Blind Guardian: Γιορτάζουν 30 χρόνια "Somewhere Far Beyond"

Για τους παλιότερους, η 11η μέρα του φετινού Release Athens (Πέμπτη 21/7) φαντάζει κάπως παράδοξη, αφού επικεφαλής έχουν τεθεί οι Σουηδοί Sabaton, με τους Blind Guardian να παίζουν ως δεύτερο όνομα –"κανονικά", δεν θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο; Τα εισαγωγικά, όμως, προϊδεάζουν για μια άλλου είδους κανονικότητα, θεμελιωμένη στην πραγματικότητα των τελευταίων ετών. Στα οποία οι Sabaton γιγαντώθηκαν σε ένα από τα μεγάλα ονόματα του power metal ήχου, ξεπερνώντας σε απήχηση ακόμα και εγνωσμένης αξίας βετεράνους σαν τους Blind Guardian.

Ας μην υπάρξουν παρανοήσεις, πάντως: μεγάλη μερίδα των παλαιότερων φίλων του power metal θα έρθει στην Πλατεία Νερού για να δει και να τιμήσει τον Hansi Kürsch και τον André Olbrich. Τους μόνους δηλαδή που συνεχίζουν από την παρέα που έστησε τους Blind Guardian στο Krefeld της Γερμανίας πριν 38 χρόνια (1984), με το αρχικό όνομα Lucifer's Heritage. Άλλωστε η μπάντα πέτυχε να υπερβεί τη δική της αμφιλεγόμενη περίοδο, να βγει αλώβητη από τη μεγάλη κρίση του σκληρού ήχου κατά τη δεκαετία του 1990 και να γίνει σημαντικό εμπορικό μέγεθος, με top-10 δυναμική στην κεντρική Ευρώπη και απήχηση που εσχάτως άγγιξε και την παραδοσιακά δύσκολη αγορά των Η.Π.Α.

Επιπλέον, οι Γερμανοί έχουν και λόγο να γιορτάζουν φέτος. Καθώς το νέο τους άλμπουμ The God Machine σχεδιάζεται να κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη, η νυν περιοδεία γιορτάζει τα 30 χρόνια από τον δίσκο Somewhere Far Beyond (1992). Στον οποίον κι αναμένεται να δοθεί η μερίδα του λέοντος στο set που θα ακούσουμε στο Release Athens, όπως συνέβη κάποιες μέρες πριν και στο Hellfest. 

Βέβαια, το Somewhere Far Beyond δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η καλύτερη δουλειά των Blind Guardian: η δισκογραφία τους κρατάει από το 1988 οπότε αυτό ήταν το 4ο τους άλμπουμ, ενώ τα σκήπτρα της καλύτερης δουλειάς τους κρατά σταθερά το Nightfall Ιn Middle-Earth (1998). Όμως το Somewhere Far Beyond είναι ο δίσκος που τους ξεχώρισε, γενόμενος θεμέλιο εξέλιξης της ιδιαίτερης ταυτότητάς τους. Μέχρι τότε, δηλαδή, είχαν κερδίσει μια κάποια φήμη ανάμεσα στο κοινό που παρακολουθούσε το ευρωπαϊκό power. Ξαφνικά, όμως, άρχισαν να συζητιούνται και σε ευρύτερη κλίμακα, μαζί με τα χαρακτηριστικά διπλά φωνητικά που αρέσκονταν να χρησιμοποιούν. 

Τραγούδια λοιπόν σαν τα "Time What Is Time", "Journey Through The Dark" ή το ομώνυμο τα πρόσεξαν ακόμα και άνθρωποι που δεν ήταν και δεν έγιναν ποτέ fans. Μέρος δε της όλης γοητείας αποδείχθηκε και το εξώφυλλο του Andreas Marschall με τις μπλε αποχρώσεις, όπως και οι αναφορές στη fantasy και sword & sorcery λογοτεχνία, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις στιγμές σαν τα "The Quest For Tanelorn" –μια ευθεία αναφορά στον Έλρικ του Μελνιμπονέ και στη γραφή του Michael Moorcock– και "The Hobbit", που απηχούσε τον κόσμο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. 

Όπως αποδείχθηκε, βέβαια, οι Blind Guardian είχαν δρόμο μπροστά τους για να εξελίξουν τόσο τη μουσική και φωνητική τους τέχνη (έστω κι αν με κάτι τέτοιο αναφερόμαστε, ουσιαστικά, στην ακατέργαση "βαρβαρότητα" του Hansi Kürsch), όσο και τη στιχουργική τους. Αλλά χωρίς το Somewhere Far Beyond δύσκολα φαντάζεται κανείς να έφταναν στο Nightfall Ιn Middle-Earth. 

Επιπλέον, ήταν με αυτό το άλμπουμ που πέτυχαν να κρατήσουν κόντρα στην εναλλακτική λαίλαπα που σάρωσε όλο το σκληρό φάσμα του ήχου στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μπορεί αρχικά να υποτιμήθηκαν ως μπροστάρηδες μιας συντηρητικής metal αναδίπλωσης που θα καθηλωνόταν στην Ευρώπη και βαθμιαία θα ξεθώριαζε, έμελλε όμως να αποδείξουν ότι μόνο έτσι δεν είχαν τα πράγματα. Κάτι που γνωρίζει καλά και το ελληνικό κοινό, το οποίο έχει δείξει και στο παρελθόν πόση λατρεία τρέφει για το γερμανικό γκρουπ. Το ίδιο αναμένεται να πράξει και την Πέμπτη 21/7, στην Πλατεία Νερού.