα Αθηνών ανακοινώνει ότι σοβαροί λόγοι υγείας δεν επιτρέπουν στην Khatia Buniatishvili να βρεθεί επί σκηνής την Παρασκευή 12 Ιουλίου 2024.Το 1ο Κοντσέρτο για πιάνο του Π.Ι. Τσαϊκόφσκι στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού θα ερμηνεύσει o Alexei Volodin (Αλεξέι Βολόντιν) στην πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα. Σε περίπτωση που επιθυμείτε την επιστροφή του αντιτίμου του εισιτηρίου σας, μπορείτε να στείλετε σχετικό αίτημα στο boxoffice@aefestival.gr

Ο  αντικαταστάτης Alexei Volodin, θεωρείται ένας από τους πιο εκφραστικούς και τεχνικά λαμπερούς πιανίστες. Γεννημένος στις 17 Ιουλίου 1977 στην Αγία Πετρούπολη ξεχωρίζει για τις εκρηκτικές όσο και βαθιά στοχαστικές ερμηνείες του. Ο Volodin δεν έχει χρόνο για επιφανειακούς εντυπωσιασμούς αφού "Το παίξιμό του ξεχωρίζει για την ακρίβεια και τις λεπτές αποχρώσεις των ερμηνειών έργων από διαφορετικές περιόδους και στιλ".

Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία εννέα ετών και θυμάται: "Άκουγα μουσική παντού, ηχογραφήσεις, συναυλίες, τηλεόραση και στη συνέχεια η μουσική κυριάρχησε. Σύντομα συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι που αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο". Ένα χρόνο αργότερα μετακόμισε στη Μόσχα και σπούδασε αρχικά με την I. Chaklina και αργότερα με την T. Zelikman στη Μουσική Σχολή Gnessin. Ο ίδιος θυμάται, "Όλοι οι δάσκαλοί μου με τους οποίους σπούδασα όλοι τους, με έχουν επηρεάσει πάρα πολύ. Προσπάθησα να μάθω, να αποκομίσω όσο περισσότερα μπορούσα".

Θεωρούμενο ένα από τα καλύτερα μουσικά σχολεία στη Ρωσία, το διάσημο Gnessin School of Music ιδρύθηκε με στόχο "να μετατρέψει τα ιδιαίτερα ταλαντούχα παιδιά σε μια μελλοντική μουσική ελίτ". Όπως θα μπορούσαμε να φανταστούμε, μεταξύ των αποφοίτων του είναι νικητές των πιο διάσημων διαγωνισμών διεθνώς και ο Volodin έγινε μαθητής της Tatiana Zelikman.

Η Tatiana Zelikman θεωρείται "μία από τις καλύτερες Ρωσίδες δασκάλες, γιατί δίνει πραγματικά στους μαθητές της αυτό που αποκαλούμε μουσικές βάσεις". Πρόκειται για μουσικό που προέρχεται από τη μακρά σειρά της γερμανικής/ρωσικής Σχολής που δίδαξε ο Heinrich Neuhaus. Οι σπουδές της με τον Theodor Gutman, έναν διακεκριμένο μαθητή του Neuhaus, εκπαίδευσαν πολλές γενιές εξαιρετικά ταλαντούχων μουσικών. Παρόλο που ήταν μία απαιτητική και εξαιρετικά επικριτική δασκάλα, η Zelikman "ενστάλαξε αφοσίωση και αμείλικτη εργασιακή ηθική στους μαθητές της, μια ηθική που απαιτούσε συνεχή προσπάθεια για πρόοδο". Σύμφωνα με τον Volodin, "η Zelikman απαιτούσε μια αδιάκοπη αναζήτηση για νόημα και συναισθηματική ατμόσφαιρα σε κάθε κομμάτι".

Το πιο σημαντικό πράγμα για τον Volodin είναι "να φέρω στη ζωή με τα χέρια μου τα μουσικά έργα και να φτάσω στις καρδιές των ακροατών, να τους αγγίξω και να τους συγκινήσω". Ο Volodin συνέχισε τις σπουδές του στο πιάνο στο Ωδείο της Μόσχας με την Eliso Virsaladze και ομολογεί σεμνά ότι οι δάσκαλοί του "είναι άνθρωποι στους οποίους οφείλω τα πάντα. Πέρα από τις επαγγελματικές δεξιότητες του πιάνου, που δεν μπορεί κανείς να αποκτήσει μόνος του, μου έμαθαν να αγαπώ τη μουσική. Ξεδίπλωσαν μπροστά μου αυτόν τον ατελείωτο μαγικό κόσμο. Ένας κακός δάσκαλος μπορεί εύκολα να σκοτώσει την αγάπη για τη μουσική για πάντα, μόνο μέσα από την ρουτίνα και την πλήξη". Το 2001, συνέχισε τις σπουδές του στη Διεθνή Ακαδημία Πιάνου Lake Como και κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση μετά τη νίκη του στον Διεθνή Διαγωνισμό Géza Anda στη Ζυρίχη το 2003.

Ο Volodin είναι διάσημος για το εντυπωσιακό εύρος του ρεπερτορίου που κατέχει ερμηνεύοντας με άνεση σε συνθέσεις που περιλαμβάνουν από Beethoven, Brahms, Tchaikovsky, Rachmaninoff, Prokofiev και Scriabin μέχρι Gershwin και Medtner. Στην πραγματικότητα, βλέπει τον εαυτό του ως παγκόσμιο πιανίστα, αφού όπως λέει ο ίδιος "ερμηνεύω μουσική από το μπαρόκ μέχρι τον Schnittke. Παίζω σόλο με ορχήστρες, καθώς και σε ρεσιτάλ. Λατρεύω τη μουσική δωματίου, αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις συνεργάτες με τους οποίους να σε συνδέει η τεχνική, η ηθική κι οι ίδιες αξίες".

Ο Volodin δίνει περί τις 80 συναυλίες κάθε χρόνο, συμπράττοντας με τις μεγαλύτερες ορχήστρες και μαέστρους υψηλής αναγνώρισης. Κι ενώ το όνομά του αποτελεί ατού για τα πιο έγκριτα φεστιβάλ παγκοσμίως , παραμένει ανένδοτος ότι η καριέρα του είναι ακόμα ένα έργο σε εξέλιξη. "Προσπαθούσα, και προσπαθώ", εξηγεί, "να μάθω από τους μεγάλους μουσικούς ακούγοντάς τους. Νομίζω ότι όλοι πρέπει να το κάνουν αυτό. Είναι το καλύτερο σχολείο".