© Linda Akerber
Ένα μυσταγωγικό live μας περιμένει στις 25/6, γεμάτο νοσταλγία, αλλά και μια γερή δόση… σατανισμού. Οι Ghost καταλαμβάνουν το ΟΑΚΑ στο πλαίσιο του AthensRocks 2023, για μια ξεσηκωτική metal συναυλία που ενώνει γενιές. Μέσα στο lineup και οι Candlemass, που επιστρέφουν στην Αθήνα έπειτα από τέσσερα χρόνια. Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή, ο αρχηγός και μπασίστας ενός από τους big four του doom metal, Leif Edling, εξηγεί τι τους βοήθησε να παραμείνουν ενεργοί μέχρι σήμερα.
Πλέον η μπάντα έχει επιστρέψει στις ρίζες της, αφού είναι πάλι μαζί σας ο αρχικός τραγουδιστής. Πώς έχει αλλάξει το δυναμικό της ομάδας και η δημοφιλία σας μετά την επανασύνδεση με τον Johan Längqvist;
Νιώθουμε αναζωογονημένοι! Η επιστροφή του Johan σημαίνει πάρα πολλά για εμάς. Τώρα, η μουσική είναι και πάλι διασκεδαστική και για κάποιον λόγο, η επανασύνδεση μας έχει κάνει πιο δημοφιλείς από κάθε άλλη φορά. Ο κόσμος μας αγαπά και αυτό φαίνεται από το πόσο γεμάτοι είναι οι χώροι στους οποίους παίζουμε. Ειδικά στην Αμερική, θα έλεγα ότι ο κόσμος έχει "Doom Fever".
Σε τι βαθμό θα λέγατε ότι έχουν επηρεάσει τον ήχο σας όλες αυτές οι αντικαταστάσεις μελών που έχουν γίνει ανά διαστήματα;
Για να είμαι ειλικρινής, οι αλλαγές υπήρξαν υπερβολικά πολλές. Όμως, μια μπάντα που είναι ενεργή πάνω από 35 χρόνια, είναι λογικό να αλλάζει μέλη. Κι αυτές οι αντικαταστάσεις τραγουδιστών μας έδωσαν τη δύναμη να φτάσουμε μέχρι εδώ. Για παράδειγμα, οι δίσκοι με τον Robert Lowe είναι φανταστικοί, οπότε πιστεύω ότι αυτή η περίοδος είναι σημαντική στην ιστορία των Candlemass. Για να πω την αλήθεια, θα έπρεπε να παίζουμε περισσότερα τραγούδια από αυτά τα άλμπουμ. Ίσως κάνουμε κάτι επετειακό όταν γιορτάσουμε σαράντα χρόνια παρουσίας, να παίξουμε δηλαδή κάθε δίσκο που έχουμε κυκλοφορήσει.
Τι μέθοδο ακολουθήσατε για τη δημιουργία του "Sweet Evil Sun"; Ποιες ήταν οι μουσικές και στιχουργικές επιρροές σας;
Δεν έχω ιδέα από πού προέκυψε το κόνσεπτ του "ήλιου". Αλλά είχε πλάκα να γράφω στίχους για τη φλεγόμενη, χρυσή σφαίρα κάτω από την οποία ζούμε εδώ και εκατομμύρια χρόνια, τον τρόπο που μας επηρεάζει κτλ. Όσον αφορά τη μουσική, νομίζω ότι με ενέπνευσε το αγνό heavy metal, γι’αυτό θεωρώ το "Sweet Evil Sun" ένα πραγματικό metal άλμπουμ. Στο σπίτι ακούω όλη την ώρα ένα σωρό καλλιτέχνες και τώρα ξαναβιώνω μάλλον τη metal φάση μου. Έχω ξεθάψει παλιούς δίσκους των Judas Priest, Uriah Heep, Rainbow, Thin Lizzy, Dio, Iron Maiden, Angel Witch, Accept, Anvil και πολλούς άλλους.
Αισθάνεστε περισσότερη πίεση να μείνετε πιστοί στον epic doom ήχο που σας χάρισε διεθνή αναγνώριση ή προτιμάτε να πειραματίζεστε και με τις νέες τάσεις που επικρατούν τώρα στο metal;
Δεν πειραματίζομαι καθόλου. Απλώς επικεντρώνομαι στο να γράφω καλό metal υλικό, ακολουθώντας το στυλ των Candlemass όπως πάντα. Πιστεύω ακράδαντα στην κληρονομιά μας ως μπάντα και νομίζω ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους που τα πηγαίνουμε τόσο καλά. Οι φανς το γνωρίζουν αυτό. Ξέρουν ότι δε θα ξεπουλούσαμε ποτέ ή θα αφήναμε τον χαρακτηριστικό ήχο μας. Επίσης δεν έχω καμία ιδέα τι είναι δημοφιλές σήμερα, οπότε δεν θα μπορούσα να είμαι "trendy", ακόμα και να ήθελα! (γέλια)
Τι γνώμη έχετε για την παρουσία του doom metal σήμερα; Παρατηρείτε ότι ελκύει και νεότερους φανς ή οι λάτρεις του είδους παραμένουν οι ίδιοι ηλικιακά; Ισχύει το ίδιο για όλα τα metal είδη;
Δεν ασχολούμαι πολύ με αυτό, υπάρχουν κάποιες γνωστές μπάντες που θα έπρεπε να γνωρίζω; Δεν έχω ιδέα, για να πω την αλήθεια. Απλώς προσπαθώ να κρατάω το κεφάλι μου έξω απ’ το νερό και συνεχίζω να κολυμπάω. Σαν γερασμένος καρχαρίας! Αν σταματήσω να κινούμαι, θα πεθάνω!
Όσο και να αγαπάμε τους παλιούς καλλιτέχνες, γεγονός είναι ότι αρκετοί αποσύρονται από τον χώρο της μουσικής και ειδικά τις περιοδείες, που για μερικούς είναι πια εξουθενωτικές. Πάρτε για παράδειγμα τους Slayer που, αν και δεν είχαν καλά-καλά πατήσει τα εξήντα, αποφάσισαν να σταματήσουν. Πώς οι Candlemass καταφέρνουν να επιβιώσουν όλα αυτά τα χρόνια;
Λατρεύουμε αυτό που κάνουμε! Ποτέ δεν πίστευα ότι θα καταλήγαμε σαν "επιζώντες" του metal, αλλά έχεις δίκιο. Ακόμα και οι νεότερες μπάντες σταματούν, παραιτούνται, εξαφανίζονται. Σύντομα θα γιορτάσουμε σαράντα χρόνια doom metal και συνεχίζουμε ακάθεκτοι, πιο δημοφιλείς από ποτέ. Είναι υπέροχο συναίσθημα. Δεν έχω ιδέα πόσο ακόμα θα αντέξουμε, αλλά όσο απολαμβάνουμε ό,τι κάνουμε, θα παραμείνουμε ενεργοί. Έχουμε ακόμα πολλά μίλια να διανύσουμε. Και το γεγονός ότι πήραμε πίσω τον Johan ήταν αναμφίβολα κάτι που μας έκανε να νιώσουμε ξανά νέοι.
Όταν πια έρθει η ώρα να αποσυρθείτε, ποια θα θέλατε να είναι η κληρονομιά των Candlemass;
Ο στόχος είναι να επιβιώσουμε το 2023 και μετά βλέπουμε. Θα ήταν τέλειο να φτάσουμε τα σαράντα χρόνια! Δεν ξέρω τι θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στο κοινό τότε, αλλά πιστεύω ότι έχουμε αρκετό καιρό για να το σκεφτούμε. Ίσως να κάνουμε έναν νέο δίσκο ή ένα κουαρτέτο εγχόρδων σε συναυλία, με λέιζερ, κανόνια… ακόμα και ελέφαντες!
Διαβάστε Επίσης
