Η Sony αποτελεί μοναδική περίπτωση εταιρείας της οποίας το μεγαλύτερο πλεονέκτημα, το γεγονός ότι δραστηριοποιείται σε όλους τους χώρους της τεχνολογίας και του θεάματος, ενίοτε αποδεικνύεται και τροχοπέδη. Για παράδειγμα, τα media players, οι συσκευές εκείνες που αναλαμβάνουν να διοχετεύσουν video, φωτογραφίες και μουσική του χρήστη, που βρίσκονται σε μορφή αρχείων, στην τηλεόραση ή/και το ηχοσύστημα του σαλονιού. Επειδή ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του κοινού αποκτά αυτό το περιεχόμενο... εχμ... όχι ακριβώς νόμιμα από το Internet, τα τμήματα της Sony που σχετίζονται με τις κινηματογραφικές και δισκογραφικές της επιχειρήσεις δεν θέλουν να ενθαρρύνουν την κατάσταση αυτή, με αποτέλεσμα άλλα τμήματά της να απέχουν από προϊοντικές κατηγορίες όπως τα προαναφερθέντα media players. Όχι πια, ωστόσο, καθώς η αγορά για αυτές τις συσκευές είναι απίθανα μεγάλη και ο ιαπωνικός κολοσσός δικαιούται ομολογουμένως ένα ποσοστό της.Έτσι κυκλοφορεί στην αγορά, και την ελληνική, αυτόν τον καιρό το SMP-N100, τη δική της πρόταση για την κατηγορία αυτή - έχει, ωστόσο, φροντίσει να τη διαφοροποιήσει αρκετά, ώστε το προϊόν συνολικά ν' αξίζει αναλυτικής παρουσίασης.

Με τόσα διαφορετικά media players στην αγορά αυτή τη στιγμή φυσιολογικό είναι να έχουμε δει ποικιλία... απόψεων σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι όχι μόνο το design, αλλά και ο σχεδιασμός από πλευράς εργονομικής ή λειτουργικής σε αυτές τις συσκευές. Από τη Sony, ωστόσο, μπορούμε να έχουμε την απαίτηση η δική της πρόταση να είνα καλαίσθητη (το λιγότερο) και η λειτουργία της στη συλλογιστική καταναλωτικού προϊόντος, όχι... gadget που μπορούν να χειριστούν μόνο όσοι έχουν γνώσεις ειδικές. Και στα δύο αυτά συγκεκριμένα, το N100 ικανοποιεί απόλυτα.

Ο σχεδιασμός του είναι λιτός και απέριττος: αυστηρές μεν, αλλά "καθαρές" γραμμές, απουσία καμπυλών πλήρης αλλά σε καμία περίπτωση ενοχλητική. Το N100 είναι, εν πολλοίς, ευθυγραμμισμένο με την εικαστική γραμμή του Monolithic design που ακολουθούν οι Bravia και τα Blu-ray player της Sony σε όλο το 2010. Είναι πολύ μικρό σε διαστάσεις, τόσο σε πλάτος/βάθος, όσο και σε ύψος: το... τηλεχειριστήριό του δεν είναι πολύ χαμηλότερο! Περιορισμένο είναι φυσικά και το βάρος του. Το μαύρο χρώμα του, δε - που ταιριάζει εύκολα με σύγχρονες τηλεοράσεις κι άλλες συσκευές γύρω από αυτές - το κάνει να δείχνει ακόμη μικρότερο.

Το υλικό κατασκευής του είναι μεν πλαστικό, αλλά ποιοτικότερο από αυτό που συναντά κανείς σε ανταγωνιστικά προϊόντα αυτού του επιπέδου τιμής. Είναι εφάμιλλο π.χ. των εισαγωγικών Blu-ray player της Sony ή άλλων εταιρειών, γεγονός ενδεικτικό. Η συναρμογή των επιμέρους τμημάτων του είναι άψογη - ακόμη και στο κάτω μέρος του που δεν είναι ορατό - ενώ τα τέσσερα στηρίγματα στη βάση και οι οπές εξαερισμού στο πάνω μέρος του δεν επιτρέπουν στη συσκευή να ζεσταθεί, ακόμη και μετά από αρκετές ώρες χρήσης.

Στην πρόσοψη μπορεί να διακρίνει κανείς μόνο δύο στοιχεία (δείγμα του πόσο μινιμάλ είναι το design του Ν100): ένα πλήκτρο ενεργοποίησης ή απενεργοποίησης και μία θύρα USB για σύνδεση με αντίστοιχα μέσα αποθήκευσης. Επίσης δύο είναι μόνο οι διακριτικές φωτεινές ενδείξεις του: αυτή της λειτουργίας της συσκευής και αυτή της λειτουργίας του δέκτη ασύρματης σύνδεσης Wi-Fi. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο - π.χ. οθόνη υγρών κρυστάλλων για ενδείξεις οποιουδήποτε τύπου ή υποδοχή καρτών μνήμης SD - που να διεκδικεί την προσοχή, αλλά βέβαια και να προσφέρει περισσότερη λειτουργικότητα, στο media player της Sony από τα προαναφερθέντα.