© Trevor Naud
Η φωνή της νέας post punk γενιάς
Οι Αμερικανοί post punks επιστρέφουν στην Αθήνα μετά από μια πενταετία για το πρώτο headline show τους στο "Gagarin 205". Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από το ντεμπούτο τους, "No Passion All Technique", που επιβεβαίωσαν τη φήμη των Protomartyr ως την ελπίδα της σύγχρονης σκηνής του Ντιτρόιτ. Στις 4 Νοεμβρίου, έρχονται με υλικό από το πιο πρόσφατο "Formal Growth In The Desert", που συνεχίζει να διευρύνει τα μουσικά όρια της μπάντας.
Non stop χορός στο "Piraeus Club Academy"
Οι Βέλγοι Boogie Belgique γεννήθηκαν το 2012 χάρη στην αγάπη του Oswald Cromheecke για τους abstract hip hop και dub ρυθμούς, τους κρυμμένους swing θησαυρούς, τους crooners και τις big bands. Ένα από τα καλύτερα γκρουπ της underground instrumental hip hop σκηνής, που επέστρεψε το 2022 με το έκτο άλμπουμ του "Machine", έρχεται στην Αθήνα στις 3 Νοεμβρίου με downtempo, nu-jazz και electro-swing μείξεις κι ένα οπτικοακουστικό σόου με live sampling, τρομπέτες, φλάουτα, πλήκτρα, κιθάρες, synths, σαξόφωνα, ντραμς και κρουστά.
Ο Μορικόνε συνομιλεί με τον Ραχμάνινοφ
Ο πιανίστας Θάνος Μαργέτης επιμελείται καλλιτεχνικά μια μουσική βραδιά που εμπνεύστηκε ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο οποίος προλογίζει μάλιστα τη Φαντασία για πιάνο, σε μια αναπάντεχη δημιουργική συνύπαρξη στην αίθουσα "Δημήτρης Μητρόπουλος" του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (2/11). Σε ένα πρόγραμμα συνεχόμενης μουσικής με τη μορφή συμφωνικού έργου ο Έννιο Μορρικόνε και ο Σεργκέι Ραχμάνινοφ συναντιούνται σε ένα ονειρικό τοπίο που αναδεικνύει τις κρυφές συγγένειες και τα κοινά μοτίβα που υπάρχουν στο έργο των δύο μεγάλων συνθετών.
Οι Mikro ηλεκτρίζουν ξανά αυτήν την πόλη
Με εξαίρεση τη συμμετοχή τους στο line-up του Release Athens 2023 το περασμένο καλοκαίρι, μεσολάβησε σχεδόν μία οκταετία από την τελευταία τους ζωντανή εμφάνιση στην πρωτεύουσα. Πρόσφατα πήραμε μια μικρή γεύση από όσα νέα καταστρώνουν με το single τους "Πηγή", στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν ηχογραφήσεις της χορωδίας Amalgamation Choir του τραγουδιού "Η ξενητειά του έρωτα" του συνθέτη και στιχουργού Γιώργου Καλογήρου.
Διαβάστε Επίσης
Η νέα δισκογραφική δουλειά τους έρχεται εννιά χρόνια μετά την προηγούμενη ("New", 2014) και αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Oι πρωτοπόροι της ηλεκτρονικής ποπ επιστρέφουν στις 4 Νοεμβρίου στην ταράτσα του "Gazarte", με την υπόσχεση ότι θέλουν "να χορέψουν όπως τότε ξανά".
Τραγούδια και μύθοι γυναικών για τον θάνατο
Με αφορμή το διήγημα "Γυναίκες που τραγουδούν αποχαιρετισμούς" του Χρυσόστομου Τσαπραῒλη, η ηθοποιός Κλεοπάτρα Μάρκου, ο βιολίστας Μιχάλης Καταχανάς και ο κιθαρίστας Βασίλης Τζαβάρας συμπράττουν με τον Κωστή Καλλιβρετάκη στην περφόρμανς "Βενέμπρα", που παρουσιάζεται στο ΠΛΥΦΑ κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, μέχρι τις 16 Νοεμβρίου.
Διαβάστε Επίσης
Η ομάδα προσεγγίζει μύθους γυναικών που τραγουδούσαν ή προέβλεπαν το θάνατο. Αφετηρία της περφόρμανς είναι εννέα παραλογές της δημοτικής παράδοσης και ισάριθμα πρόσωπα γυναικών που μπροστά σε οδυνηρές εμπειρίες δημιούργησαν μια νέα αφήγηση του πόνου. Η "Βενέμπρα" δίνει ζωή στο αρχικό διήγημα ήχο και πνοή μέσα από τρία όργανα (φωνή, κιθάρα, βιόλα) και μουσικούς αυτοσχεδιασμούς που μεταμορφώνουν την ανάσα του θανάτου και την προδιαγεγραμμένη μοίρα σε παράδοξες μελωδίες και γλυκούς σκοπούς.
Δείτε όλες τις συναυλίες της εβδομάδας εδώ.
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Protomartyr
Το κορυφαίο συγκρότημα του νέου αμερικάνικου post-punk επιστρέφει στην Αθήνα έπειτα από πέντε χρόνια, για να δώσει την πρώτη σόλο συναυλία του στη χώρα μας. Από το 2012 που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “No Passion All Technique” και singles όπως τα “Dreads 85 84” και “Colpi Proibiti”, έγινε αντιληπτό ότι οι Protomartyr ήταν μια μπάντα που σίγουρα θα μας απασχολούσε στο μέλλον. Ναι, η φωνή και οι στίχοι του Joe Casey αναπόφευκτα έφερναν στο μυαλό τον Nick Cave και τον Ian Curtis και οι αναφορές στους Wire και τους Fall ήταν προφανείς. Όμως, υπήρχε μια αλήθεια στα τραγούδια τους και η ικανότητά τους να συλλάβουν το zeitgeist. Οι ελπίδες μας επιβεβαιώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο το 2017, με το έξοχο “Relatives in Descent”, ένα instant classic άλμπουμ που τάραξε τα νερά και δίκαια βρέθηκε σε πολλές λίστες με τα Καλύτερα της Χρονιάς. Από μεγάλη ελπίδα, οι Protomartyr όχι απλά πέρασαν στην κορυφή του post-punk ιδιώματος, αλλά και ανέλαβαν να μας δείξουν προς τα που μπορεί να κινηθει αυτός ο ήχος. Σήμερα, μια δεκαετία μετά το δισκογραφικό ξεκίνημά τους και με πέντε δίσκους στο ενεργητικό του, το συγκρότημα από το Detroit συνεχίζει να διευρύνει τα μουσικά του όρια. Αυτο περιμένουμε από τον νέο δίσκο τους “Formal Growth In The Desert”, ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου.
«Ο Μορρικόνε συναντά τον Ραχμάνινοφ»
Φαντασία για πιάνο σε μια πρωτότυπη ιδέα του Ρένου Χαραλαμπίδη. Στο πιάνο και τη μουσική επιμέλεια ο Θάνος Μαργέτης. Ο Έννιο Μορρικόνε και ο Σεργκέι Ραχμάνινοφ συναντιούνται σε ένα ονειρικό τοπίο και συνομιλούν μέσα από τη μουσική. Έργα των δύο συνθετών διαδέχονται το ένα το άλλο, φέρνοντας στο φως κρυφές συγγένειες. Πολλές φορές μουσικά μοτίβα του ενός συνυπάρχουν ταυτόχρονα με μουσικά μοτίβα του άλλου, ξαφνιάζουν αντιστικτικά και δημιουργούν ένα έργο «καινούργιο». Το μουσικό υλικό συνδέεται διαρκώς με μουσικές γέφυρες που εξασφαλίζουν τη συνεχή ροή της μουσικής πράξης, κάνουν πιο έντονη την αφηγηματική της δύναμη και χρωματίζουν το ονειρικό τοπίο συνάντησης των δύο συνθετών. Μία ώρα συνεχόμενης μουσικής που έχει τη δομή ενός συμφωνικού έργου, ενώ σταδιακά κορυφώνεται έως την τελική ανάταση.
«Βενέμπρα»
Ένα έργο για φωνή, βιόλα, και κιθάρα που εμπνέεται από το διήγημα «Γυναίκες που τραγουδούν αποχαιρετισμούς» του Χρυσόστομου Τσαπραΐλη. Η «Βενέμπρα» έρχεται να προσδώσει στο αρχικό διήγημα ήχο και πνοή μέσα από τρία όργανα(φωνή, κιθάρα, βιόλα) και μουσικούς αυτοσχεδιασμούς που άλλοτε συμπορεύονται και άλλοτε συγκρούονται με τις λέξεις, πότε τις εγκαταλείπουν, πότε τις επιτρέπουν να επανακάμψουν και πότε τις μεταμορφώνουν σε τραγούδια-είτε πιο σαφή κι ευδιάκριτα, είτε σαν μνήμες θολές και απόηχους σβησμένους. Ένα τοπίο ήχων από χορδές, ανθρώπινες και μη, που πάλλονται αποζητώντας να αποτινάξουν από πάνω τους την ταυτότητα του οιωνού αποκαλύπτοντας τα μύχια και ανείπωτα, ξορκίζοντας την προδιαγεγραμμένη μοίρα.
MIKRO
Oι πρωτοπόροι της ηλεκτρονικής ποπ επιστρέφουν έπειτα από 8 χρόνια στην Αθήνα, με την υπόσχεση ότι θέλουν «να χορέψουμε όπως τότε ξανά». Σχηματίστηκαν το 1997 στη Θεσσαλονίκη από τον Νίκο Μπιζένη [a.k.a Nikonn] (φωνητικά, synths, προγραμματισμός) και τον Γιάννη Λευκαδίτη (κιθάρες-μπάσο-σαξόφωνο-σύνθια). Οι δύο φίλοι είχαν ένα κοινό όραμα για μια ηλεκτρονική μπάντα με αναφορές σε ποπ, ροκ και πιο εναλλακτικούς ήχους. Και το έκαναν με μεγάλη επιτυχία. Κατάφεραν να καθιερώσουν τον ήχο των MIKRO. Έναν ήχο "πολυμορφικό" και μοναδικό με στοιχεία από electronica, big beat, dance, break beat, drum n bass, easy listening, pop, disco και rock, συνδυάζοντας ανδρικά και γυναικεία φωνητικά.
Boogie Belgique
Mας προσκαλούν στη χρονομηχανή του μουσικού τους σύμπαντος, σε μια βραδιά ξεχωριστή, γεμάτη διαρκείς μείξεις downtempo, nu-jazz & electro-swing ρυθμών, διαχρονικές μουσικές και non stop χορό. Ο ήχος των Boogie Belgique γεννήθηκε το 2012, συνδυάζοντας την αγάπη του ιδρυτή τους Oswald Cromheecke για τους abstract hip hop και dub ρυθμούς, αλλά και τους καλά κρυμμένους swing θησαυρούς. Η φήμη τους χτίστηκε σιγά – σιγά, από στόμα σε στόμα, η εξέλιξη τους ήταν σταθερή και συνεχής και οι Boogie Belgique γρήγορα βρήκαν τη θέση τους στην underground σκηνή της instrumental hip hop, trip hop, electro-swing και nu jazz. Μέσα στα πρώτα τέσσερα χρόνια, κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμ με την υπογραφή του Oswald στην παραγωγή. Με κομμάτια όπως το Forever & Ever και το Swing Thing, οι Boogie Belgique απέκτησαν πολύ γρήγορα fans σε όλο τον κόσμο. Στη σκηνή η εμφάνιση τους εξελίχθηκε από ένα DJ set του Oswald με συνοδεία της τρομπέτας του Cedric Van Overstraeten, σε μια πλήρη μπάντα με την Emily Van Overstraeten στα φωνητικά, τον Aiko Devriendt στα πλήκτρα, τον Martijn Van Den Broek στα τύμπανα και τον Ambroos De Schepper στο σαξόφωνο. Mε τη σύνθεση αυτή ηχογραφήθηκε το τέταρτο άλμπουμ τους, Volta στο δικό τους στούντιο στις Βρυξέλλες. Η προσέγγιση της συνεργατικής και DIY παραγωγής που τους χαρακτηρίζει, αποτυπώθηκε και στον νέο ήχο που δημιούργησαν, με τα νοσταλγικά στοιχεία να βρίσκονται πάντα παρόντα και αναλλοίωτα.
